Frjáls verslun - 01.07.1970, Qupperneq 13

FRJÁLS VERZLUN
11
Ostaðfestar fregnir
Á FLAKKI
Lokunarvandamálið óleysanlegt?
Lokunartími matvöruverzlana í Reykjavík og
í næsta nágrenni hefur sem kunnugt er farið
mjög úr skorðum. Ýmislegt hefur leitt til þess,
m. a. að matvörukaupmönnum hefur þótt kvöld-
söluverzlanir fara óhóflega inn á verksvið mat-
vöruverzlana og að ekki hefur fundizt grund-
völlur fyrir verkaskiptingu og skipulagningu á
þjónustu matvöruverzlananna utan venjulegs
sölutíma. Þá hafa aðilar í nágrannasveitarfélög-
um Reykjavíkur haft mikil áhrif í þessu efni
með því að heimila og reka verzlun með hvers
konar matvörur jafnvel allan sólarhringinn.
Einmitt það virðist nú ætla að verða í veginum
fyrir því að skipulag komist á þessa þjónustu
í Reykjavík.
Alþýðublaðið í enn einni klípu
Æði mikið hefur verið rætt um fjárhagserfið-
leika íslenzku dagblaðanna, og er út af fyrir
sig litlu við það að bæta. Þessir erfiðleikar eru
þó ekki einhlítir, bæði Morgunblaðið og Vísir
komast vel og sæmilega af, eða þau blöð, sem
rekin eru sem fyrirtæki fyrst og fremst, en
ekki einlitar pólitískar málpipur. Tíminn nýtur
kerfisins, sem Framsóknarflokkurinn hefur um
áratugaskeið byggt á völd sín í samvinnuhreyx-
ingunni, og eru auglýsingar samvinnufélaganna
Tímanum mikill styrkur. Þó á hann við nokkra
erfiðleika að stríða. Alþýðublaðið og Þjóðviljinn
eru lakast stöddu blöðin, og Alþýðublaðið þó
sýnu verst. Nú hefur öllu starfsliði Alþýðu-
blaðsins verið sagt upp. Er það að vísu ekki
alveg nýtt, en nú munu nokkrir starfsmenn
hættir eða ákveðnir að hætta, þótt málum veröi
bjargað eins og áður, sem ekki er enn séð hvort
tekst.
Borgað með auglýsingunum?
Sú stefna, sem virðist ríkjandi hjá dagblöð-
unum í meira eða minna mæli, að undanskyldu
Morgunblaðinu, varðandi auglýsingaverð, stang-
ast óneitanlega á við rök fyrir ríkisstyrk til
dagblaða, en ríkisstyrkurinn er vissulega stað-
reynd, þótt hann sé kallaður hitt og þetta. Mörg
dæmi hafa spurzt um hlægilega lágt gjald, sem
dagblöðin taka, sé viðskiptavinurinn ekki óð-
fús til viðskiptanna — öll nema Mbl., sem heí-
ur algera sérstöðu í þessu efni. Stefna af þessu
tagi, eða undanlátssemi, veldur því mjög greini-
lega, að auglýsendur ganga á lagið i vaxandi
mæli og auglýsingatekjur viðkomandi dagblaða
hrapa, en rúmi blaðanna er eytt til ónýtis í stað
þess að hafa meira af seljanlegu efni, en efnis-
magn einmitt þessara sömu blaða er oft af
ákaflega skornum skammti. Tapið virðist í flest-
um tilfellum augljóst og spurning, hvort a. m.
k. þau blaðanna sem lengst ganga, borga ekki
hreinlega með auglýsingunum.
Stefnt að klofningi Sjálfstæðisflokksins?
Eftir hið sviplega og hörmulega fráfall dr.
Bjarna Benediktssonar forsætisráðherra, hefur
skapazt mikill vandi í Sjálfstæðisflokknum, sem
virðist þó fyrst og fremst sprottinn af misskiln-
ingi eða jafnvel óskhyggju um klofning innan
flokksins og út á við. Daginn eftir fráfall dr.
Bjarna o^ aftur viku síðar, mun varaformaður
flokksins, Jóhann Hafstein forsætisráðherra,
hafa lýst því yfir, að hann sæktist ekki eftir
formennsku í flokknum. Þótti þessi yfirlýsing
lýsa skilningi og stórmannlegri lund, en sem
kunnugt er hafa ýmis atvik orðið til að skapa
Jóhanni mikla erfiðleika sem pólitískum for-
ingja. Með þessu virtist Jóhann myndi fara af
vettvangi með mestu sæmd, en einsýnt að Geir
Hallgrímsson borgarstjóri og Ingólfur Jónsson
landbúnaðarráðherra tækju við formennsku og
varaformennsku. Síðan mun einkum eitt afl haía
beitt sér fyrir því, að Jóhann gæfi samt sem
áður kost á sér, en hann hefur sem kunnugt er
gert það. Með þessu hafa málin snúizt mjög,
og er nú ríkjandi upplausnarástand innan flokks-
ins og enginn af því sæmdur.
Skipulagsbreytingar til umræðu
meðal kaupmanna
Samtök kaupmanna hafa yfirleitt ekki þótt
sterk í stéttarlegri uppbyggingu og baráttu, og
hefur m. a. virzt svo, að sérhagsmunir ákveð-
inna hópa væru meira metnir en kaupmanna,
sem heildar. Hvað sem um það má segja, er það
staðreynd, að kaupmenn starfa í tveim alger-
lega aðskildum fylkingum, og loks kemur við
sögu þriðja aflið, sem er Verzlunarráðið. Þar
sem kaupmannastéttin hér á landi er eðliJega
ekki risavaxin, virðist það næsta furðulegt að
ekki skuli vera um samræmdari og hagkvæmari
samvinnu að ræða en raun ber vitni. Af og til
heyrast þó raddir um að slíkt beri að athuga, og
einmitt nú eru þær raddir á lofti í sambandi við
framkvæmdastjóraskipti í Kaupmannasamtök-
unum.