Frjáls verslun - 01.12.1950, Blaðsíða 10

DR. PAUL SCHMIDT:
Dr. Paul Schmidt muu vera frægr-
asti túlkur, sem sögur fara af. í
meir en tvo áratuffi var liann að-
altúlkur þýzku ríkisstjórnarinnar.
Hann var viðstaddur allar helztu
stjórnmála- og efnahagsráðstefnur,
sem haJdnar voru í Evrópu á ár-
unum 1923—1945. Einnig var hann
túlkur á mörgum sögulegum fund-
um, þegar stjórnmálamenn álfunn-
ar ræddu einslcga saman, t. d. var
hann viðstaddur á fundum Hitlers
og Chamberlain í Miinchen, Molo-
tovs .og .Ribbentrops. f .Berlín,
Stresemanns og Briands o. fl. Dr.
Sclimidt hefur nú ritað endurminn-
ingar sínar í bók, er nefnist ,.Sta-
tist auf der diplomatischen Biihne
1923—1945“, og er kafli þessi laus-
lega þýddur úr henni.
„Akið eins hratt og þér mögulega gelið,“ sagði Rib-
bentrop við bílstjórann, „túlkurinn má ekki koma of
seint til vopnahléssamninganna.“ Þannig ókum við inn
í binn sögufræga skóg, þar sem vagninn, sem vopna-
hléssamningarnir milli Bandamanna og Þjóðverja voru
undirritaður 1918, stóð nú í glampandi sólskininu.
Ég hafði oft áður séð þennan vagn í París, þar sem
hann var sýndur sem sögulegur minjagripur, en þá
hafði mig aldrei drevmt um, að ég ætti eftir að sitja
sjálfur í honum við aðra vopnahléssamninga.
Klukkan rúmlega þrjú um eftirmiðdaginn skyggnd-
ist ég inn í vagninn, sem enn var mannlaus. Fyrir
miðjum löngum klefa, sem ferðamenn á árunum fyrir
fyrri heimsstyrjöldina höfðu notað sem matsal, hafði
nú verið slegið upp löngu, íburðarlausu borði. Sitt
hvoru megin við borðið stóðu 5—6 stólar fyrir samn-
inganefndirnar. Mér var ætlaður staður við borðend-
ann, svo að ég átti hægt með að sjá Frakkana og Þjóð-
verjana og heyra til þeirra.
Brátt kom Hitler inn í vagninn og í fylgd með honum
Göring, Reader, Brauchitsch, Keitel, Ribbentrop og
Hesz. Þeir tóku sér sæti hægra megin við borðið frá
mér séð. Nokkrum mínútum seinna komu Frakkarnir.
Það voru Iluntziger hershöfðingi, Noel sendiherra,
Leluc vara-flotaforingi og Bergeret hershöfðingi í flug-
flotanum. Hitler og fylgdarmenn hans risu þöglir úr
sætum. Báðir aðiljar hneigðu sig lítiliega í kveðju-
skyni. Síðan tóku nefndirnar sér sæti, og vopnahlés-
samningarnir hófust.
Keitel las formálann að vopnahlésskilmálunum:
„Frakkland hefur verið sigrað effir hetjulega vörn.
Þýzkaland hyggst því ekki áð láta vöpnahlésskilmálana
eða vöpnahléssamninga við svo hraustan andstæðing
hera svip niðurlægingar.“ Þetta þýddi ég, og síðan las
ég upp texta vopnahlésskilmálanna, sem ég hafði
setið við að þýða á frönsku um nóttina. Að loknum
upplestri mínum á franska textanum risu Hitler og
fylgdarmenn hans úr sætum, Frakkarnir gerðu hið
sama. Á ný hneiuðu háðir aðiliar sig hóflega. oí Þióð-
verjarnir yfirgáfu vagninn. Fyrsta atriði sjónarspils-
ins í Compiégne-skóginum hafði aðeins tekið 12 mín-
útur. Á meðan á því stóð höfðu Þjóðverjarnir og Frakk-
arnir setið andspænis hvorir öðrum og engin svipbrigði
sáust á andlitum þeirra, svo að því var líkast sem þeir
væru vaxbrúður.
Auk mín varð Keitel einn Þjóðverjanna eftir í vagn-
inum. Síðan bættust nokkrir þýzkir liðsforingjar í
hópinn, og annað atriðið hófst. Keitel afhenti Frökk-
unum texta vopnahlésskilmálanna á frönsku og þýzku.
Frakkarnir lásu þá
gaumgæfilega yfir
og báðu síðan um
stuttan umhugsun-
arfrest. Allir stigu
nú út úr vagnin-
um. 1 skógarjaðr-
inum hafði verið
tjaldað yfir Frakk-
ana, en við Þjóð-
verjarnir létum
okkur nægja skóg-
arrjóður. Eftir
nokkra stund
sendu Frakkar
okkur skilaboð
um, að þeir vildu
halda samningum
áfram. Þegar inn í vagninn kom, lýstu Frakkar því
yfir, að þeir yrðu að tilkynna stjórn sinni í Bordeaux
skilmálana, áður en þeir gætu tekið afstöðu til þeirra,
hvað þá undirskrifað þá.
„Algerlega óframkvæmanlegt,“ fullyrti Keitel. „Þér
verðið nú þegar að undirrita!“
„Þýzku nefndinni var 1918 leyft að hafa samband
KEITEL.
170
FRJÁLS VERZLUN