Dagblaðið Vísir - DV - 23.08.2003, Blaðsíða 39

Sakamál
HVAÐ GERÐIST? Einstæð móðir kyrkt ásamt þremur börnum sínum.
HVAR? I Bandaríkjunum.
HVENÆR? (febrúar 1999.
LAUGARDAGUR 23. ÁGÚST2003 DV HELGARBLAÐ 43
Urgandi skilaboðin í lögreglutalstöðinni voru
stuttaraleg:
,,/ið þurfum meiri mannskap á North Brown,"
sögðu þau og áttu við tiltekna götu í borginni
Springfield í Missouriríki. Blaðamaðurinn Laura
Bauer heyrði skilaboðin og vissistrax við hvaða
götu varátt.
Þegar hún kom þangað stóðu nágrannarn-
ir steini lostnir í görðum sínum og fylgdust
með því sem fram fór við litla brúna húsið.
Þeir spurðu sig og aðra hvað hefði eiginlega
komið fyrir Erin og börnin. Mínútum siðar
fengu þau að vita það. Öll fjölskyldan hafði
verið myrt.
„Ég gleymi aldrei svipnum á nágrönnun-
um og tómum augunum á lögreglumönnun-
um þar sem þeir unnu að rannsókn fleiri
morða á einni nóttu en venjulega verða á
þessu svæði á heilu ári,” minntist blaðamað-
urinn síðar.
Líkin voru borin út úr húsinu eitt og eitt
daginn eftir. Hvert þeirra hafði verið kyrkt og
ófætt stúlkubarnið í kviði móðurinnar hafði
látist vegna súrefnisskorts.
Líf að nafninu til
Erin hafði hlakkað til að hefja nýtt líf eftir
að henni hafði aldrei tekist fyllilega að fóta
sig. „Ég ætla sjálfstæð inn í nýja árþúsundið,”
sagði hún sigri hrósandi við vinkonu sína að-
eins viku áður en hún dó, þriðjudaginn 19.
janúar 1999. Erin var einstæð móðir, þáði
bætur frá yfirvöldum en gat ekki hugsað sér
að „vera á sveitinni" stundinni lengur, í at-
vinnuleit og gekk í kvöldskóla til að geta átt
kost á betra lífi. Hún þénaði um 200 dollara á
viku í vinnu á McDonald’s.
Erin átti erfiða fjölskyldusögu að baki og
örðugt lff. Hún ólst upp með móður sinni,
stjúpa og þremur stjúpbræðrum. Eftir að
móðir hennar dó árið 1979 versnaði þegar
stirt samband hennar við stjúpa sinn. Hún
varð ólétt og eignaðist son ári síðar. Tveimur
árum eftir dauða móður sinnar flutti hún í
eigin ibúð og eignaðist nokkur börn, annan
strák og tvíburastelpur, með mismunandi
feðrum. Börnin voru tekin af henni og send í
fóstur.
Þegar hún kom til Springfield snemma á tí-
unda áratugnum hafði hún breytt sögu sinni
á þá leið að foreldrar hennar hefðu rekið
hana að heiman 14 ára vegna þess að hún
varð ólétt. En fólki var sama því flestir í kring-
um hana höfðu svipaða sögu að segja og dáð-
ust að hinni viljasterku og sjálfstæðu móður.
Hún sagði fáum sannleikann og faðerni
barna hennar þriggja og þess sem hún bar
undir belti vissi enginn nema hún.
Með félagsmálayfirvöld á hælunum
Erin var afar sjálfstæð kona, gerði sjálf við
pickup bflinn sem hún átti, bjó sjálf tií föt og
annað á börnin sín og bróderaði teppi.
Heimilisstörfín voru síðar í forgangsröð-
inni og það olli henni vandræðum hjá félags-
málayfirvöldum. Árið 1997 varhún sökuð um
að geta ekki boðið börnunum sínum upp á
nægilega heflnæm lífsskilyrði og nógu góða
umönnun og var sett á skflorð. Henni fannst
hún vera ofsótt af félagsmálabatteríinu og var
svo hrædd og reið að hún var hætt að koma
til dyra og festi teppi fyrir gluggana svo eng-
inn gæti kíkt inn.
Nágrannar sögðu líka lögreglu að einkalíf
hennar hefði verið rjúkandi rúst og hún hefði
oft skilið börnin eftir ein heima meðan hún
heimsótti kærastann sinn í annarri borg. Sá
hét David DeLong, 37 ára gamall maður sem
hafði búið með Erin fram tU 1997 þegar hann
flutti út. Hún heimsótti hann þó enn oft, sér-
staklega eftir að hún varð ólétt.
FJÖLSKYLDAN: Erin var einstæð móðir, þáði bætur frá yfirvöldum en gat ekki hugsað sér að „vera á sveitinni"
stundinni lengur, í atvinnuleit og gekk í kvöldskóla til að geta átt kost á betra lífi. Hún þénaði um 200 dollara á
viku í vinnu á McDonald's.
Geðveikur ógæfumaður
Vandamál Erin bliknuðu í samanburði við
vandamál kærastans. Faðir hans hafði látist
úr áfengissýki þegar David var þriggja ára og
stúpi hans misnotaði hann. Hann fór því að
heiman snemma á táningsaldri og næstu ár-
in flakkaði hann bæ úr bæ. Smám saman fór
líf hans að einkennast af smáglæpum og eit-
urlyfjaneyslu. í áranna rás hafði hann líka
strítt við ýmsar geðraskanir og fengið margs
konar meðferð við þeim án teljanlegs árang-
urs.
Lögreglan hafði
margoft handtekið
hann en mat stöðuna
svo að henni væri
meira gagn að honum
sem uppljóstrara en
sem fanga. Hann hafði
því verið uppljóstrari
lögregiunnar frá árinu kærastann sinn í annarri borg.
Nágrannar sögðu líka lög-
reglu að einkalíf hennar hefði
verið rjúkandi rúst og hún
hefði oft skilið börnin eftir ein
heima meðan hún heimsótti
1993, árið sem hann
hitti Erin fyrst.
Líf Davids fór hraðar í hundana en beina-
hrúga. Eftir að hafa flutt út af heimili Erin tók
hann upp samband við hina 32 ára gömlu
Stacie Leffingwell sem var eiturlyfjaneytandi
lfkt og hann sjálfur. Það samband reyndist
jafnviðkvæmt og -sorglegt og önnur sam-
bönd hans.
MORÐINGINN: Á endanum var David DeLong dæmd-
ur fyrir fyrstu gráðu morð en slapp við dauðarefsing-
una. Hann fékk lífstíðarfangelsi án möguleika á skilorði.
Um það leyti sem bam Erin og Davids var að
koma í heiminn ákvað hann að giftast Stacie,
jafnvel þótt þau væru bæði smituð af HIV-
veirunni og Stacie reyndar þegar komin með
eyðni á hæsta stigi.
Eftir eina heimsókn Erin í húsvagninn sem
David bjó í með Stacie ákvað hann að hann
vildi losna við hana úr lffi sínu. Og Stacie var
hjartanlega sammála.
En jafnframt því sem Stacie varð máttfamari
af völdum sjúkdómsins leitaði Erin eftir því að
endurvekja sambandið
við David. Fljótlega varð
til ástarþríhymingur.
Erin varð ólétt af völd-
um Davids og hann
neitaði að yfirgefa .
Stacie. Hann hataði Er-
in fyrir sífellt nöldur
hennar og sagði henni
að horfast í augu við
það að jafnvel þótt
Stacie dæi myndi Erin
ekki geta komið í staðinn fyrir hana. Samt sem
áður sagði Erin í bréfl sem hún skrifaði David
og fannst eftir dauða hennar að hún elskaði
hann líkt hann segðist elska hana. í bréflnu
kom einnig fram að á sjúkrahúsi hafði hún
fengið að vita að þau ættu von á stelpu. Hún
sagðist vera örvæntingarfull og einmana, sagð-
ist ekki vilja hljóma eins og tík en bað hann að
gera upp hug sinn hvort hann vildi vera við-
staddur fæðinguna. Bréfið komst aldrei til skila
en fannst um sex dögum eftir morðin með
mörgum öðmm ópóstsettum bréfum. H
Dauði eða líf bak við lás og slá?
Fjómm dögum eftir morðin vom David og
Stacie ákærð fyrir morðin fimm.
Hann játaði og á myndbandsupptöku af
játningunni sást hann segja við Stacie með tár-
in f augunum að hann hefði unnið ódæðið fyr-
ir hana.
„Hún eyðilagði líf okkar. Við gátum ekki
haldið svona áfram,” sagði hann.
Saksóknari fór fram á dauðarefsingu vegna
morðanna en skipaður verjandi Davids barðist
fyrir því að hann yrði aðeins dæmdur fyrir
svokallað annarrar gráðu morð vegna þess að
maður eins og David, útúrdópaður á am-T'
fetamíni, geðsjúkur og heifaskemmdur, hefði
ekki getað skipufagt morðið með köldu blóði
eða gert sér grein fyrir afleiðingum gerða
sinna.
Á endanum var David DeLong dæmdur fyr-
ir fyrstu gráðu morð en slapp við dauðarefsing-
una. Hann fékk lífstíðarfangelsi án möguleika á
skilorði.