Dagblaðið Vísir - DV - 05.06.1999, Blaðsíða 12

12
LAUGARDAGUR 5. JÚNÍ 1999
Qðtal
(íslendingar í Kyrrahafi:
Var læknir á risa-
skemmtiferðaskipi
Staiiislas Boliic
garðhömiuður
veitir góð ráð í verslun
Skútuvogi, laugardaginii
5. Júní frá kl. 10-14.
HÚSASMIÐJAN
Súni 525 3000
Eins og sjá má á sólþilfarinu eru þessi skip engin smásmíði. Sundlaug er í hverju skipi og stundum tvær.
Þeir eru ekki margir, íslendingam-
ir, sem hafa unnið sem læknar um
borð í skemmtiferðaskipi á Karíbahafi.
Ólafur Mixa er einn þeirra fáu sem
þetta hafa reynt en hann var skips-
læknir á skemmtiferðaskipi í 3 mánuði
síðastliðið haust. Ólafur segir okkur
frá því hvemig þetta kom til og hvern-
ig dvölin var.
Ólafur Mixa læknir, sem er sérfræð-
ingur í heimilislækningum, var lækn-
ir um borð í 75.000 tonna skemmti-
ferðaskipi sem siglir um Karíbahaf.
Skipið sem Ólafur var á er i eigu
norsks skipafélags og er hefð fyrir því
að læknarnir um borð séu frá Norður-
löndum. En hvemig kom til að Ólafur
fór að vinna á skemmtiferðaskipi?
„Við vomm nú fjórir héðan frá ís-
landi sem fómm að vinna hjá skipafyr-
irtækinu. Við vorum tveir á skipinu
sem ég var á en hinir tveir fóm á ann-
að skip. Við heyrðum um þetta frá ís-
lendingi sem var að vinna í Noregi.
Það er ekki óalgengt að menn sæki um
þetta þar en erfiðara er að fá vinnuna.
Skipafélagið sækist eftir læknum með
góða menntun og góða reynslu. Af okk-
ur fjórum sem fórum héðan em þrír
sérfræðingar í heimilislækningum.
Skipafélagið sækist eftir því að menn
séu annaðhvort með þekkingu í heim-
ilislækningum eða lyflækningum,"
segir Ólafur.
„Það sem kom mér einna helst á
óvart er stærðin á skipinu. Þrátt fyrir
að skipið sé 75.000 tonn varð ég mjög
hissa þegar ég kom um borð. Skipið er
eins og stóm blokkimar uppi í Breið-
holti. Sem dæmi get ég nefnt að sund-
laugin var á 12. hæð. Þarna eru versl-
anir, sundlaug, veitingastaðir, kvik-
myndahús og spilavíti. Þarna er hægt
að vera að gera eitthvað allan sólar-
hringinn ef fólk hefur
áhuga. Þjónustan er
mjög góð og geta far-
þegamir fengið
nokkurn veginn allt
sem þeir vilja. Fólk
getur ekki ímyndað
sér stærðina á þess-
um skipum. Þama
era 2500 farþegar og
um 850 í áhöfn -
ámóta margir og búa
í Borgamesi. Skipið
siglir um Karíbahafíð
og er stoppað á mörg-
um eyjum á svæðinu.
Fólk fer í land og það
helsta er skoðaö á
hveijum stað. Skipið
er ekki ailan tímann
á siglingu því stór
hluti af þessu sporti
er að heimsækja eyj-
amar á hafmu,“ segir
Ólafur.
„Það er misjafn-
lega mikið að gera en
þar sem ég var á
styttri leiðum var
minna um að vera.
Fólk harkar meira af
sér og lætur líta á sig
þegar það kemur í
land. Alltaf var þó
eitthvað um að vera því ýmislegt getur
gerst þegar svona margir eru saman-
komnir. Á styttri leiðunum em farþeg-
amir almennt yngri heldur en á lengri
leiðunum og virðast siglingar vera að
aukast hjá yngra fólki. Yngra fólkið er
almennt heilsuhraustara en þeir sem
eldri em. Ég tók eftir því að þetta er
vaxandi iðngrein. Skipin em einnig að
verða stærri og stærri."
Ólafur Mixa á læknastofu sinni. Kominn aftur á gamla staðinn eftir
ævintýri í Karíbahafinu.
Hér er Ólafur Mixa í fullum skrúða. Einkennisbún-
ingurinn er öðruvísi en við eigum að venjast á lækn-
um hér á landi.
„Aðstaðan um borð
var mjög góð og hægt að
segja að þarna hafi í
raun verið lítill spítali.
Hægt er að sinna
nokkurn veginn öllu
sem getur komið upp í
svona ferð. Við geram
samt ekki aðgerðir nema
í algjörum neyðartilvik-
um. Skipafélagið vill það
ekki. Við stoppum oft og
er þá fólki sinnt á
sjúkrahúsum viðkomu-
staðanna eða að þyrla er
pöntuð sem flytur sjúk-
linga á sjúkrahús. Við
vorum tveir, læknamir,
og ráðið er í stöðumar 3
mánuði í senn. Einnig
eru þrjár hjúkrunarkon-
ur, tvær frá Norðurlönd-
um og ein frá Bandaríkj-
unum. Alltaf koma samt
upp ýmisleg neyðartil-
vik sem bregðast verður
fljótt við. Á þeim tima
sem ég var þama varð m.a. eitt dauðs-
falf vegna dmkknunar og gátum við
ekkert gert í því. Þetta er ekki frí fyrir
okkur heldur getur þetta þvert á móti
verið hörkuvinna. Sumir dagar gátu
samt verið mjög rólegir meðan aðra
daga var endalaust eitthvað um að
vera. Þetta kom í skorpum."
Aðspurður hvort hann ætli að gera
þetta aftur segir Ólafur það geta vel
komið til greina. „Þessi skip era heil
veröld út af fyrir sig. Þama er fólk af
sextíu þjóðernum og sumir mjög efnað-
ir og vilja láta dekra við sig. Flestir far-
þegamar era samt ósköp venjulegt
fólk sem er að leita að þægilegu sum-
arfríi. ímyndin sem fólk hefúr af svona
skipum er að þetta séu fljótandi elli-
heimili en það er að breytast. Ný skip
era tekin í notkun í hverri viku og
dagskráin miðast orðið meira og meira
við áhugamál yngra fólk og fjölskyldu-
fólks. Á skipinu sem ég vann á var
mikið um fjölskyldufólk og mikið um
að vera fyrir börnin.
-ES