Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands


Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1968, Side 85

Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1968, Side 85
87 ræktir þynnir nrjög út sáðgresið. Hér þurfa að koma víð- tækari rannsóknaniðurstöður, sem gefa til kynna á hvaða jurtir og hve mikið er óhætt að beita á þær skepnum. A vorin þegar kuldar ganga og bændur eru orðnir hey- tæpir, vill oft svo fara, að sauðfé, sem gengur á túnunum yrjar þau gjörsamlega upp. Getur þetta, ef tíðarfar er stirt, dregið allmjög úr sprettu túnanna og veikt rótarkerfi plantn- anna. Nautgripir ganga ekki eins hart að túninu, byrja venjulega ekki að bíta fyrr en nokkur hýjungur er kominn, enda er það staðreynd, að tún í umræddum köldum vorum eru mun betri þar sem kúm, en ekki kindum, hefur verið beitt. Enn má nefna í sambandi við beit á ræktað land að mjög vantar leiðbeiningar í tæknilegri framkvæmd beitarinnar; hve stór hólf eigi að beita í, hve oft eigi að skipta um beit- arhólf, hvernig girðingar séu lreppilegastar o. s. frv. í þessu sambandi má nefna niðurstöður tilrauna, sem gerðar hafa verið af Rannsóknarstofnun Landbúnaðárins að Korpúlfs- stöðum í Mosfellssveit, með að beita sauðfé á ræktað land. Niðurstöður þessar sýna þá merkilegu útkomu að þær ær, sem gengið höfðu á ræktuðu landi, eru með áberandi lé- legri dilka að hausti en ær, sem á úthaga höfðu gengið. Ljóst er að áríðandi er að rannsakað verði til hlítar hver orsök er til þessarar endemis aumu afurða af ám, sem beitt er á rækt- að land að Korpúlfsstöðum. Beit á ræktað land er ekki eins einfalt fyrirbrigði og ætla mætti. Hún krefst þekkingar á þeim jurtum, sem til beitar eru notaðar, nákvæmni í ræktun og áburðargjöf. Varhuga- vert getur verið að láta sauðfé og hross rótnaga tún haust og vor. Rannsóknarstarfsemin og leiðbeiningarþjónustan þarf að starfa látlaust og miklu meir en nú er: Til þess að tryggja sem bezta tækni við beit, til þess að tryggja affara- sæla áburðarnotkun á beitilandið og hagkvæmustu beitar- jurtir og til þess að koma í veg fyrir að afurðir sauðfjár hjá bændum verði nokkurn tíma jafn lélegar og í tilraun með að beita sauðfé á ræktað land hjá Rannsóknarstofnun Land- búnaðarins að Korpúlfsstöðum í Mosfellssveit,
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102

x

Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands
https://timarit.is/publication/268

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.