Frjáls verslun - 01.03.1969, Blaðsíða 13

FRJALS VERZLUN
9
UPPVAXTARÁRIN.
Alfreð Elíasson er fæddur í
Reykjavík árið 1920. Foreldrar
hans voru Elías Dagfinnsson,
bryti, sem nú er látinn, og Áslaug
Kristinsdóttir. Hann fæddist að
Njálsgötu 44 og þar bjó hann til
tíu ára aldurs. Af skólagönguhans
er það að segja, að sjö ára gamall
var hann settur til náms í Landa-
kotsskólanum, og um fermingar-
aldurinn hóf hann nám í Verzl-
unarskóla íslands. Viðskiptagáfan
virðist hafa verið Alfreð í blóð
borin, því að strax á skólaárum
sínum tók hann að stunda „smá
business", eins og hann nefnir
það sjálfur — seldi til að mynda
frímerki, og síðar keypti hann
leigubíi og gerði hann út á B.S.Í.
Bilstjóra varð hann að fá til að
aka bílnum, og fékk sá 25% af
akstursgjaldinu. Síðar ók Alfreð
bílnum sjálfur.
Námsárin voru á enda, og Al-
freð hóf störf hjá Kassagerð
Reykjavíkur. Jafnframt hélt hann
áfram að gera út leigubíla, en
þeir voru nú orðnir þrír talsins.
En starfstíminn í Kassagerðinni
var þó einungis millibilsástand,
því að hugur Alfreðs stefndi mjög
í eina átt — flugið heillaði hann
— og hann tók að kanna mögu-
leika á námi á því sviði.
í FLUGNÁMI í KANADA.
Árið 1943 hélt Alfreð vestur um
haf í fyrsta sinn og ferðinni var
heitið á flugskóla í Winnepeg. Til
að hafa upp í ferða- og náms-
kostnað varð hann að selja bíl-
ana.
Námið í flugskólanum tók tæp
tvö ár, og þar fékk Alfreð marg-
víslega menntun og þjálfun á
sviði flugsins. Eitt af hlutverkum
nemenda flugskólans var að þjálfa
siglingafræðinga og svokallaða
„bombara", þ.e.a.s. sprengjukast-
ara, sem ákveða hvenær rétt er
að láta sprengjurnar falla. Eins
og gefur að skilja voru þessir ný-
liðar mismunandi hæfir í því að
hitta og þekkja mörkin.
Ásamt Alfreð stunduðu Krist-
inn Olsen og Sigurður Ólason
flugnám í Kanada á þessum tíma.
Þegar dvölinni í flugskólanumvar
lokið, hófu þeir félagar kennslu-
störf hjá kanadíska flughernum,
og gerði kennslustarfið þeimkleift
að festa kaup á flugvél, sem var
af Stinson gerð — þriggja sæta.
LOFTLEIÐIR STOFNAÐ.
Þremenningarnir flugu Stinson-
vélinni til New York, en þcir var
hún sett á skip og flutt sjóleiðis
til íslands. Á leiðinni fréttu þeir,
að ein af flugvélum Flugfélags ís-
lands hefði farizt, og áttu þeir þá
von á, að þeim myndi reynast
auðvelt að fá vinnu fyrir sig og
vélina hér heima. Svo reyndist þó
ekki vera, og fremur af nauðsyn
en vilja var flugfélagið Loftleiðir
stofnað hinn 10. marz 1944.
í upphafi skiptu þeir félagar
fluginu jafnt á milli sín, en jafn-
framt var nokkur verkaskipting
viðhöfð á öðrum sviðum. Þannig
sá Kristinn Olsen til að mynda
um viðhald og viðgerðir og var
ábyrgur fyrir þeim, en Alfreð íor
með bókhald og fjárreiður.
Loftleiðir fékk fljótlega samn-
ing um síldarleit, en samhliða því
var flogið á Vestfirði í farþega-
flug og farin sjúkraflug, en Loft-
leiðavélin var hin eina hérlendis,
sem þá gat lent á sjó.
Á næstu árum var svo flugvéla-
kostur Loftleiða aukinn með kaup-
um á vélum af ýmsum gerðum,
og jókst farþegatalan jafnt og
þétt.
Fyrstu árin gegndi Alfreð jöfn-
um höndum starfi framkvæmda-
stjóra og flugmanns, en síðar var
þessu breytt og önnuðust þeir
Gunnar Gunnarsson (nú fram-
kvæmdastjóri íslenzkra aðalverk-
taka) og Hjálmar Finnsson (hjá
Áburðarverksmiðjunni) fram-
kvæmdastjórastarfið á tímabili.
Alfreð tók aftur við því starfi ár-
ið 1953.
Ýmsir erfiðleikar blöstu við
þessu litla flugfélagi, og gefum Al-
freð orðið: „Þegar innanlandsflug-
inu var skipt, þá var það gert á
þann hátt, að ekki gat talizt sann-
gjarnt, og hlutur Loftleiða of
smár til að hægt hefði verið að
halda áfram flugrekstri innan-
lands. Á þessu tímabili munaði
einnig litlu, að Loftleiðir hefðu
þurft að hætta starfrækslu vegna