Dagblaðið - 17.01.1977, Blaðsíða 14

14
DACBLAÐIÐ. MANUDAGUR 17. JANÚAR 1977.
Fer útsölu-
góssið á
flóamarkað
— eða er nýttur
hver bútur?
„Iss hún mamma kaupir alltaf of viðar buxur," segir hún Helena t.h.
en hún og Arndís kaupa sjálfar á sig buxurnar. Mömmunum er sko
ekki treystandi en þær mega gera við saumspretturnar á þeim níð-
þröngu.
Nú er sá tími að fara í hönd
þegar verzlanirnar keppast við að
selja sem mest á útsölum og vissu-
lega geta margir gert góð kaup.
Það er aðeins þetta, að falla ekki í
þá gryfju að kaupa eitthvað, bara
af því að það er ódýrt, án þess að
vita nákvæmlega hvað á að gera
við hlutinn. Hvað skyldu það vera
margir sem eru með stafla af
efnisbútum, gallabuxum eða
blússum, sem liggur ónotað og
tekur dýrmætt skápapláss? Eina
ráðið til þess að rýmka til hjá sér,
er kannski að gefa þetta á flóa-
markað og þar með að koma
ósköpunum yfir á einhvern ann-
an. Já, það getur verið keðjuverk-
andi höfuðverkur að fara á útsöl-
um. Jónatan Jónatanssom í
Loftskeytaskólanum, kom fram f
þessu eftir að hafa mátað buxur
og kvaðst ekki vera eins blankur
og félagarnir, enda einmitt verið
að fá víxil. Jú, hann fór stundum
á útsölur og keypti eitthvað sem
hann notaði kannski einu sinni
eða tvisvar og henti svo inn í skáp
en það skeði svo sem líka með það
sem hann keypti ekki á útsölu.
Skyldu buxurnar
vera nóga stórar
pær skólastelpurnar Rósa
Gestsdóttir og Sigríður Sigurðar-
dóttir voru að líta á barnabuxur
inni í Krógaseli. Þær áttu að vera
handa systur Rósu. „Ætli þær séu
nógu víðar hún er soldið feit, sér-
staklega um bossann," varð henni
að orði og breiddi úr buxunum, en
afgreiðslustúlkan sannfærði hana
um að buxurnar Ieyndu á sér.
Þær sögðu að mömmur þeirra
færu sjaldan á útsölur en sendu
þær I staðinn til þess að kanna.
málið.
„Iss, hún mamma getur alls
ekki. keypt á mig buxur. Hún
kaupir þær allt of víðar. Ég er
búin að kaupa á mig buxur sjálf í
mörg ár,“ sagði 12 ára yngismær,
Helena Helgadóttir, og undir
Þær stöilurnar Sigríður og Rósa athuga vel buxur sem afgreiðslustúlk-
an sýnir þeim.
Hlutum er velt fyrir sér og verð borið saman áður en keypt er á
útsölum. Hún Auðbjörg, t.h., hefur komizt að þeirri niðurstöðu að
beztu útsölurnar séu í tízkuverzlunum.
ur. Til þess að sjá hvernig kaupin
gerast á eyrinni í þessum málum
brugðum við okkur á föstudaginn
í nokkrar yerzlanir sem þegar eru
byrjaðar á sínum útsölum. Inni í
Hagkaup ræddum við við Auð-'
björgu Brynjólfsdóttur húsmóður
og átta barna móður.
Hún hafði lítið gert af því um
ævina að fara á útsölur. Hún var
svo til nýbyrjuð á slíku. Vissulega
væri hægt að gera góð kaup ekki
sízt í tízkuverzlunum, með
ungiingaföt.
„Nei, ég hef ekki tekið saman
hvað ég spara mikið árlega á
þessú," sagði hún. „En ég er svo
heppin að það sem ég hef keypt á
krakkana hafa þau verið ánægð
með og ég hef ekki orðið fyrir því
að þurfa að leggja því ónotuðu
inn i skáp.“
„Nei, nei, ég er ekki í neinum
útsöluhugleiðingum. Eg fer
aldrei á útsölur. Ég vann nefni-
lega i skóbúð þegar ég var ung og
fékk alveg nóg af látunum," sagði
Brynja Þórarinsdóttir sem sagðist
„bara" vera húsmóðir. Hún var að
velja sér stígvéi inni í Sólveigu og
þessi ,,bara“ húsmóðir sagði að
maðurinn sinn hefði ekki þorað
að velja handa henni stigvél
heldur beðið hana að gera það
sjálf.
Þetta er í fyrsta skipti sem
hún Brynhildur fer á útsölu
því í kaupfélaginu heima hjá
henni er ekki um slíkt að
ræða.
Óvœntur gróði
„Ha, eru þessi stígvél á útsölu,“
varð henni að orði þegar hún
komst að því að stigvélin höfðu
lækkað um rúmar fimm þúsund
krónur, úr 22.600 í 16.980. Henni
fannst það ekki amalegt að græða
svona, alveg án þess að hún vissi.
„Það er lítið sem ekkert um
útsölur í kauþfélaginu heima,“
sagði Br.vnhildur Magnúsdóttir,
símamær, frá Hjarðarfelli á Snæ-
fellsnesi. Hana hittum við inni í
Casanova þar sem hún var að líta
á kápur.
„Jú, ég hef fylgzt með því í
blöðum og útvarpi að það sé hægt
að gera góð kaup en þetta er nú
eiginlega í fyrsta skipti sem ég fer
sjálf á útsölu. Það er gaman að
labba um og skoða.“
„Ne-hei, við erum sko ekkert að
kaupa. Við erum bara með honum
kunningja okkar sem er eitthvað
að skoða. Það er í mesta lagi að
maður eigi fyrir balli í kvöld,"
siigðu þeir. Árni Stefán Árnason,
i Hótel- og veitingaskólanum, og
Omar Sveinsson, í Loftskeytaskól-
anum. sem við hittum í Kastalan-
Brynja rakst inn á útsöiu og
keypti stigvéi eins og af-
greiðsiustúlkan sýnir henni.
Hún vann nefnilega í búð í
gamla daga og fékk nóg af
útsöium, svo aó hún stundar
þær ekki.