Dagblaðið Vísir - DV - 19.12.1998, Blaðsíða 26

26
LAUGARDAGUR 19. DESEMBER 1998
,#igf fólk
Nemendur Myndlista- og handíðaskólans sem unnu að verkefninu ásamt kennara sinum, Halldóri Ásgeirssyni myndlistarmanni. DV-myndir Hilmar Þór
Myndlistarneminn Frosti við hluta verks síns sem hann vann fyrir Vegagerðina. „Þetta gæti veriö æðakerfi eða vegakerfi enda vegirnir æðar samfélagsins."
segir Frosti.
Listin þarf ekki
að spari
Nemendur á öðru ári í skúlptúr-
deild Myndlista- og handíðaskóla ís-
lands hafa beitt nýstárlegum leiðum
til þess að koma á tengslum við líf-
ið fyrir utan skólann. Hafa puttana
á púlsinum, eins og einhver myndi
segja. Þau völdu sér fyrirtæki eða
stofnun og komu á samningavið-
ræðum við forráðamenn um að fá
að gera myndlistarverk á vinnustað
þeirra. Nemendurnir gerðu margir
samninga við fyrirtæki eða stofnan-
ir sem maður heldur að nýstárleg
myndlist eigi ekki sérstaklega upp á
pallborðið hjá; Vegagerðina, rútu-
bílafyrirtæki, reiðhjólaverslun og
radarverkstæði, svo eitthvað sé
nefnt af þeim sautján fyrirtækjum
sem nú hýsa myndlistarverk hóps-
ins. Sum verkin verða nokkra daga
í fyrirtækjunum, önnur nokkra
mánuði og einhver til frambúðar.
Halldór Ásgeirsson myndlistar-
maður hefur umsjón með verkefn-
inu og aðspurður hvemig hugmynd-
in hefði kviknað segir hann að hún
hafi fyrst látið á sér kræla fyrir
mörgiun árum. Þá hafi honum dott-
ið í hug svipað verkefni fyrir sjáifan
sig sem myndlistarmann.
„Ég hef staðið í viðræðum við ís-
lenska erfðagreiningu í eitt og hálft
ár um að vinna fyrir þá verk en tæki-
færið til þess að hefjast handa hefur
ekki gefist enn,“ segir Halldór. „Nú
nýverið fékk ég svo upphringingu frá
framkvæmdastjóranum sem sam-
þykkti að ég ynni þar myndlistar-
verk. Það geri ég væntanlega á næsta
ári. Þá ræður fyrirtækið mig sem
starfsmann á sviði myndlistar en
ekki líftækni. Ég byrja á núlli og vinn
verkið á staðnum en hef ekki neinar
fyrirfram ákveðnar hugmyndir.“
Halldór tók síðan að sér að kenna
námskeið í Myndlista- og handíða-
skólanum og stakk upp á þvi að nem-
endumir nýttu sér þessa hugmynd
hans. Hann lagði fyrir nemendurna
það verkefni að hver og einn veldi sér
fyrirtæki eða stofnun og ynni þar
myndlistarverk, efnistök yrðu mjög
frjálsleg en helst þyrfti að setja verk-
ið upp á staðnum.
„Það er gaman að sjá myndlistar-
verk 1 nýstárlegu umhverfi. Ekki er
það aðeins skemmtilegt að búa tfi
listaverk sem staðsett verður í þessu
umhverfi, heldur líka að fást við and-
rúmsloftið á staðnum. Verkið getur
ýmist verið spunnið út frá félagsleg-
um þætti, rými eða hverju sem er.
Sem dæmi má nefha að í Radíómiðun
er verkið staðsett innan um radar-
anna sem verið er að búa til,“ segir
Halldór.
Halldór segist vera þannig gerður
að hann þurfi álltaf að vera að leita
að nýjum formum og nýjum tækifær-
um og hafa þá trú að það sé nauðsyn-
legt hverjum myndlistarmanni. í
kennslunni reyni hann að forðast for-
sjárhyggju og hvetji nemendurna til
þess að vera sjálfstæða í list sinni,
enda sé þeim i þessu verkefni kastað
út úr skólanum og þeir látnir bjarga
sér. Þeir voru svo fyrri hluta annar
að þreifa fyrir sér og nauðsynlegt
þótti einnig að vinna ákveðna rann-
sóknarvinnu fyrir gerð verkanna.
Halldór segir að allur gangur sé a
hvort nemamir séu styrktir af fyrir-
tækjunum eða ekki, það fari eftir því
hvernig samkomulag náist. í sumum
tilvikum sé mjög náið samband við
fyrirtækið en I öðrum sé það mjög
formlegt.
En hvernig finnst honum hafa tek-
ist til við verkið?
„Mér sýnist það hafa tekist vel. Við
erum opin fyrir því að prófa nýjar
leiðir og ég vona að verkefnið opni
einnig fyrir umræðu og sé fordæmi
fyrir aðra til þess að gjöra slíkt hið
sama. Verkin eru fjölbreytt og ég hef
fulla trú á að tilraunin opni nýja
möguleika og nýtt samtal í myndlist-
inni. Það er ánægjulegt og nauðsyn-
legt að rífa sig út úr þessum verndaða
heimi myndlistarinnar, en sem kunn-
ugt er þekkist hann bæði úr myndlist-
arskólum og eins þegar myndlistar-
fólk byrjar að sýna þegar það hefur
lokið námi. Það er nýstárlegt og
skemmtilegt að snúa ferlinu við. Að
draga ekki fólkið inn til sín i sér-
hannaða sýningarsali, heldur sækja
það heim á þá vinnustaði og þær
stofnanir sem það þarf að heim-
sækja.“
Halldór segir að oft séu líka í gangi
fordómar í garð myndlistarfólks og
liður í verkefninu sé að leyfa fólki að
sjá hvernig listaverk verður til. Fylgj-
ast með vinnuferli myndlistarmanns-
ins. Það brjóti niður vissa múra.
„Fólk hefur ef til vill aðeins þá hug-
mynd að myndlist sé annað hvort
málverk eða skúlptúr. En þessi hug-
tök eru svo víðtæk og margræð. Það
er líka hægt að vinna verkin á svo
margvíslegan hátt og alveg eins hægt
að tengja þau beint við hversdagslífið
eins og við höfum verið að gera. Þetta
sannar líka að listin þarf ekki alltaf
að vera spari. Þvert á móti getur hún
fylgt okkur í daglega lífinu líka.“
-þhs
Þvörusleikir
Fullt nafn: Þvörusleikir
Grýlu- og Leppalúðason.
Fæðingardagur og ár:
Man það ekki.
Maki: Enginn.
Börn: Engin.
Starf: Jólasveinn. Gott
starf: Ein törn og mikið frí.
Skemmtilegast: Að
sleikja sleifar.
Leiðinlegast: Að sleikja
ekki sleifar.
Uppáhaldsmatur: Eitt-
hvað sem maður borðar
með sleifum.
Uppáhaldsdrykkur: Allt
sem tollir í sleifum.
FaHegasta manneskjan
(fyrir utan maka):
Mamma, hún er fjallmynd-
arleg.
Fallegasta röddin: Ómar
Ragnarsson.
Uppáhaldslíkamshluti:
Tungan.
Hlynntur eða andvígur
ríkisstjórninni: Sumir
jólasveinar eru ekki ekta.
Með hvaða teiknimynda-
persónu myndir þú vilja
eyða nótt: Bamba.
Uppáhaldsleikari: Ketill
Larsen.
Uppáhaldstónlistarmað-
ur: Ómar Ragnarsson.
Sætasti stjórnmálamað-
urinn: Birgir í-sleif-ur
Gunnarsson.
Uppáhaldssjónvarpsþátt-
ur: Jóladagatal RÚV.
Leiðinlegasta auglýsing-
in: Auglýsingar með amer-
íska jólasveininum.
Leiðinlegasta kvikmynd-
in: Santa Clause.
Sætasti sjónvarpsmaður-
inn: Ólafur Sigurðsson.