Dagblaðið - 24.03.1980, Blaðsíða 14

14
DAGBLAÐIÐ. MÁNUDAGUR 24. MARZ 1980.
fJKONUR
Ráðgjafi frá Mandevffle of London verður þessa viku hér á
landi á eftirtöidum stöðum:
REYKJAVÍK: Rakarastofan Klapparstíg, simi 12725, mánudag 24., miðvikudag 26. og föstudag 28. marz.
AKUREYRI: Jón Eðvarð, rakarastofa, Strandgötu 6, simi 24408, þriðjudag 25. marz.
KEFLAVÍK: Klippotek, Hafnargötu 25, sími 3428, fimmtudag 27. marz.
ÚTBOÐ
Rafmagnsveitur ríkisins óska eftir tilboðum í eftirtalið efni:
1) 11 kV aflrofaskápa.
Útboð 80017-RARIK
2) 66 kV útiefni í aöveitustöðvar.
Útboð 80018-RARIK
Útboðsgögn fást afhent á skrifstofu Rafmagnsveitna ríkis-
ins, Laugavegi 118 Reykjavík, frá og með mánudeginum
24. marz 1980, gegn óafturkræfri greiðslu kr. 2000,- fyrir
hvert eintak.
Tilboðin verða opnuð kl. 14.00 þriðjudaginn 15. apríl nk.
(útboð 80017-RARIK) og kl. 14.00 mánudaginn 21. apríl
nk. (útboð 80018-RARIK) að viðstöddum þeim bjóðend-
um er þess óska.
við og við til að Kvfla sjálf boðaliðann Laufeyju Jakobsdóttur
dagsins og fylgdust með daglegu amstri
á Dagblaðinu.
Við byrjuðum á þvi að fara niður í
Grjótaþorp en þar hefur til skamms
tíma verið til húsa salerni fyrir konur
„aðeins.”
,,Jú, -sjáið þið til,” sagði Laufey
Jakobsdóttir salernisvörður. „Þegar ég
heyrði að þarna yrði ekki starfrækt sal-
erni meira þá sá ég strax að leysa mætti
heihnikinn vanda hér i Grjótaþorpinu
með þvi að hafa þarna opið á föstu-
döguin frá kl. 23—I eða 2 á laugar-
dagsnótt.”
Vandamál í
Grjótaþorpi
Hinn mikli vandi Grjótaþorpsins er
m.a. sá að á föstudagskvöldum safnast
niður í miðbæ þó nokkur fjöldi
unglinga til skrafs og ráðagerða. Ýmist
sitja þeir i bílum sínum á Hallærisplan-
inu eða eru á rúntinum. Margir þessir
unglingar eru ekki nema 12, 13 og 14
ára. Þeir hafa i ekkert hús að venda
éftir kl. 23 á kvöldin þegar salernum í
Bankastræti 0 er lokað. Ekki komast1
þeir inn á veitingastaðina en hafa aðal-
lega snúið sér ti miðbæjarlögreglunnar
þeirra erinda að komast á salerni.
Hefur þar oft verið þröngt á þingi á
föstudagskvöldum af þessum
ástæðum.
Stundum hefur þó komið fyrir að
húsagarðar í Grjótaþorpi hafa óspart
verið notaðir af fyrrnefndum
ástæðum.”
Laufey fór þegar af stað til þess að fá
leyfi viðkomandi aðila til að opna aftur
salernið í Grjótaþorpi og þá aðallega
fyrir unglinga á föstudagskvöldum.
Hún fékk, eftir dálítið málþóf, leyfi til
þess arna. Þá var ekki til setunnar
boðið heldur byrjaði hún þegar að
skrapa veggi og mála og gera þetta allt
hið vistlegasta allt i sjálfboðavinnu
(málningu fékk hún frá borginni) og nú
er búið að opna. Hún þiggur ekki laun
fyrir starf sitt en stingur upp á að
mæður eða feður unglinganna á rúnt-
inum leysi sig öðru hvoru af i sjálf-
boðavinnu, að sjálfsögðu.
Sumir fara jaf n-
vel úr skónum
Salernin í Tjarnargötu 11 eru opin á daginn en eru ekki mikið notuð.
Það er búið að lagfxra og snyrta til I salerninu i Grjótaþorpi. Opið verður á föstu-
dagskvölduin frá kl. 23 og eitthvað fram eftir nóttu. Það er Laufey Jakobsdóttir
salernisvörður sem situr en tvær stúlkur úr Vighólaskóla, Heiða Jóna Hauksdóttir og
Guðbjörg Stefánsdóttir, spegla sig.
Hvert á fólk að fara eftir kl. 23 á föstu-
dagskvöldum? Jú, á salernið I Grjóta-
þorpi!
DB-myndir Bjarnleifur.
Við rannsökuðum aðeins frekar sal-
ernismenninguna og komum við í
Bankastræti 0 þar sem Laufey vinnur.
Þar er allt hið Vistlegasta, nýbúið að
mála og setja dregla á gólfið.
Umgengnin er lika eftir þvi. Sumir fara
meira að segja úr skónum um leið og
þeir kotna inn. Þarna koina líka ýmsir
utan af landi og skipta um föt áður en
þeir fara t.d. i leikhús en eru kannski
að koma beint úr verzlunarferðum.
Að lokum litum við inn i Tjarnar-
götu 11 þar sem salernin eru aðeins
opin á daginn. Þau eru ekki mikið
noluð en voru það áður þegar sú menn-
ing ríkti að Tjörnin var sópuð og
krakkar gátu verið á skautum. Þarna er
nefnilega jafnframt geymsla fyrir þá
ýmsu hluti sem skautahlaupurum
fylgja þegar þeir snúa sér af alvöru að
iþróttinni.
-KVI.
Það er ýmislegt sem hið langa nel
blaðamanns fær nasasjón af. Eitt var
það að i höfuðborg landsmanna vær
eitlhvað að i salernismálum en þar
hefði einhver látið málið til sín taka
og gert á þessu endurbætur.
Þegar við svo fengum tvær vigreifar
ungar stúlkur, Guðbjörgu Stefáns-
dóttur og Heiðu Jónu Hauksdóttur úr
Víghólaskóla í Kópavogi hingað á DB í
starfskynningu ákváðuin við að Iáta
til skarar skríða og kynna okkur málin.
Að sjálfsögðu komu svo þær Guðbjörg
og Heiða Jóna ineð i rannsóknarferð,
jafnframl því, sem þær tóku spurningu
Salemismenning:
FORELDRAR UNGUNGA
A HALLÆRISPLANINU
LEYSIAF í GRJÓT AÞORPI