Dagblaðið Vísir - DV - 23.12.2000, Blaðsíða 22

22
LAUGARDAGUR 23. DESEMBER 2000
Helgarblað
DV
Lutz Reinstrom kvaðst saklaus af pyntingum og morðum:
Priðja konan
kom lögregl-
unni á sporið
Hann neitaði öllu. Hann hafði
ekki tælt konurnar tvær niður í
byrgið sitt. Hann hafði ekki pyntað
þær. Hann hafði heldur ekki nauðg-
að þeim hvað eftir annað í þá fjóra
daga sem hann hafði haldið þeim í
pyntingarklefanum sínum. Hann
hafði heldur alls engan pyntingar-
klefa í húsinu sínu. Og hann hafði
ekki myrt konumar. Ásakanimar
um að hann hefði stykkjað líkin
voru hræðilegar.
Lutz Reinstrom, sem var 45 ára
feldskeri frá Hamborg, vísaði öllum
sakargiftum á bug. En hann laug.
Lögreglan gróf upp tvær tunnur í
garðinum hans sem í voru stykkjuð
konulík. Þau höfðu að hluta til leyst
upp í sým.
Það var þriðja konan sem kom
lögreglunni á sporið. Christa Sever-
in, sem var 32 ára, var í uppnámi
þegar hún leitaði til lögreglunnar og
greindi frá því sem hún hafði upplif-
að að næturlagi. Að loknu skemmti-
legu kvöldi í bænum hafði hún far-
ið heim með Lutz Reinstrom sem
bjó 1 úthverfl Hamborgar. Hann
hafði reynt að læsa hana inni í
leyniherbergi sem var í kjallara
hússins. Christu hafði tekist að flýja
klæðlítil. Hún hafði fengiö það á til-
finninguna að hún væri ekki fyrsta
konan sem hafði verið læst í leyni-
herberginu sem líktist mest pynt-
ingaklefa.
Leynidyr á bak viö hillu
Það tók lögregluna ekki langan
tíma að finna heimilisfangið. Lutz
Reinstrom kom brosandi til dyra.
Aðspurður kvaðst hann þekkja
Christu Severin. Hann hélt það nú.
Hún væri eiginlega hálfrugluð.
Ósköp sæt en með of mikið ímynd-
unarafl.
Það haföi alls engin áhrif á Lutz
Reinstrom að lögreglan skyldi vera
í heimsókn. Þegar lögreglan bað um
að fá að kíkja niður í kjallara afsak-
aði hann sig með því að þar væri
allt í rusli og óhreinindum. Hann
fullyrti að það væri alls ekkert
leyniherbergi í kjallaranum. En lög-
reglan rannsakaði samt kjallarann
vandlega. Hún fann leynidyr á bak
við hillu. Þegar lögreglan opnaði
dyrnar sá hún að kalla þyrfti á
starfsmenn annarra deilda, glæpa-
deildarinnar og tæknideildarinnar.
En næg ástæða þótti tU að handtaka
Lutz Reinstrom á staðnum og fara
með hann niður á stöð.
Herbergið reyndist vera alger
pyntingarklefi. Lögreglan fann svip-
ur af öllum stærðum og gerðum,
„Þegar lögreglan bað
um að fá að kíkja nið-
ur í kjallara afsakaði
hann sig með því að
þar væri allt í rusli og
óhreinindum. Hann
fullyrti að það væri
alls ekkert leyniher-
bergi í kjallaranum.
En lögreglan rannsak-
aði samt kjallarann
vandlega."
handjárn, klípitengur, reipi og
stangir tU þess að láta fómarlömb
hanga í.
Hvarf á leið til sambýlís-
mannsins
Önnur kvennanna, sem urðu
fómarlömb Reinstroms, var Ann-
egret Bauer, 31 árs, er hvarf þegar
hún var á leið tU fundar við sambýl-
ismann sinn. Hún kom aldrei á
ákvörðunarstað því á leiðinni þang-
að hafði hún mætt fyrrverandi
kærasta sínum, Lutz Reinstrom.
Ekki er alveg ljóst hvemig hon-
um tókst að tæla Annegret heim tU
sín en hann fúUyrti aö hún hefði
fylgt honum af fúsum og fijálsum
vUja. Annegret hafnaði að minnsta
kosti í pyntingarklefanum hans.
Hann hélt henni þar innUokaðri í
fjóra sólarhringa. Hann batt hana
og nauðgaði henni. Samtímis barði
hann hana með svipu því hann fékk
ekki kynferðislega fuUnægingu sæi
hann ekki konu þjást og reka upp
sársaukavein.
Ekki þykir leika neinn vafi á
pyntingaraðferðum Lutz Rein-
stroms því lögreglan fann segulband
með rödd Annegret. Hún lauk frá-
sögn sinni með orðunum: „Þetta er
leyndur kynlifsdraumur aUra ófuU-
nægðra kvenna." í bakgrunni
heyrðist Reinstrom skipa fyrir.
Rödd konunnar var fuU af ótta og
sársauka.
Dularfull póstkort
Reinstrom brosti eins og áður og
sagði að Annegret hefði samþykkt
segulbandsupptökuna og að hún
hefði notið aUs þess sem þau hefðu
gert saman. TU stuðnings frásögn
sinni sýndi hann stafla af póstkort-
um sem Annegret Bauer virtist hafa
sent honum. Á þeim þakkaði hún
honum fyrir íjóra dásamlega daga
og skrifaði: „Mér líður vel og er
hamingjusöm með nýtt líf mitt.“
Póstkortin voru send frá ýmsum
stöðum í Þýskalandi. Þau voru öU
með sömu rithendinni og höfðu ver-
ið skrifuö meö sama kúlupenna að
heimUisfanginu undanskUdu. Það
var skrifað með annarri rithendi og
lögreglan var sannfærð um að Rein-
strom hefði þvingað Annegret tU að
skrifa kortin áður en hann myrti
hana. Hann hefði síðan sent sjálfinn
sér kortin. Á nokkrum kortanna
sáu tæknimenn lögreglunnar orðið
hjálp skrifað með agnarsmáum bók-
stöfum.
Þekktur í vændishverfum
Hamborgar
Lutz Reinstrom gat ekki gefið
neina skýringu á því hvemig lík
Annegret Bauer hafði hafnað í sýru-
baði í tunnu sem grafin hafði verið
niður í garðinum hans. Þegar lög-
reglan fann myndband með ofbeldi í
bókahiUu hans uppgötvaði hún að
hin myrta hafði verið stykkjuð á
sams konar hátt og sýnt var á
Hildegard Kaufmann
Á póstkorti, sem eiginmaöur Hildegard fékk, kvaöst
hún hafa hafiö nýtt líf. Eiginmaöur hennar varö forviöa
og sýndi lögreglunni kortiö.
Annegret Bauer
Annegret hvarf á leiö til fundar viö sambýlismann
sinn. Hún haföi mætt fyrrverandi kærasta sínum á
ieiöinni til sambýlismannsins.
Morðinginn
Lutz Reinstrom brosti ekki eftir aö hann haföi veriö dæmdur í
lífstíöarfangelsi fyrir grimmileg morö. Hann vísaði öllum sakargiftum á bug
en sagöi þaö skrifaö í stjörnurnar að hann myndi rata í miklar raunir.
Hús moröingjans
Hræðilegir atburöir geröust í kjallara þessa húss í úthverfí Hamborgar í
Þýskalandi.
myndbandinu. Reinstrom gat held-
ur ekki gefið neina skýringu á
þessu.
Við frekari rannsókn málsins
komst lögreglan að því að Lutz
Reinstrom var þekktur meðal
sadómasókista í vændishverfum
Hamborgar. Hann var þekktur fyrir
afbrigðUegar hneigðir sínar því
hann hafði sjálfur aldrei leynt þeim.
Fyrrverandi eiginkona hans, sem
var vitni við réttarhöldin, greindi
frá því að honum hefði hvorki risið
hold né hefði hann getað fengið fuU-
nægingu berði hann hana ekki sam-
tímis og niðurlægði.
Konan, sem fannst í hinni tunn-
unni í garði Lutz Reinstroms, var
HUdegard Kaufmann sem var 61
árs. Maðurinn hennar, sem um
skeið hafði verið vinnuveitandi
Lutz Reinstroms, fór tU lögreglunn-
ar með póstkort sem hann hafði
fengið frá konunni sinni eftir að
hún hvarf.
HUdegard hafði skrifað á kortið
að hún hefði hafið nýtt líf. Hún
sagði að sér liði vel og væri ham-
ingjusöm. Eiginmaður Hildegard
Kaufmann var forviða og skUdi
hvorki upp né niður. Hjónaband
þeirra hafði verið gott og HUdegard
hafði aldrei gefið í skyn að hún
hefði í huga að yfirgefa hann.
Reinstrom neitaði alltaf að hafa
átt þátt í morðunum á konunum
tveimur. Hann hafði með sér fjölda
tímarita og bóka um stjörnuspeki í
fangaklefann. „Það er skrifað í
stjörnumar að ég eigi að rata í lang-
ar og erfiðar raunir. En þar stendur
einnig að ég muni að lokum sigra og
setjast að erlendis," sagði hann. Bið
verður á þeirri utanlandsferð því i
undirrétti í Hamborg var Lutz Rein-
strom dæmdur i lífstíðarfangelsi
fyrir morð á tveimur konum. Þá
hvarf brosið af andliti hans.
Einni umsókn of mikið
Lynne Rogers fékk svar við atvinnuumsókn frá morð-
ingja.