Dagblaðið Vísir - DV - 16.10.1999, Blaðsíða 12

Dagblaðið Vísir - DV - 16.10.1999, Blaðsíða 12
12 LAUGARDAGUR 16. OKTÓBER 1999 JjV ýtlönd Bill Bradley saxar stööugt á forskot Als Gores í kapphlaupinu um Hvíta húsiö: Körfuboltastjarnan sem vill verða forseti Lengi lifir í gömlum körfu- boltaglæðum. Bill Bradley hefur nýtt sér víðtæka reynslu sína úr körfuboltanum í kapphlaupinu um tilefninguna sem forsetaefni demó- krataflokksins í kosningunum á næsta ári. Bradley var öllum stundum með körfubolta milli handanna þegar hann var að alast upp í bænum Crystal City í Missouri við hið mikla Missisippifljót. Ef lið hans tapaði leik var hann mættur út á völl eldsnemma næsta morgun til að æfa skotin sem misfórust hjá honum daginn áður. Og hann hætti ekki fyrr en þau fóru öll í körfuna. Bradley náði á toppinn með því að stúdera og tileinka sér allar hlið- ar leiksins. Á sama hátt hefur hann þaulhugsað tilraunir sínar til að komast í Hvíta húsið. Byrjunin lof- ar góðu, að minnsta kosti kapp- hlaupið innan demókrataflokksins. Á hraðri uppleið Ný skoðanakönnun Gallups sýnir að Bill Bradley heldur áfram að saxa á forskotið sem A1 Gore vara- forseti hefur haft innan demókrata- flokksins í kapphlaupinu um til- nefninguna. Gore nýtur nú stuðn- ings 51 prósents demókrata en Bradley 39 prósenta. Á einum mán- uði hefur Bradley aukið við sig níu prósentustigum en Gore hefur aftur á móti tapað tólf. Er nema von að Gore sé orðinn hræddur? Líklegur frambjóðandi repúblikana, George Bush yngri, ríkisstjóri i Texas, mun þó fara með sigur af hólmi, hvorum sem hann mætir, ef marka má skoð- anakannanir nú. Ekki er langt síðan A1 Gore virt- ist öruggur um að verða forseta- frambjóðandi demókrata á næsta ári. Ekki nokkrum manni datt í hug, allra síst stjórnmálaspekingun- Erlent frétta- Ijós * um i Washington, að hinn tveggja metra langi fyrrum öldungadeildar- þingmaður fyrir New Jersey og leik- maður hins fræga New York Knicks körfuboltaliðs ætti eftir aö velgja Gore undir uggum. Bradley þykir heldur litlaus maður í gráu jakka- fótunum sínum og hann hefur ekki þá miklu útgeislun sem alla jafna er talin nauðsyn hverjum þeim stjóm- málamanni sem vill komast áfram. Nei, sumir halda þvi meira að segja fram að Bradley sé leiðinlegri en Gore. Og er þá mikið sagt, myndu aðrir segja. Ekkert að þykjast Eitthvað er það þó í fari manns- ins og í pólitískum boðskap hans sem laðar að sér kjósendur í æ meiri mæli. „Ég held að Bandaríkin þurfl að hressa upp- á sálina og Bill Bradley getur gert það. Mér finnst Bill Bradley vera ekta. Hann er ekki að keppast við að vera eitthvað, hann er,“ segir lögfræðingurinn Nick Paindiras frá Connecticut. Hann gerði sér ferð alla leið til Iowa, ásamt félögum sínum, til að hlýða á Bradley sem var þar á kosninga- ferðalagi um daginn. í NeW Hampshire hvatti kona nokkur Bradley til að vera bara hann sjálfur. „Þú átt ekki að vera sleipur," Bill Bradley nýtur þess að sýna snilldartakta sina a körfuboltavellinum. Hann sýndi hvað í honum bjó fyrr á árinu þegar hann elti boltann fyrir hóp barna í Concord í New Hampshire við upphaf baráttu sinnar fyrir forsetatilnefningu demókrataflokksins. Bradley lét körfuknattleik með NBA liðinu New York Knicks á áttunda áratugnum. sagði konan, full aðdáunar á fram- bjóðandanum. Það er kannski mergurinn máls- ins. Ráðrúm til að hugsa Bradley gerir allt á sínum eigin hraða, hann leggur ríka áherslu á að fá að vera hann sjálfur. Hann segir að menn verði að gefa sér tima til aö hugsa og íhuga og viðurkenn- ir fúslega að sér flnnist gott að vera einn. „Það er nauðsynlegt að maður fái ráðrúm til að hugsa. Maður þarf ekki alltaf að vera heildstæð per- sóna,“ segir Bradley, sem er svo annt um einkalíf sitt að í fyrstu kosningabaráttunni fyrir sæti í öld- ungadeild Bandaríkjaþings lét hann bílstjórann alltaf sækja sig út á bensínstöð. Hann vildi nefnilega ekki að nokkur maður vissi hvar hann ætti heima. Körfuboltinn átti hug Bradleys allan, svo sem fyrr greinir. Hann náði enda langt í þeirri íþrótt, var meðal annars fyrirliði bandaríska körfuboltaliðsins sem vann til gull- verðlauna á ólympíuleikunum í Tokyo árið 1964. Bradley gerðist svo atvinnumaður og lék með New York Knicks í tíu ár, frá 1967 til 1977. Á þessum árum varð hann tvisvar sinnum Bandaríkjameistari með liði sínu. Tveimur árum eftir að Bradley lagði körfuboltaskóna á hilluna var hann kjörinn til setu í öldungadeild- inni fyrir New Jersey. Þar sat hann í átján ár eða til ársins 1996. Úr vinstri arminum Bradley kemur úr vinstri armi Repúblikanaflokksins sem Bill Clinton forseti hefur að mestu snið- Frá Pinceton til NY Knicks Við vitum þó að Bradley er fædd- ur 28. júlí 1943 í Crystal City í Mis- souri. Hann lauk BA prófi í sagn- fræði frá hinum virta Princetonhá- skóla og hlaut Rhodes styrk til að stunda frekara nám í Oxford á Englandi. Hann er kvæntur Emestine Schlant Bradley. Hún er níu árum eldri og kennir þýskar bókmenntir við háskóla. Al Gore, varaforseti Bandaríkjanna, er orðinn hræddur við Bradley. George Bush yngri er enn með for- ystu á alla aðra frambjóðendur. wwtiimí / ”: ; ... gengið frá árinu 1994. Eftir ósigur demókrata í þingkosningunum það ár, á miðju fyrra kjörtímabili Clint- ons, hallaði forsetinn sér til hægri og stóð meðal annars fyrir umfangs- miklum breytingum á velferðarkerf- inu, breytingum sem voru í anda repúblikana. Bradley segir að á timum mikill- ar hagsældar eigi bandarískt samfé- lag að sinna betur þeim sem hafa orðið undir í lífsbaráttunni. Hann hefur það til dæmis á stefnuskrá sinni að tryggja öllum Bandaríkja- mönnum sjúkratryggingar. Nú eru 45 milljónir án allra trygginga. Og hann vill líka réttlátari skiptingu þjóðarauðsins, bendir á þá stað- reynd að sextán milljón böm búi við fátækt, eins og ríkið skilgreini hana. Dow Jones og hjörtu okkar „Dow Jones vísitalan hefur aldrei verið hærri. En slíkar tölur eru ekki mælikvarði alls. Þær segja ekkert til um hvað leynist í hjörtum okkar og höfði okkar. Þær segja okkur ekkert um bros ungrar stúlku, um fyrsta handaband ungs drengs eða um stolt ömmunnar. Þær segja okkur lítið um töfrana sem felast í góðu hjónabandi eða ánægjuna sem fylgir því að eiga ein- hver lífsgildi. Efnahagslíf okkar er við góða heilsu en er þjóðfélagið í góðu lagi? Erum við vonglöð?" segir Bradley. Kjósendur kunna að meta bæði þennan boðskap Bradleys, þar sem athyglinni er beint frá efnishyggj- unni, og afslappaðan stíl hans á kosningaferðalögunum. Að minnsta kosti er stemningin á fundunum hans afskaplega óhátíðleg. A1 Gore er orðinn svo hræddur við Bradley að hann hefur flutt höf- uðstöðvar kosningabaráttu sinnar burt úr höfuðborginni Washington DC og heim til Nashville i Tenn- essee. Þá hefur hann skipt um helstu ráðgjafa sína og meira að segja fengið sér ný föt. Stuðnings- menn Gores hafa ráðist á Bradley en sjálfur neitar Bradley að taka þátt í þeim leik og tala illa um vara- forsetann. Ekki glata traustinu „Almenningur er þreyttur á per- sónulegu skítkasti, á pólitísku pílu- kasti. Fólk vill annars konar stjóm- mál. Við megum aldrei glata traustinu á almenningi eða missa trúna á að við getum áunniö okkur traust hans með því að bera virð- ingu fyrir honum. Fólkið sér að við tökum vandamál þess alvarlega. Ég vil endurvekja traustið á pólitíska kerflnu," segir Bradley. Ekki er nóg með að kjósendur flykkist yfir til Bradleys heldur virðist sem peningarnir fari sömu leið. Þánnig tókst Bradley að safna meira fé í kosningasjóð sinn á þriðja ársfjórðungi en Gore og það þótt hann neiti að taka við neinum stórupphæðum. Það þykir óræk vís- bending um í hvaða átt vindarnir blása. Eitt stefnumála hans i kosninga- baráttunni er einmitt að takmarka vald peninganna á stjórnmálalífinu. „Ekkert brýtur traustið á lýðræð- inu jafnörugglega og hraustlega nið- ur og peningar. Þeir eru eins og hár steinveggur milli kjósendanna og fulltrúa þeirra," segir Bill Bradley. Fyrsti raunverulegi prófsteinn- inn á fylgi Bradleys verður í for- kosningunum í New Hampshire 1. febrúar árið 2000. Við bíðum spennt. Byggt á Jyllands-Posten, Was- hington Post og Reuter.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.