Dagblaðið Vísir - DV - 04.11.1999, Blaðsíða 13

FIMMTUDAGUR 4. NÓVEMBER 1999
13
Sovét-ísland,
hvenær kemur þú?
Þannig spuröi
skáld í byltingar-
móð. Nú hefur það
fengið uppfyllingu
óskanna en án full-
nægingar. Því það
er látið og bara
vissar leifar af Sov-
étinu komnar i líki
kynæsandi kvenna.
Þær eru á sinn hátt
byltingarkonur
hér. Kynæsumar,
(ég nota það orð
fremur en mella
eða hóra sem er
móðgandi við kon-
ur) hlutu óhjá-
kvæmilega að
stinga upp kollin-
um og rassinum
þegcu- ísland varð ráðstefnuland.
Nuddslökun fyrir
dagpeningana
(sjálfsfróun) í bundnu
máli. Eiginkonur ráð-
stefnukarlanna komast
aldrei að hverju þeir
eyddu í nuddslökun. í
hana fóra dagpening-
amir frá fyrirtækinu.
Erfiði bakslagurinn
Annað í þessu máli
snýr sérstaklega að ís-
landi og konum og er
nátengt byltingum og
lögmálum þeirra. Að
gera byltingu er tiltölu-
lega auðvelt í samfélagi
þar sem óréttlæti ríkir.
Fyrst rís andspymu-
hreyfing gegn þvi og
sigrar eftir mikið nudd,
en þá kemur erfiði bak-
slagurinn: Hverju er hægt að berj-
ast gegn að byltingu lokinni?
Það var auðvelt fyrir kvenna-
hreyfinguna að hríðast í karl-
mönnum og kenna þeim um ógæfu
sína. Eins og venjulega létu þeir
undan og sigurinn var því aumur,
ekki sá sem næst að loknum átök-
um vitsmunanna.
Hvað gerðist þá?
Það venjulega eftir byltingu. í
sigurvissunni fékk siguraflið á sig
hina hliðina á sjálfu sér: Hér var
hún konan í líki kynæsunnar sem
er ekkert lamb að leika sér við.
Hún er ósigrandi því hún þekkir
innsta eðli karla og kvenna og
venjulegar kon-
ur, líka há-
menntaðar,
standa varnar-
lausar gegn
henni.
Þetta eru ekki
kanamellumar
sem kommamir
hæddu heldur
leifamar af sov-
étskum ballett-
dansmeyjum, nú
færðar í auð-
valdsbúning, komnar til að standa
sigri hrósandi yfir kokhreysti
kvennalistans. Einræði íslensku
konunnar, Freyju, er liðið undir
lok. Héðan í frá verður hún að
keppa viö Kyn-Æsuna um karl-
rembusvínin.
Guðbergur Bergsson
Kjallarínn
Guðbergur
Bergsson
rithöfundur
„Það var auðvelt fyrir kvenna-
hreyfinguna að hríðast í karl-
mönnum og kenna þeim um ógæfu
sína. Eins og venjulega létu þeir
undan og sigurinn var því aumur,
ekki sá sem næst að loknum átök-
um vitsmunanna.“
Menn sem sækja
ráðstefnur þurfa á
slökun að halda að
loknum náttúru-
lausum fundum og
kynæsumar þjóna
ýmsum tilgangi
eins og nuddslök-
un fyrir augun,
hendur og eyrun.
Þær uppfylla óskir
draumanna en
kannski ekki kyn-
færanna.
Samfarir með
orðum og sjón
hafa aukist i hin-
um skólagengna
heimi. Dýrar sjón-
menntir stundaðar
fyrir athafnamenn
eru komnar í stað-
inn fyrir ódýrar
klámvísur lýðsins.
Enginn í efri kanti
samfélagsins kann
lengur að ónanera
„Einræði íslensku konunnar, Freyju, er liðið undir lok. Héðan í frá verður hún að keppa við Kyn-Æsuna um karlrembusvínin.
Sigurvegarar í nektardansi í Þórscafé.
Samkynhneigð og trúmál
Fyrir nokkru áttu sér stað skrif
á milli tveggja ágætra manna,
þeirra Gunnars Þorsteinssonar
forstöðumanns og Jóhanns Bjöms-
sonar heimspekings, er varöa m.a.
samkynhneigð og trúmál. Það sem
fyrir mér stóö upp úr í þessum
greinaskrifum er sú staðreynd Jó-
hanns að samkynhneigðir séu
áþreifanlegur áhættuhópur þegar
sjálfsvíg eru annars vegar. Þannig
er með samkynhneigða sem og þá
sem lagðir eru í einelti að þeir eru
fómarlömb (kynferðislegs-) ofbeld-
is, eiga við- tilfinningaleg vanda-
mál að stríða svo eitthvað sé nefnt,
að allt eru þetta einstaklingar sem
eru oft útskúfaðir af samfélaginu,
af okkur hinum.
í þessum tilvikum enun við
gerandinn hvort sem er f bókstaf-
legri merkingu eða sem þjóðfé-
lagslegt afl, við sem ein heild
höfnum þessum einstaklingum,
með þeim afleiðingum að þeir sjá
oft enga leið aðra en gefa sig
myrkrinu á vald.
Rétt og rangt
Þessir einstaklingar eiga jafnan
rétt á hamingju og við hin, ham-
ingja þeirra hlýtur m.a. að vera
fólgin í viðurkenningu okkar á
þeirra hegðunarmynstri, á þeirra
sérstöðu sem einstaklingar í þró-
uðu samfélagi nútímans. Okkur
varðar ekkert um kynhneigð
hvers einstaklings en þegar kemur
að útskúfun úr sk. kristnu þjóðfé-
lagi þá erum við að koma okkur
fyrir á of háum
kletti, þar sem
við erum farin aö
horfa niður á
samborgara okk-
ar.
Gunnar talar í
sinni grein um
þá „bífræfni sam-
kynhneigðra að
vilja fá að ganga
í Guðs hús til að
fá syndir sínar
viðurkenndar“.
Hvað um allan þann fjölda hjóna
sem fengið hafa syndir sínar við-
urkenndar við aðra hjónavígslu
sína, þriðju eða jcifnvel fjórðu, með
tvö tU þrjú böm sín sitjandi við
altarið? Hvers vegna frekar aö
hleypa þeim inn fyrir Drottins
dyr? Orð Guðs er jú heilagt en það
er hægt að „toga, teygja, sveigja og
beygja" eins og best kemur fram í
þeim fjölda sértrúar-
safnaða sem hér
starfa í blóma, einnig
sést það vel á þeim
styrjöldum sem geis-
að hafa mn víða ver-
öld öldum saman sem
eiga upphaf sitt að
rekja til mismunandi
túlkunar á orði Guðs.
Hver er þá sá sem
dæmir um það hver
rétta túlkunin sé á
orði Guðs og hver sú
ranga, hver segir að
skilja beri hið
heilaga rit á einn veg
frekar en annan?
Hver hefur rétt á því
að túlka orð Guðs á
einn veg og hrópa
yfir mannfjöldann að
þetta sé sannleikurinn? Við lesn-
ingu á einum texta verða til marg-
ar merkingar, mörg orð túlka eitt.
í þessu samhengi er ekki um neitt
eitt rétt svar að ræða.
Rétt kynlíf
„Blessaður heimspekingurinn",
eins og Gunnar kýs að lítillækka
hann, hefur rétt fyrir sér í þeim
efnum að öll höfum við jafnan rétt
á hamingjunni og þaö telst varla
dauðans synd aö stunda kynlif af
öðrum hætti en þeim sem ... ja,
hver segir til um hvemig „rétt“
kynlif á að vera. Við hin, sem
erum áhorfendur, við sem veltum
okkur upp úr kynferð-
ishegðunum annarra
hljótum að vera á
sama hátt syndarar,
við höfum ánægju af
því að skoða ýmis af-
brigði kynhegðunar
og tjá okkur um þau,
við höfum sömu
hneigðir.
Gagnrýn hugsun,
holl hugsun
Að lokum er vert að
undirstrika þá nauð-
syn sem felst í gagn-
rýninni hugsun. Um
leið og við setjum
okkur í dómarasæti,
með því að ákveða að
eitt sé rangara en
annað, erum við að
útiloka valmöguleika sem nýtast
okkur í því að vera gagnrýnin á
okkur sjálf og aðra. Með gagnrýn-
inni hugsun víkkum við sjóndeild-
arhring okkar, sjáum það góða og
slæma í okkur og öðrum.
Öll erum við vafalaust syndug á
einn eða annan hátt en við verð-
um að temja okkur það að leggja
áherslu á styrk okkar til að geta
látið gott af okkur leiða. í okkur
býr margt gott, bæði í holdi okkar
og huga. Höldum styrkleika okkar
sem einstaklingar á lofti og vinn-
um að því að láta aðra njóta hans
með okkur.
Elín Lára Jónsdóttir
„Okkur varðar ekkert um kyn-
hneigð hvers einstaklings en þeg-
ar kemur að útskúfun úr sk.
kristnu þjóðfélagi þá erum við að
koma okkur fyrir á of háum kletti,
þar sem við erum farin að horfa
niður á samborgara okkar.“
Kjallarínn
Elín Lára
Jónsdóttir
bókmenntafræöingur
Með og
á móti
Er réttlætanlegt að skipta
út að fullu bankabókum
viðskiptamanna fyrir bókar-
lausa reikninga?
Bankarnir hafa veriö aö bjóöa viö-
skiptavinum sinum bókarlausa reikn-
inga í staö ýmissa tegunda bóka sem
veriö hafa í gangi síöustu áratugi. Ekki
eru allir viöskiptavinir sáttir viö aö
taka bankabækur alveg úr umferö,
bækur sem margir hafa átt og notaö
áratugum saman - jafnvel allt frá
barnæsku.
Öryggissjónar-
mið helstu rökin
Við hjá Landsbanka íslands hf.
höfum upp á síðkastiö lagt á það
áherslu við okkar viðskiptavini,
sem eiga sparisjóðsbækur, að þeir
láti breyta
reikningsform-
inu yfir í bókar-
lausa spari-
reikninga.
Helstu rökin
fyrir því eru að
sjálfsögöu ör-
yggissjónarmið
gagnvart við-
skiptavininum
þar sem hand-
hafi sparisjóðs-
bókar getur
framvísað henni í banka til úttekt-
ar án þess að þurfa að sanna
eignarétt sinn á henni. Þannig
getur nánast hver sem er tekið út
af reikningnum.
Með því að breyta í bókarlaus-
an reikning getur eimmgis sá sem
skráður er eigandi tekið út eða sá
sem hann gefur umboð til. Gjald-
keri greiöir sem sagt ekki út af
reikningnum nema fyrir liggi rit-
handarsýnishorn reikningseig-
anda. Önnur rök eru líka þau, að
með því að hafa reikninginn bók-
arlausan getur reikningseigandi
falið bankanum að skuldfæra
reikning sinn þegar honum þykir
henta án þess að þurfa sífellt að
framvísa bókinni.
Viðskiptavinir
hafi val
Bókarlausir reikningar eru
langalgengastir í dag. Þeir eru
mun þægilegri fyrir flesta og
bjóða upp á meiri möguleika, t.d.
er hægt að fá
upplýsingar um
stöðu þeirra í
Þjónustusíman-
um, í Heimilis-
bankanum og i
Bankalínunni
og mUlifæra
sjálfvirkt án
þess að þurfa að
koma í bank-
ann. Hins vegar
þykir mörgum
þægilegra að hafa upplýsingar um
allar hreyfingar skráðar í bók um
leið og færslur eiga sér stað frem-
ur en aö taka við lausum kvittun-
um og fá síðan send yflrlit síðar.
Viö teljum rétt að viðskiptavin-
ir hafi val, þ.e. að þeir geti valiö
mihi þess aö hafa bók eða bókar-
lausan reikning. Því verður boðiö
upp á bankabækur í Búnaðar-
bankanum eftirleiðis sem hingað
til og geta viðskiptavinir valið um
bók eða bókarlausan reikning á
almennri bók, Gullbók, Metbók og
Eignalífeyrisbók sem er fyrir 65
ára og eldri. -GRA
Kjallarahöfundar
Athygli kjallarahöfunda er
vakin á því að ekki er tekið við
greinum í blaðið nema þær ber-
ist í stafrænu formi, þ.e. á tölvu-
diski eöa á Netinu. DV áskilur
sér rétt til að birta aðsent efhi á
stafrænu formi og í gagnabönk-
um.
Netfang ritstjórnar er:
dvritst@ff.is
Ásgerður Káradótt-
ir, markaðsdeild
Búnaðarbankans.
Þorsteinn Þorsteins-
son, Landsbanka ís-
lands, markaðs-
sviði.