Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 03.03.1959, Qupperneq 34

ÓLAFUR JÓNSSON:
Bókaspjall.
I LESIÐ UM JÓLIN
Það virðist kornið í tízku, að minnsta kosti í stærri bæj-
unum á íslandi, að jólin hefjast með jólaföstu og endast til
þrettánda. Þrern vikum til mánuði fyrir jól hefjast skreyt-
ingar í búðum og á torgum, jólatré eru reist og tendruð og
marglitar lýsingar upp hengdar. Nýjar bækur tatka að
streyma í bókabúðirnar, flestar titlaðar sem jólabækur eða
tilvaldar jólagjafir, og blöð og útvarp hella yfir ldustendur
og lesendur stórstraumsflóði auglýsinga um jólainnkaup.
Það væri synd að segja, að eigi sé um það séð, að jólin fari
ekki fram hjá landslýðnum þegjandi og hljóðalaust.
Eitt af því, sem mjög er tengt jólunum hér á landi, er út-
gáfa bóka, og kveður svo ramt að þessu, að naumast er orð
á því gerandi, sem út kemur af bókum á öðrum tíma árs.
Af þessu leiðir, að þeir, sem gaman hafa af því að glugga í
bækur, lesa að minnsta kosti meira af nýjum bökum um
jólaleytið heldur en á öðrum árstímum. Þeir hefja lestur-
inn á þessum bókum jafnskjótt og þær byrja að koma út og'
halda út vel flestir fram á þrettándann, en þá eru sennilega
rnargir orðnir fullsaddir af nýmetinu, að minnsta kosti í
bili. Auðvitað kemst enginn yfir að lesa allt, sem út kemur
og mun fáa langa til þess, en hver og einn velur lielzt það,
sem hugurinn girnist, þær bækur, sem hann væntir sér mests
fróðleiks og ánægju af. Það er því smekksatriði livað hver
og einn helzt kýs og les.
Hér á eftir ætla ég að greina örlítið frá þeim bókum, sem
ég hef lesið nú um jólaleytið. Eg mun fara fljótt yfir siigu
og aðeins í flestum tilfellum drepa á heildaráhrifin af lestr-
inum. Þetta má því ekki skoðast sem ritdæming eða þaul-