Dagblaðið Vísir - DV - 02.11.2002, Blaðsíða 34

Dagblaðið Vísir - DV - 02.11.2002, Blaðsíða 34
34 / / e / C) a rb / a c) H>"V LAUGARDAGUR 2. NÓVEMBER 2002 Sérðu ekki hvað ég segi? Líkamstjáning er þöqul og hávær ísenn en með hregfingum okkar komum við oftast upp um það sem við raunverulega meinum. Maðurinn er sennilega eina dýrið sem getur logið svo sannfærandi -sé. Það er vegna vitsmunaþroskans og málhæfileikanna. Ef maðurinn þyrfti að tjá líðan sína með látbragði og líkamstjáningu þá myndum við sennilega aldrei skrökva. Oft hittum við fólk sem virkar ekki trúverðugt í máflutningi sínum án þess að við getum bent á neitt sem það segir sem staöfest- ir það. Það er vegna þess að við höfum lesið hin þöglu skilaboð líkamstjáningarinnar sem koma alltaf upp um það sem við erum raunverulega að hugsa. Með fjölda smárra líkamshreyfinga sýnum við hvað við erum að hugsa og ósjálfrátt notum við þessar hreyf- ingar til þess að skilja hvort annað betur því við skiljum þetta táknmál öll án þess að geta komið mjög skýrum orðum að því. Þetta er ástæðan fyrir því að það er auð- veldara að skrökva að fólki í síma en augliti til auglitis. Meðal þeirra sem hafa rannsak- að líkamstáknmál er mannfræðing- Hér hefur viðmælandinn sett hendurnar saman og myndað nokkurs konar sperrur. Það þýð- ir að hann er búinn að taka ákvörðun og ekkert seni þú segir fær haggað því. Viðmælandinn togar í eyrað á sér ineðan hann hlustar á þig. Það bendir til þess að þú haldir ekki athygli hans eða að hann trúir ekki því sem þú ert að segja. Hér snertir viðmælandinn hálsinn á sér ■neðan hann talar við þig. Það þýðir að hann segir þér ekki allan sannleikann eða ætlar að lialda ein- liverju leyndu fyrir þér. urinn Desmond Morris og hann skrifaði stórfróð- lega bók um þetta efni sem heitir Manwatching. Þar er hægt að lesa um að algengasta tákn- ið um að einhver sé að ljúga er þegar sá sem talar snertir andlit sitt, togar í nefið á sér eða klór- ar sér í höfðinu meðan hann talar. Það er kannski ekki beinlínis lygi sem er verið að bera á borð en það er ekki allur sannleikurinn og við vitum það. Þess vegna forðast þeir sem vilja halda einhverjum hluta sannleikans leynd- um fyrir viðmæl- endum sínum, að snerta höfuðið á sér meðan samræðurn- ar fara fram. Tilraunir hafa leitt í ljós að prest- ar, hjúkrunarkonur og stjórnmálamenn eru þær starfsstéttir sem eiga hvað auðveldast með að skrökva að viðmæl- endum sínum. Skýringar á þessu eru eflaust mýmarg- ar og misjafnar en kannski þurfa þessar starfsstéttir meira á því að halda en aðrar að fólk trúi orðum þeirra. Hér á síöunni eru birtar myndir sem sýna nokkur dæmi um hvernig lesa má afstöðu manna og skoðun úr líkamstjáningu þeirra. Þetta getur verið gagnlegt að hafa í huga í samningaviðræðum um viðskipti af ýmsu tagi eða samtölum við samstarfsmenn. Stund- um er líkamstjáning mjög augljós og sýnir svo ekki verður um villst hvort maður heldur athygli viðmæl- anda síns eða nær yfirhöfuð til hans. Sá sem geispar mjög áberandi er ekki áhugasamur og ekki heldur viðmælandinn sem horfir mikið út um gluggann eða borar í nefið á sér meðan maður er að tala. En slíkar stellingar eru kannski sýndar viljandi til þess að koma skilaboðum áleiðis. Það sem er mikilvægt í því að lesa líkamstáknmál er að skilja þau skilaboð sem menn eru aö reyna að halda leyndum. Þeir sem stunda rannsóknir á við- skiptasamfélögum hafa rannsakað líkamstáknmál mjög mikið og hafa meðal annars komist að því að menn sem hafa náð langt í viðskiptum eru oftast afar snjallir að láta ekki sjást hvað þeir eru raunverulega að hugsa. Það er fróðlegt að skoða myndirnar hér á síðunni og átta sig á hvort maður hefur nýlega séö einhvern tjá sig með líkamanum á líkan hátt og fyrirsætan ger- ir. Eða á maður sjálfur vanda til þess að toga í eyrun á sér meðan maður segir konunni hvers vegna mað- ur hafi komið of seint heim úr vinnunni eða hvar maður hafi verið með strákunum í gær? PÁÁ Viðmælandinn brosir ekki og lileypir í brýrnar. Með því vill hann sýna vald sitt eða yfirráð. Svona inyndi yfirmaður liorfa á tindiriuann sem liann vill að hlýðnist fyr- irmælum. Viðinælandinn snertir munninn eða andlit sitt með vísifingri. Það þýðir að liann ætlar að setja sig upp á móti áformum þínum eða vill alls ckki heyra ■nálflutning þinn. Viðmælaudinn er að tína ló af peysunni sinni eða jakkanuin ineðan þú talar við hann. Það þýðir að hann er alls ekki sammála þér og er bara að drepa tíniann þang- að til þú þagnar til að segja þér það.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.