Dagblaðið Vísir - DV - 07.12.2002, Blaðsíða 46

Dagblaðið Vísir - DV - 07.12.2002, Blaðsíða 46
50 Helgorhloö X>’Vr LAUGARDAGUR V. DESEMBER 2002 Sakamál . Stefnumót í Las Vegas Sóðalegt morð íLas Vegas var eins og skrif- að fyrir persónur í Hollyiuood-kvikmynd af lélegri tegund. Við sögu koma gleðikona og fyrrum stjarna íklámkvikmyndum, sem báð- ar leituðu fjár og frama ímarglofuðum skemmtiiðnaði, erfingi milljarðaeigna og tveir leigumorðingjar. En veruleikinn var eng- inn gamanleikur og eftirköstin voru hrein hörmung fyrir alla sem hlut áttu að máli. Þegar rotnandi lík fíkniefnasjúkrar gleðikonu fannst í subbulegu móteli í lélegu hveríi í Las Vegas leit út fyrir að lögreglan stæði frammi fyrir rétt einu morðinu þar sem eituriyfjasjúklingar ganga hver af öðrum dauðum án nokkurrar skiljanlegrar ástæðu. En annað átti eftir að koma í Ijós. Maðurinn að baki morðinu á áður óþekktri konu var meðlimur einnar af auðugustu og voldugustu ættum Bandaríkjanna. Pati Margello var orðin 45 ára gömul þegar hún var myrt. Lífsferill hennar varð allt annar en hún vænti á unga aldri. Þá átti hún sér þá framtíðarvon að gerast tískumódel og jafnvel fatahönnuður. Hún ólst upp í Phila- delphiu og var fríð stúlka og fónguleg. En líf hennar breyttist þegvar hún varð ófrísk aðeins 18 ára að aldri eft- ir einnar nætur gaman með strák sem hún þekkti ekki. Hún eignaðist soninn Eric og eftir það tók hörð lífsbarátt- an við. Pati lærði til matreiðslu á skyndibitastöðum og sá fyr- ir sér og barninu með störfum í veitingahúsum víðs veg- > * Moseley var sífullur auðkýfingur sem kunni ekki að skipuleggja einfalt morð. Diane seldi líf vinkonu sinnar fvrir peninga. ar í borginni. Oft vann hún á vöktum, hverri á eftir annarri því hún varð ein að sjá fyrir sér og drengnum. Þegar Eric óx úr grasi hafði hún tíma til að slá sér upp með karlmönnum sem sumir hverjir voru reiðubúnir að greiða henni fyrir samveruna. Þegar Eric var orðinn nógu gamall til að sjá um sig sjálfur og hefja tónlistarnám flutti Pati tO Las Vegas að freista gæfunnar. Auðveldasta leiðin var að gerast gleðikona í sjálfri borg gleðinnar. Konan var komin á fimmtugsaldur og var erfitt að keppa við þúsundir ungra stúlkna á sama markaði í borg- inni. En Pati kunni sitthvað fyrir sér og þekkti sín tak- mörk. Hún vissi hvar hentugast var að sitja fyrir körlum sem áttu leið um borgina og stöldruðu við í örfáa daga. Viðskiptavinirnir voru ekki af riku sortinni, enda var hún ekki á vel upplýstu markaðstorgi spilaborgarinnar miklu. Konan þurfti að krækja í sífellt fleiri viðskiptavini þar sem fíkniefnanotkun hennar fór vaxandi. Hún hafði lengi reykt hass og var farin að neyta kókaíns áður en líf henn- ar var orðið svo illþolandi að heróín eitt dugði til að finna til vellíðunar. Það var vegna sameiginlegrar heróín- ástríðu að Pati tengdist annarri gleðikonu vinarböndum. Diana Hironaga var orðin 41 árs gömul. Hún fór ung til Los Angeles eins og fjöldi annarra stúlkna að leita frama og fjár. Kvikmyndaferilinn hóf hún með leik í klámmynd- um og lauk leikferli hennar líka í sams konar hlutverk- um. Hún varð líka eiturlyfjanautn að bráð og þegar hún þótti ekki brúkandi lengur í ástarlífssenurnar í Hollywood flutti hún til Las Vegas og tók til að selja sig til einkaaf- nota. Hún og Pati störfuðu á sömu slóðum og skiptu við sama eiturlyfjasalann. Það styrkti vinarböndin. Ástin kviknar Það var þegar Pati heimsótti son sinn til Philadelphiu á jólum 1997 að hún hitti Dean MacGuigan sem þá var 42 ára gamall. Á bak jólunum brá hún sér á bar þar sem Dean var einnig að drekkja sorgum sínum og ástin bloss- aði upp nær samstundis. Hann sagði henni að hann lifði í ástlausu hjónabandi og vildi skilja við konu sína. Þá sögu hafði veraldarvön gleðikona heyrt þúsund sinnum áður. En hvað sem því leið urðu miklir kærleikar með þeim og Dean hringdi iðulega í vinkonu sína eftir að hún fór aftur til starfa í Las Vegas og oft flaug hann til að hitta hana um helgar. í júlí 1998 flutti Dean til Las Vegas þar sem hann ætl- aði að setjast að og skilja við konu sfna, Lisu MacGuigan. Hún var fyrir löngu orðin leið á framhjáhaldi og fíkni- efnalifnaði manns síns og hefði verið búin að sækja sjálf um skilnað ef ekki hefði viljað svo til að maður hennar var af einni af 10 auðugustu fjölskyldum Bandaríkjanna. Og Lisa var ekki á þeim buxunum að fara slypp og snauð út úr hjónabandinu. En þótt Lisa Moseley, erfmgi Du Pont-veldisins, væri stjúpmóöir Deans hafði hann sjálfur ekki mikið á milli handanna. Og þegar eiginmaður stjúpmóðurinnar, Christopher Moseley, komst að því, að Dean ætlaði að skijja til að giftast snauðri gleðikonu var heiðri fjölskyld- unnar nóg boðið. Sjálfur þekkti Moseley öfgamar af eigin raun. Hann hafði verið garðyrkjumaður á verömætu setri Lisu áður en hann kvæntist henni. En hann var hreinlega óður að reyna að koma í veg fyrir að Dean kæmi með miöaldra og billega mellu inn í fjölskylduna. Fyrst reyndi hann að bjóða Pati peninga til að gefa Dean upp á bátinn þr sem hún væri óhæf til að tilheyra fjölskyldu hans. En Pati sagðist elska Dean og hún mundi ekki yfirgefa hann og stjúpsonurinn sagði Moseley að skipta sér ekki af sínum málefnum. En Moseley hélt að leysa mætti öll mál meö peningum og leitaði nú annarra leiða. Hann frétti af vinskap Pari og Diönu Hironaga og hann mælti sér mót við hana á bar í Las Vegas í júlí 1998. Þau sömdu um að Diana fengi 5 þús- und dollara fyrir að segja Dean að vinkona þeirra væri með alnæmi og væri enn að selja sig körlum og væri sek um þjófnað og svik. En þetta dugði ekki og nú varð að taka til alvarlegri að- gerða til að losna við að Pari giftist inn í sjálfa Du Pont- fjölskylduna. Moseley hafði aftur samband við Diönu og bauð henni 20 þúsund dollara fyrir að útvega leigumorö- Pati og Dean voru bæði fíklar og felldu hugi sainan þótt þau ættu mjög ólikan uppruna og ættartengsl. Ilann tilheyrir einni auðugustu fjölskyldu Bandaríkj- anna, hún var snauð og tekjurýr gleðikona. ingja til að koma Pati fyrir kattarnef. Diana hringdi í Pati vinkonu sína og bað hana að hjálpa sér að krækja i auðtekna peninga. Hún sagði henni að tveir vel stæðir ferðalangar í borginni byðu góða borg- un fyrir félagsskap eitt kvöld. Þeir færu ekki fram á ann- að en fylgd kvenna sem þekktu vel til í næturlífinu. Pati féllst á að gera vinkonu sinni þennan greiða. Þeir „vel stæðu“ voru leigumorðingjarnir Richardo Murillo og Joseph Balignasa sem tóku að sér svona smá- viðvik fyrir lítið. Sunnudagskvöldið 2. ágúst 1998 biðu þeir í fordyri Hilton-hótelsins eftir dömunum. Pati lét blekkjast og hélt að herrarnir væru gestir í þessu dýra hóteli. Pörin fóru út á galeiðuna og heimsóttu nokkra bari og allt lék í lyndi. Allt illa undirbúið Þá stakk Diana upp á að þau héldu skemmtuninni áfram á móteli sem veraldarvanar gleðikonur í Vegas þekktu því þar var hægt að fá herbergi á skammtíma- leigu. í þrjár klukkustundir var þjórað, dópað og horft á klámmyndir i sjónvarpinu. Diana tók með sér birgðir af fikniefnum. En hún gætti þess að Pati fengi ekkert sem hressti hana við, svo sem amfetamín eða annað örvandi. Þá var Pati búin að fá nóg og þótti samkvæmið taka heldur leiðinlega stefnu og ætlaði að fara. En þá réðst Murillo á hana og greip um háls hennar og ætlaði að kyrkja eða hálsbrjóta hana, að því er Diana viðurkenndi síðar. Pati barðist um og slapp úr greipum fantsins. Þá réðust þau öll þrjú á hana, Diana hélt fótum hennar og Balignasa höndum. Þegar ekki gekk að kyrkja konuna hélt Murillo kodda að andliti hennar og það gekk ekki heldur. Þá tók hann belti félags síns og herti að hálsinum og þar kom að Pati hætti að brjótast um og líkaminn varð máttlaus. Verkið var unnið en ekkert þeirra sem að störfuðu höfðu undirbúið hvað gera ætti næst og hvað gera ætti við líkið. Diana var orðin galin og rugluð af fikniefna- neyslu en karlamir tóku það til bragðs að fara í næstu næturverslun og kaupa þar svarta sorppoka og sterkt lím- band. Þeir tróðu líki Pati í pokana og límdu vel fyrir. Þannig umbúnu tróöu þeir líkinu inn í loftræstistokk í herberginu. Þrem dögum síðar kvartaði hreingerningarkona yfir vondri lykt I herberginu. Þá fannst líkið af Pati. Var því troðið með slíkum herkjum inn í stokkinn að fimmtán rif voru brotin. Lögreglumenn voru fljótir að finna sökudólgana. Diana tók herbergið á leigu í eigin nafni og var of illa farin af eitumautn til að hafa vit á að hylja spor sin. Balignasa var fyrstur til að mæta fyrir rétti og var dæmdur árið 2000. Hann samdi um vægari dóm gegn því að vitna gegn Murillo og fékk 25 ára til lífstíðarfangelsis- dóm. Diana var fús að játa allt til að bjarga eigin skinni og vitna gegn öllum öðrum sem hlut áttu að máli. Murillo reyndi að koma af sér sök og hélt því ffam að Pati hafi látist af ofnotkun áfengis og eiturefna. Hann hlaut lífstíð- ardóm. Vægir dómar Christopher Moseley var nú handtekinn samkvæmt uppijóstrunum frá Diane. Kona hans bauð 8 milljón doll- ara í tryggingu til að fá hann lausan en dómari neitaði og situr karlinn nú á bak við lás og slá. Peningar Du Pont-familíunnar dugðu ekki til að fría Moseley og hann játaði hlutdeild sína að morðinu f mars 2000. Veijandi hans bar aö umbjóðandi sinn hefði verið langdrukkinn þegar hann samdi við Diane. Hann þambaði á annan lítra af vodka á dag. Það mun hafa ver- ið ástæðan fyrir hve illa málið allt var skipulagt. Hann laug því að Diane að sjálfur væri hann leyniþjónustumað- ur og dræpi stundum fólk til varnar fóðurlandinu. Moseley var dæmdur til sextán og hálfs árs fangelsis- vistar og Diane fékk 15 og hálft ár. Dómarnir eru tiltölu- lega vægir enda var tekið tillit til hve samvinnufús þau voru við að upplýsa málið. Sonur Pati, Eric, sem kominn er á fertugsaldur, fór í einkamál og krafði Moseley um nokkrar milljónir dollara í móðurbætur.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.