Dagblaðið Vísir - DV - 02.09.2000, Blaðsíða 27

í
LAUGARDAGUR 2. SEPTEMBER 2000
__________39
Helqarblað
búsettur í einu herbergi á Lauga-
vegi en í ibúðinni bjuggu fleiri fíkl-
ar og fólk sem tengdist fíkniefna-
heiminum með einhverjum hætti.
Hann tíndi ánamaðka í frístundum
sínum og þegar hann hvarf voru
átta þúsund ánamaðkar í kössum í
kjallaranum.
„Hann var búinn að stunda þetta
lengi af mikilli atorku og tíndi
stundum tvær 10 lítra fötur á nóttu
og sagði mér einu sinni að það að
selja ánamaðka gæfi miklu meira af
sér en dópsalan.“
Valgeir sýndi ungur áhuga á
teikningu og var nokkuð listfengur.
Hann sat yfir stórri mynd sem hann
var að ljúka kvöldið sem hann
hvarf.
„Hann var síteiknandi sem strák-
ur og það er til heil mappa með
myndum eftir hann. Þetta var hans
líf og yndi og hann gat unað sér
löngum stundum yfir þessu.“
Leitaö í undirheimunum
Þegar Valgeir hvarf 1994 hóf Víð-
ir faðir hans mikla leit að honum
sem má segja að standi enn. Hann
fór upp á eigin spýtur um dimm-
ustu afkima undirheima Reykjavík-
ur, óþreytandi í leit sinni að synin-
um.
„Ég vissi strax að eitthvað alvar-
legt hafði komið fyrir og fór strax til
lögreglunnar og lét lýsa eftir hon-
um. Meðan málið var í höndum
fíkniefnalögreglunnar fannst mér
vera unnið að því af áhuga en eftir
að rannsóknin var færð til RLR var
eins og menn hefðu minni tíma til
að sinna þessu.“
„Það má segja að öll fjölskyldan
hafí tekið þátt í leitinni en þetta mál
hefur hvílt á okkur eins og mara
síðan. Systkini mín hafa lagt sitt af
mörkum. Móðir mín, sem er enn á
lífi og þekkti Valgeir ákaflega vel,
tók mikinn þátt í leitinni og hún
hefur tekið þetta mál afskaplega
nærri sér.“
Víðir segir að Valgeir hafí verið
farinn að undirbúa þrítugsafmæli
sitt sem hefði orðið í júlí 1994 og
verið farinn að tala um að komast
frá þessu rugli og flytja upp 1 sveit.
„Hann var búinn að biðja Guð-
rúnu að baka fyrir sig í afmælis-
veisluna."
Frekari áföll dynja yfir
Örlögin voru ekki alveg búin að
afgreiða Víði Valgeirsson og hans
fjölskyldu þvi á árinu 1998 veiktist
Guðrún Jóna ípsen, seinni eigin-
kona hans, hastarlega af krabba-
meini.
„Hún hélt fyrst að hún væri
ófrísk og fór til læknis en það kom
fljótlega í ljós að þetta var einhver
sérstök tegund af krabbameini sem
byrjaði í leginu og breiddist þaðan
út um líkamann. Þeir sögðu lækn-
arnir að það væru 11 manns í heim-
inum sem hefðu fengið sams konar
krabbamein. Hún fór í nokkrar að-
gerðir en það varð fljótlega ljóst að
þetta var vonlaus barátta."
í árslok 1998 flutti Víðir ásamt
Guðrúnu og tveimur börnum
þeirra, írisi Ósk og fngólfi Snæ, til
Reykjavíkur að ráði lækna sem
önnuðust Guðrúnu. Þau höfðu búið
um rúmlega árs skeið í Hveragerði
er Guðrún veiktist. Um þetta leyti
hætti Víðir að vinna til þess að
sinna umönnum konu sinnar og
bama og hefur ekkert getað unnið
Víöir hefur mætt miklu mótlæti und-
anfarin ár.
Hvarf Valgeirs hefur hvílt eins og
mara á honum. Eiginkona hans, Guö-
rún Ipsen, lést úr krabbameini eftir
erfiöa sjúkdómslegu á síöasta ári.
Víöir stendur því einn meö tvö ung
börn, átta ára og fjögurra ára, írisi
Ósk og IngólfSnæ..
síðan.
„Ég þurfti að sinna börnunum og
koma þeim í skóla og þess háttar.
Það var ómögulegt að sinna því
austur í Hveragerði meðan hún var
hér á sjúkrahúsum. Það voru eigin-
lega læknamir sem lögðu að okkur
að flytja hingað suður."
Guðrún var ýmist á sjúkrahúsum
eða heima við en eftir harða baráttu
við krabbameinið lést hún snemma
árs 1999.
„Ég veit að lifíð er skin og skúrir
og ég verð að reyna að standa mig.
Ég hef fengið það verkefni að ala
upp þessi tvö börn og ég ætla mér
að ljúka því.“
Séra Vigfús studdi okkur
En hefur Víðir leitað sér faglegr-
ar aðstoðar til að takast á við sorg-
ina?
„Ég fór og tók þátt i samhjálpar-
hópi um sorg og ég tel að það hafi
gert mér gott. Annars hef ég notið
sálusorgunar og aðstoðar hjá séra
Vigfúsi Þór Ámasyni sem var prest-
ur okkar í Grafarvogi. Aðstoð hans
var ómetanleg og veitti mér mikinn
styrk. Hann stóð fyrir fjársöfnun
fyrir fjölskylduna í veikindum Guð-
rúnar sem var okkur ómetanlegur
styrkur."
Það er ekki til þess að auðvelda
Valgeir teiknaöi mikið alia ævi og skildi þessa mynd eftir á boröinu kvöldið lífsbaráttu Viðis að Ingólfur sonur
sem hann hvarf. hans er heilsuveill og á við hjarta-
galla að stríða sem dregur úr þrótti
hans og viðnámi. Ingólfur hefur t.d.
farið á 7-8 penísillínkúra það sem af
árinu því verði hann veikur getur
sýking borist í hjartað.
Víðir segist ekki hafa unnið í
langan tíma heldur sé á atvinnu-
leysisbótum auk þess að hafa fengið
dánarbætur og fái barnalífeyri og
feðralaun með börnunum en njóti
ekki aðstoðar félagsmálayfirvalda
að öðru leyti. Er þetta nóg?
„Þetta tuskast svona áfram, mað-
ur skrimtir en ég get vonandi farið
aftur að vinna einhvem tímann.“
Ný vitni koma í Ijós
En þótt veikindi Guðrúnar settu
skugga á allt heimilislífið hélt leitin
að Valgeiri alltaf áfram. Skömmu
eftir að Viðir flutti í bæinn hringdi
síminn og á hinum endanum voru
menn sem vildu tjá sig um hvarf
Valgeirs sonar hans. Þetta voru hin
nýju vitni í málinu sem nú hafa
beint rannsókn málsins í nýjan far- "
veg og málið er i gerjun því ný vitni
munu hafa gefíð sig fram eftir
minningarathöfn um Valgeir fyrir
viku. Víðir telur sig vita að deilur í
fíkniefnaheiminum hafí átt sinn
þátt i að Valgeir var myrtur en vill
ekki ræða smáatriði málsins en tel-
ur sig hafa vitneskju fyrir því aö
Valgeir hafí verið ginntur út í bíl,
barinn, settur í skottið og ekið með
hann burtu.
„Málinu er alls ekki lokið fyrr en
réttlætið nær fram að ganga. Þeir
sem myrtu son minn verða að taka
út sína refsingu. Hann á frátekið
leiði í kirkjugarðinum við hlið afa
síns. Þegar hann hvílir þar get ég
aftur farið að sofa á næturnar."
-PÁÁ
Ævi Valgeirs í hnotskurn
Valgeir Víðisson kom fyrst við
sögu lögreglunnar 15 ára gamall
vegna hnupls. Næsta brot hans var
skráð þegar hann var 16 ára og þá
var það fíkniefnaneysla sem var á
dagskrá. Á árunum milli fímmtán
ára og tvítugs var hann hluti af
klíku sem neytti mikið fikniefna og
fékkst við smávægileg afbrot. Val-
geir hélt siðan áfram neyslunni eftir
tvítugt þó klíkan brotnaði upp og
margir hættu í „ruglinu". Hann
tolldi hvergi lengi í vinnu í einu en
fékk á þessum árum nokkra dóma
fyrir neyslu, innflutning og sölu á
fíkniefnum. Hann sat samtals eitt ár
og niu mánuði í fangelsi, á Kvía-
bryggju 1985-1987 fyrir uppsöfnuð af-
brot af þessu tagi en kæra á hendur
honum fyrir innflutning á fikniefn-
um mun hafa verið í vinnslu þegar
hann hvarf.
Valgeir tók þátt i umtalsverðum
innflutningi á fíkniefhum á sínum
ferli, einkum hassi, amfetamíni,
kókaini og LSD en einnig kom hassol-
ía við sögu. Allt frá því að Valgeir
hvarf hafa gengið þrálátar sögur um
þátttöku hans í fikniefnaviðskiptum
og að honum hafi verið komið fyrir
kattamef vegna þátttöku sinnar í
þeim. Fátt er vitað nákvæmlega um
Valgeir tók þátt í umtalsverð-
um innflutningi á fíkniefn-
um á sínum ferli, einkum
hassi, amfetamíni, kókaíni og
LSD en einnig kom hassolía
við sögu.
umsvif hans á þessu sviði en hann
mun hafa verið í verulegum fjár-
kröggum þegar hann hvarf. Aðstæður
hans sumarið 1994 þegar hann hvarf
benda ekki til þess að hann hafi
stundað ábatasama fíkniefnasölu.
Hann bjó í einu herbergi við Lauga-
veg, átti gamlan Saab og tíndi ána-
maðka sér til lífsviðurværis.
Syndir feðranna koma niður
á börnunum
Valgeir var í sambúð árin 1985 til
1993 með stúlku sem var þremur
árum eldri en hann og átti eitt bam
fyrir. Þau eignuðust saman son sem
fæddist haustið 1987.
Sonur Valgeirs hefur átt ákaflega
erfitt uppdráttar í lífinu. Hann var á
áttunda aldursári þegar faðir hans
hvarf og þótt þeir byggju ekki lengur
undir sama þaki var hann lagður i
einelti í hverfinu vegna þessa máls.
Mæður bönnuðu börnum sínum að
leika við hann og eineltið náði há-
marki þegar hópur barna réðst á
hann og misþyrmdi honum meðal
annars með því að úða gasi upp í vit
hans. Hann dvelur nú á sérstöku
vistheimili og það er mat þeirra sem
til þekkja að hann hafi borið varan-
legan skaða af misþyrmingum leikfé-
laga sinna.
Bamsmóðir Valgeirs vildi ekki
koma í viðtal við DV en lét þau orð
falla í samtali við blaðamann að
þetta mál væri búið að leggja líf sitt
algerlega í rúst. -PÁÁ