Dagblaðið Vísir - DV - 25.11.1995, Blaðsíða 30

Dagblaðið Vísir - DV - 25.11.1995, Blaðsíða 30
30 sérstæð sakamál LAUGARDAGUR 25. NÓVEMBER 1995 T>V Beachy Head er staður sem hrífur fólk en skýtur því jafnframt oft skelk í bringu. Um er að ræða snar- brattan rúmlega þrjú hundruð metra háan klettahöfða með góðu útsýni yfir hafið en þeir sem ganga fram á ystu brún geta átt á hættu að á þá sæki skyndilega óskýranleg löngun til að taka eitt skref enn sem myndi þá verða það síðasta. Það þarf því vart að taka fram að ýmsir hafa framið sjálfsvig með því að kasta sér fram af Beachy Head og sumir hafa jafnvel ekið þar fram af, eins og bílhræ fyrir neðan bera vitni um. Bíll við brúnina Ungur maður var á gangi með hund sinn skammt ofan Beachy Head á nýársdag 1990. Hann ætlaði sér fram á höfðann til þess að njóta útsýnisins en kom þá auga á bil sem stóð framarlega á honum. Við fyrstu sýn virtist hann mannlaus. Það fyrsta sem unga manninum kom til hugar var að einhver hefði ætlað að láta síðasta dag liðins árs verða síð- asta dag ævi sinnar, lagt bílnum þarna og kastað sér fram af höfðan- um. En þegar maðurinn kom nær sá hann að bíllinn var flæktur í runna og við stýrið var kona sem virtist annað hvort dáin eða í fastasvefni. Hann hraðaði sér að bílnum og sá að þetta var frekar ung, ljóshærð kona. Hún reyndist sofandi og hann vakti hana og hjálpaði henni út. Hún kvaðst heita Gillian Phiipott og sagði sögu sem átti eftir að komast í blöðin. Látinn eiginmaður Gillian skýrði svo frá að hún væri frá bænum Orpington í Kent og væri maður hennar, Graham Philpott, fimmtiu og þriggja ára, ný- búinn að fremja sjálfsvíg vegna sam- viskubits yfir fyrra hjónabandi. Hefði hann hengt sig á tröppum ein- býlishúss sem þau hjón hefðu búið í. Gillian sagðist hafa fyllst samvisku- biti þegar hún hefði komið að manni sínum látnum, enda hefði undanfari sjálfsvígsins að hluta til verið mikið ósætti þeirra og því hefði hún ákveðið að svipta sig lífi með því að aka fram af Beachy Head. Hún sagöist hafa verið á tals- verðri ferð og stefnt beint fram af brúninni þegar bíllinn heföi fest í runnum og um leið hefði drepist á vélinni. Hún hefði margreynt að ræsa hana á ný en ekki tekist það. En þar eð hún hefði verið búin aö taka svefnlyf hefði hún brátt fallið í svefn við stýrið. Undarleg aðkoma Unga manninum, sem heyrði sögu GiIIian fyrstur, fannst hún trú- verðug og það fannst líka lögreglu- þjónunum sem heyrðu hana eftir að Gillian kom á lögreglustöðina í Orp- ington. En þeir komust á aðra skoð- un þegar þeir komu að líki Grahams Philpott. Þá varð þeim ljóst að dauða hans hafði borið að með öðr- um hætti en þeim sem Gillian hafði lýst. Um háls látna mannsins var belti. Hefði hann hengt sig Hefði hann átt að hanga í því en hann lá á tröppum hússins og beltið var ekki einu sinni strengt. Var augljóst að hann hafði verið kyrktur en síðan hafði líkið verið dregið fram á tröppurnar og skilið þar eftir. Rannsóknarlögreglumenn báðu Gillian að gefa skýringu á því hvers vegna aðkoman hefði verið með þessum hætti. Henni varð í fyrstu svarafátt en sagöist svo viðurkenna að hún hefði ráðið manni sínum bana. „En ég hafði ærna ástæðu til þess,“ sagði hún. Gift í rúmt ár Gillan sagðist hafa unnið í stórum banka í London. Þar hefði hún kynnst Graham Philpott sem hefði einnig verið starfsmaður bankans. Gillian Janet. Gillian og Graham Philpott á brúðkaupsdaginn. Þau hefðu verið saman í tvö ár en þá ákveðið að hefja sambúð. í sept- ember 1988 hefðu þau síðan gengið í hjónaband. Gillian átti tvíburasystur, Janet Smoothy, og mörgum til undrunar tilkynntu Philpotts-hjónin að hún myndi fara meö þeim í brúðkaups- ferðina en þau hjón höfðu tilkynnt vinum og vandamönnum að þau færu til Austurlanda fjær. Þegar þau þrjú komu aftur heim til Englands vakti það enn furðu að Janet skyldi ætla að búa með ný- giftu hjónunum. En þá var orðinn til hinn frægi ástarþríhymingur, þó án vitundar Gillian. Hún fékk hins vegar grunsemdir um að systir hennar og maður ættu í ástarsam- bandi þegar henni varð ljóst að Gra- ham virtist kunna betur við sig með Janet en henni sjálfri. Dregur til tíðinda Um hríð hélst ástandið þó óbreytt því Gillian hafði engar raunveruleg- ar sannanir fyrir slíku sambandi. En svo gerðist það dag einn að Gilli- an fann ástarbréf frá Graham til systur sinnar. „Ég er hamingjusam- ur vegna sambands okkar,“ stóö í bréfinu. „Þú fyllir líf mitt algleymi.“ Þegar Gillian sýndi manni sínum og systur bréfið neituðu þau bæði Beachy Head. að eiga í ástarsambandi. Reyndu þau að sannfæra Gillian um að hún væri orðin taugaveikluð og haldin hugarórum. Hún lét þó ekki sann- færast, enda taldi hún sig aflvel dómbæra um að hún væri hvorki taugaveikluð né ímyndunarveik. Eftir þetta tók sambúð þeirra þriggja stakkaskiptum. Var ákveðið að Janet flytti úr húsinu og gerði hún það. Ýmsir nágranna og vina Phil- potts-hjónanna höfðu lengi fylgst með sambúð Grahams og systranna. Hafði mörgum þótt hún afar ein- kennileg og voru ýmsar sögusagnir í gangi. En eftir brottflutning Janet þótti þeim sem best þekktu til hjón- anna að nú fengju þau loks tækifæri til að koma sambúð sinni í eðlilegt horf. Enn hallar undan fæti Graham var þó ekki á því að bæta hjónaband sitt. Hann hélt áfram að hitta Janet eftir að hún fluttist burt og gerði jafnframt þá kröfu að þau Gillian hættu að sofa í hjónarúminu og fengju sér sitt hvort svefnher- bergið. Hann sagöist hins vegar skyldi sækja með henni samkvæmi en þegar þau hjón voru heima lét hann sem hún væri honum að mestu óviðkomandi. Þannig var sambúð þeirra um nokkurt skeið þótt ekkert misjafnt sæist á ytra borðinu. En það flæddi út úr bikamum á nýársnótt, rúmu ári eftir aö þau giftu sig. Snemma á gamlárskvöld höfðu þau Gillian og Graham farið í boð til kunningja til að kveðja árið 1989 og stóð það fram á nótt. Var komið fram undir morgun þegar þau komu heim. Fór Graham þá að ræða um samband sitt við Janet og kom það illa við Gillian. Hún hafði gert sér vonir um að maður hennar myndi vilja sofa hjá henni en hann kastaði henni á dyr þegar hún kom inn í svefnherbergið hans með þeim orðum að hún hefði „eyðilagt áflt“ þegar hún hefði krafist þess að Janet flyttist á brott. Tilboðinu hafnað Gillian, sem var orðin mjög ör- væntingarfull þegar hér var komið, gerði manni sínum nú tilboð. „Þú getur haldiö við hvaða konu sem er, mín vegna,“ hrópaði hún. „Það eina sem ég fer fram á er að þú umgang- ist mig eins og eiginkonuna þína að öðru leyti.“ Graham vísaði tilboði hennar á bug, kreppti hnefa og hótaði henni illu ef hún héldi áfram að tala svona. Þá bætti hann því við að hann hygðist fá skilnað og mundi leita aðstoðar lögmanns. Niðurbrotin og niðurlægð gekk Gillian út úr svefnherbergi manns síns. Um hríð sat hún og hugsaði ráð sitt en svo tók hún fram belti, brá lykkju á það, gekk inn til eigin- mannsins, sem var þá sofnaður, og smeygði því yfir höfuð hans. Svo herti hún að. Hann vaknaði en þá herti hún betur að. Um hríð barðist hann um en svo varð hann mátt- laus. Og nokkrum augnablikum síð- ar var hann allur. Bráfið Um hríð stóð Gillian yfir líki manns síns. Svo varð henni ljóst hvað hún hafði í raun og veru gert og fór að íhuga hvað hún ætti að gera. Loks fannst henni eina leiðin vera sú að láta líta út sem Graham hefði framið sjálfsvíg. Hún dró lík hans niður stigann og fram á út- itröppumar þar sem hún reyndi að hagræða því og beltinu þannig að halda mætti að hann hefði svipt sig lífl. Því næst gekk Gillian inn fyrir á ný og fór að skrifa bréf. í því sagði hún að þau hjón hefðu ákveðið að deyja saman. Hún lagði bréfið á áberandi stað, gekk út fyrir, settist upp í bíl þeirra hjóna og ók af staö til Beachy Head, staðráðin í að svipta sig lífi. En örlögin tóku í tau- mana á síðustu stimdu. Þegar hún kom fram á höfðann ætlaði hún aö auka ferðina en ók þá á runna, festi bilinn og gat ekki ræst vélina á ný, hvernig sem hún reyndi. Dæmd í London Málið kom fyrir sakamálaréttinn kunna í London, Old Bailey. Þar lýsti Gillian yfir því að hún hefði ráðið manni sínum bana en sagði ekki um morð að yfirlögðu ráði aö ræða heldur manndráp framið í ör- væntingu. Sagði hún síðan söguna af hjónbandi sínu. Rétturinn féllst á að telja hana seka um manndráp. Fékk hún tveggja ára fangelsisdóm. Dómar- inn, Neil Dension, sagði meðal ann- ars þegar hann kvað hann upp: „Mesta refsing þín er að þurfa að búa við það sem þú hefur gert allt til æviloka." Þar með var lokið þessu óvenju- lega máli sem kom til vegna ástar- þríhyrnings sem var meöal annars lýst á þann hátt að hann hefði verið öörum ástarþríhyrningum „sprengifimari" þar eð tvíburasyst- ur hefðu átt í hlut. „Hann var eins og mólótov-kokkteill (bensín- sprengja)," var sagt í einu blaði. „Það gat ekki farið hjá því að það yrði eldsprenging.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.