Dagblaðið Vísir - DV - 07.04.2001, Blaðsíða 33

41
LAUGARDAGUR 7. APRÍL 2001
DV
„Það er kominn tími til
að siða spillta lögreglu-
menn til. Það er óþolandi
að lesa það í blöðum að
maður hafi látist í haldi
lögreglu af eigin áverkum
- einhverju sem menn
eiga að hafa komið á sig
sjálfir. Ég veit aðeins um
einn hœstaréttardóm þar
sem ofbeldi lögreglu hef-
ur verið staðfest og dœmt
samkvæmt því.
dýrgripur og hluti af menningar-
verðmætum þjóðarinnar - er ekk-
ert ómerkilegra en til dæmis hand-
ritin. Þetta er eitt af tuttugu elstu
timburhúsum landsins og auðvit-
að langelsta hótelið. Við opnuðum
það eftir miklar endurbætur þann
1. apríl í fyrra og síðan þá hefur
verið hér mikil aðsókn,“ segir Pét-
ur þegar hann gengur með DV-
mönnum um ganga hússins -
þessa sömu ganga og lítill strákur
gekk syngjandi um fyrir hundrað
árum eða svo. Sá var kallaður
Stebbi söngur en síðar nefndi
hann sig Stefán íslandi. Talið er að
Matthías Jochumsson hafi dvalist
i húsinu þegar hann var að ljúka
við kvæðið Skín við sólu Skaga-
fjörður, Náttúrulækningafélag ís-
lands var stofnað á hótelinu,
breski herinn var með offiséra-
stjórnstöð þarna á stríðsárunum -
um svipað leyti og leikkonan Mar-
lene Dietrich átti nokkurra nátta
viðdvöl á hótelinu.
Helgarblað
Lögmaður og léttadrengur
Pétur kom upphaflega á Krókinn
snemmsumars 1998. Viðdvölin átti
að vera örstutt. „Frændi minn, Jón
Eiríksson Drangeyjarkarl, sem að
góðum og gegnum íslenskum sið
liggur í málaferlum, hringdi í mig
og bað mig um að hitta sig til skrafs
og ráðagerða. Ég var á leiðinni til
Akureyrar og spurði hvort klukku-
tími væri ekki nóg. Úr varð hins
vegar að ég varð léttadrengur um
sumarið hjá frænda sem er stórkost-
legur maður. Ekki varð svo aftur
snúið eftir að ég kynntist Svanfríði
- sem er yndisleg kona. Gimsteinn,
stjarna og dýrgripur. Hún skín við
sólu Skagafjarðar. Við giftum okkur
þann 19. apríi í fyrra hjá sýslu-
manninum hér á Króknum og gerð-
um það með hálftíma fyrirvara.
Henni fylgdu tvö yndisleg stjúp-
börn: Stefanía Tinna og Sindri.“
Kettlingar og örbylgjupopp
Verkaskiptingin hjá Pétri og
Svanfríði er sú að hún annast rekst-
ur hótelsins en hann er aftur á móti
í lögfræðistússi, málavafstri og tré-
smíðum. „Viðskiptavinir mínir í
lögmennskunni eru um allt land og
í útlöndum. Ég hef ekki tekið að
mér innheimtur, en þeim mun
furðulegri mál sem ég fæ inn á borð
til mín þeim mun áfjáðari verð ég í
að sinna þeim. Allra einkennileg-
asta málið sem hefur lent á mínu
borði er þegar tveir menn hér á
Króknum voru að þræta um hver
hefði stolið ónýtum sjúkrakassa úr
gömlum dagróðrabát. í þessu máli
var ég að vasast sem réttargæslu-
maður hins ákærða, en fyrir lá
kæra um fjárdrátt. Vegna hennar
hófust yfirheyrslur hjá lögreglu og
um síðir kom í ljós að fjárdráttur-
inn var upp á 1.375 kr. Þá stóð ég
upp sagði mönnum að hætta þessari
vitleysu. Tók ónýta sjúkrakassann
og skilaði honum til ákærandans.
Annað er hitt að lögfræðingar úti á
landi fá gjarnan lítið borgað í pen-
ingum. Mest í einhverju öðru. Ein-
hvern tímann tók ég heilu kassana
af örbylgjupoppi sem greiðslu. í
öðru máli kettling sem var síðan
stolið frá mér, annar var svo rausn-
arlegur að greiða með hundstík sem
ég varð að láta skjóta. Nokkra fola
hef ég einnig hirt sem greiðslu og
þeim ríð ég út.“
Fæddur í Djöflaeyjunni
„Er fæddur í Djöflaeyjunni, i
sjálfu Grímsstaðaholtinu í Reykja-
vík,“ segir Pétur um æsku sína og
uppvöxt. Sem góður og gegn íslend-
ingur getur hann hins vegar rakið
ættir sínar af nánast öllum lands-
hornum. Föðurættin er á Fljótsdals-
héraði „... en í móðurætt er ég með-
al annars í Ormsætt frá Syðri-Lang-
ey á Breiðafirði, sem liggur út af
Skarðsströnd í Dölum. Þegar ég var
í meðferð á Staðarfelli gekk ég einn
daginn út og skoðaði gamla kirkju-
garðinn þar. Á fyrsta leiðinu sem ég
kom að var kross og á því stóð Pét-
ur Einarsson frá Syðri-Langey. Þá
hætti mér að lítast á blikuna."
Pétur nam húsasmíðaiðn hjá fóð-
ur sínum, tók próf frá Versló og
varð stúdent frá MR. Fór í fram-
haldi af því í lagadeild Háskóla ís-
lands og var jafnhliða í atvinnuflug-
námi og tók seinna pungaprófið.
Hálfu ári fyrir námslok í lagadeild
opnaði Pétur eigin lögfræðistofu og
fasteignasölu í Kópavogi sem hann
starfrækti um nokkurra ára skeið.
Árið 1978 réð hann sig til Flugmála-
stjórnar sem aðstoðarmaður Agnars
Kofoed-Hansen flugmálastjóra. Var
svo skipaður flugmálastjóri að Agn-
ari látnum og gegndi því embætti
um tíu ára skeið. - „Samtíminn skii-
ur ekki alltaf réttar ákvarðanir,"
segir Pétur og hlær þegar rifjað er
upp að i ævisögu sinni segir sam-
gönguráðherrann Steingrímur Her-
mannsson að engin stöðuveiting sin
hafi orðið jafn umdeild og þegar
hann gerði Pétur að yfirmanni flug-
mála.
Safna glóðum elds að
höfði sér
„Ég er gráti næst,“ segir Pétur
Einarsson þegar hann er spurður
um stöðu Flugmálastjórnar í dag og
það mikla öldurót sem orðið hefur
um starfsemi stofnunarinnar eftir
Skerjafjarðarflugslysið. „Meginhlut-
verk Flugmálastjórnar er auðvitað
að halda vel utan um flugreksturinn
í landinu, með góðu aðhaldi og eftir-
liti, en síðan þarf líka að halda
blaðamönnum hæfilega vanstilltum.
Allt sem viðkemur flugi æsir fjöl-
miðlanna upp; flugslys eru fátíð en
áhuginn á þeim er ofboðslegur.
Bílslys, þar sem tuttugu manns far-
ast, gleymist strax en flugslys, þar
sem fjórir farast, setur þjóðina á
annan endann. Sumir hafa sagt að
Flugmálastjórn hafi sett kíkinn fyr-
ir blinda augað og sett hagsmuni
flugrekenda ofar hagsmunum far-
þega í þessu máli. Það veit ég ekki
en sá er munurinn á mér og eftir-
manni mínum að hann hefur sjón á
báðum augum en ég bara öðru. Því
getur Þorgeir Pálsson ekki sett kík-
inn fyrir blinda augað. Fyrir mörg-
um árum var kristalsglasi barið í
augað á mér og eftir það hef ég ver-
ið blindur á hægra auga. Því er ég
lögskráður sjálfstæðismaður."
Blaðamaður spyr Pétur hvort
hann telji að Skerjafjarðarslysið
muni leiða til þess að eftirlit með
flugi í landinu verði meira og betra
í fyllingu tímans. „Þú heldur sem
sagt að ég sé einhver spákerling á
Króknum," segir Pétur og hugsar
sig um stundarkorn. „í Rómverja-
bréfinu 12.21 segir að þú skulir ekki
safna glóðum elds að höfði þér og
láta ekki hið illa yfirbuga þig held-
ur sigra illt með góðu. Það má ef til
vill segja að flugmálayfirvöld hafi
safnað glóðum elds að höfði sér. Það
kæmi ekki á óvart þótt Skerjafjarð-
arslysið og hin gífurlega umræða
um það muni valda töluverðum til-
þrifum í flugmálageiranum. Ég hef
djúpa samúð með aðstandendum
þeirra sem létust í flugslysinu og
skil þeirra viðbrögð vel. Það fólk
hefur unnið mjög faglega. Friðrik
Þór Guðmundsson, sem mest hefur
beitt sér i þessu máli, hefur unnið
sína vinnu mjög vel og faglega.
Hingað til hefur staðan verið sú að
enginn einstaklingur hefur þorað í
embættismannavaldið í landinu.
Slíkar hólmgöngur geta þýtt að við-
komandi komist hvorki lönd né
strönd áfram í lífinu eftir það. Emb-
ættismaðurinn á vini sem hafa
áhrif og völd, jafnvel í stjórnmálun-
um. í svona baráttu þarf kjarkaða
einstaklinga eða menn sem engu
hafa að tapa.“ »
Neitað
happadrættisvinningi
Pétur sagði upp störfum sem
flugmálastjóri árið 1992. „Ég var
orðinn hundleiður á þessu, hafði
ætlað mér upphaflega að vera sex
ár í embættinu, en þau urðu tíu.
Það var mín eigin ákvörðun að
hætta. Halldór Blöndal, sem þá var
samgönguráöherra, kallaði mig fyr-
ir sig sjö sinnum og spurði mig um
hvort ég væri viss um hvað ég væri
að gera með uppsögn. Ég var alveg
handviss, þótt það sé náttúrlega
eins og að neita að taka á móti
happdrættisvinningi að segja upp
æviráðningu. Stundum hef ég séð
eftir því að hafa byrjað að vinna
hjá ríkinu því það hentaði mér
ekki. En á móti kemur hve mörgu
og mörgum góðum mönnum ég
kynntist þar. í embættisstörfum
fékk ég líka reynslu í því að hjálpa
fólki sem kerfið er að traðka yfir og
hún er mér mikilsverð."
í goðafræðinni er sagt frá því
hvernig Þór reyndi að fella elli
kerlingu þegar hún sótti að honum.
Pétur segir að slagur sinn við
Bakkus konung sé svipaður. „Flest-
ir brennivínsberserkir fá á endan-
um leiða á brennivíni og ég bind
vonir við að ég vinni slaginn
þannig. Ég búinn að fara nokkrum
sinnum í meðferð og það ættu allir
að gera hvort sem þeir eru alkar
eða ekki. SÁÁ kennir fólki þar það
sem er nú er kallað tilfinninga-
greind. Sem sagt að allir þurfa að
skilja og skynja eigin tilfinningar
og tilfinningar annarra. Geta skil-
ið, umborið, fyrirgefið og náð sam-
komulagi. í þessu finnst mér ég
hafa náð töluverðum árangri.“
Að ögra heimsku
smáborgara
Það er erfitt að finna einn sam-
nefnara um Pétur Einarsson. Per-
sónuleikinn er margbrotinn og titl-
arnir svo margir að sú lýsing að
Pétur sé full rúta af fólki er ekki
fjarri lagi. „Ég er maður með
fjörugt ímyndunarafl og fmnst
gaman að ögra heimsku smá-
borgaranna," segir Pétur. „Ef mað-
ur kallar mann smáborgara og
hann reiðist þá er hann smáborg-
ari, án efa. Sérhver verður sann-
leikanum sárreiðastur. Ég kom eitt
sinn á fund í samgönguráðuneyt-
inu þar sem var fullt herbergi af
ríkisforstjórum og spekúlöntum og
ég spurði menn hvort þeir vissu
hvað væri líkt með íþróttamanni
og opinberum starfsmanni. Enginn
vissi svarið. Ég sagði aö það væri
kjörorðið - aðalatriðið væri ekki að
vinna heldur að vera með. Stjóm-
málamenn sem standa ekki með lít-
ilmagnanum eru líka smáborgarar,
sem og þeir sem halda sig vera eitt-
hvert yfirburðafólk. Öllu erum við
eins við fæðingu og dauða og hið
sama á að ríkja á þvi skeiði sem er
milli þessara tveggja punkta." -sbs
Gimsteinn, stjarna og dýrgripur
Meö þessum hástemmdu oröum lýsir Pétur eiginkonu sinni, Svanfríöur Ingvadóttur. Hér eru þau ásamt börnum henn-
ar tveimur, Sindra og Stefaníu Tinnu.