Frjáls verslun - 01.02.1973, Page 33

Fyrirtæki vörur
þjónusta
Fimmti hver bíll veldur tjóni
Dæmi um 40 þús. króna iðgjald af bílatryggingu.
Rætt við Valdemar J. IVIagnússon hjá Hagtryggingu.
Hagtrygging hf. er hlutafé-
lag, cins og nafnið bendir til,
og eru hluthafar um 1000 tals-
ins. Þa.ð var árið 1965, að fé-
lagið var stofnað, og voru
frumkvöðlar að því félags-
menn í Félagi íslenzkra bif-
reiðaeigenda, sem voru óá-
nægðir með iðgjöld af bif-
reiðatryggingum eins og þau
voru þá. þar sem ekki var
gerður nægur munur á góð-
um og slæmum ökxnnönnum í
iðgjöldum.
Eftir að hafa árangurslaust
reynt að fá tryggingarfélögin
til að gera úrbætur þar á,
hrundu þeir af stað Hagtrygg-
ingu h. f. og hóf fyrirtækið
starfsemi sína í Bolholti 4 með
sex fastráðnum starfsmönnum.
í dag er fyrirtækið í eigin hús-
næði á tveimur hæðum í hús-
inu Suðurlandsbraut 10 og
starfsmenn eru 14 talsins, auk
70 umboðsmanna í öllum byggð-
arlögum landsins.
FV hitti framkvæmdastjór-
ann, Valdemar J. Magnússon að
máli fyrir nokkru og spurðist
nánar fyrir um starfsemina.
í samtalinu kom fram, að
þótt fyrirtækið annist allar al-
mennar tryggingar eru 70—80
% af veltu fyrirtækisins bif-
reiðatryggingar og milli 7 og
8 þúsund bifreiðar tryggðar hjá
því.
Hagtrygging bauð fyrst
tryggingarfélaga hér á landi
hóplíftryggingar árið 1966 og
annast í dag allar tegundir líf-
trygginga eftir þörfum hvers og
eins.
Reikningsuppgjöri Hagtrygg-
inga fyrir árið 1972 var ólokið
er viðtal þetta fór fram, en ár-
ið 1971 var velta þess um 45
milljónir og tjón það ár ekki
Vcddimar J. Magnússon.
undir 30 milljónum. Við upp-
gjör á bókum fyrirtækisins
1971 sést að tap vegna bifreiða-
trygginga er milli 4 og 5 millj-
ónir króna.
Sömu sögu kvað Valdemar
að segja um bifreiðatryggingar
annarra tryggingarfélaga það
ár, enda hefðu tvö síðustu ár
verið venju fremur óhagstæð
fyrir þessi viðskipti og kæmi
þar margt til, svo sem verð-
stöðvun og afskipti ríkisvalds-
ins, er mætti kröfum trygging-
arfélaga um hækkun iðgjalda
með því að leyfa þeim að
lækka afslátt um 10% og auka
sjálfsáhættu tryggingartaka í
húftryggingum. Hefðu þessar
aðgerðir hjálpað nokkuð en alls
ekki reynzt fullnægjandi. Taldi
Valdemar að til þess að stuðla
að hallalausum rekstri þeirra,
er tryggja bifreiðar, þyrfti vísi-
tölutryggingu á iðgjöld, svo
þau héldust í hendur við verð-
bólgu, en á það sagði hann að
skorti mikið.
Sagði Valdemar það sitt álit,
að iðgjöld ýmissa trygginga, þá
kannski sérstaklega bruna-
trygginga húsa, væru allt að
30% of há og vitnaði í því sam-
banci til nýbirtra reikninga
annaii. a tryggingarfélaga fyrir
1971, þar sem bifreiðatrygging-
ar eru ekki nánda nærri eins
stór þáttur rekstursins og hjá
Hagtryggingu. En í þeim mátti
sjá, að bifreiðatryggingar eru
reknar með tapi hjá öllum, þó
heildarútkoma hinna félaganna
sýni nokkurn hagnað. Sagðist
Valdemar vera andvígur af-
skiptum ríkisvaldsins af iðgjöld-
um, svo lengi sem þau ekki
væru óeðlileg, þar eð sam-
keppni milli tryggingarfélaga
hlyti að sjá til að þau færu
ekki úr hófi fram. Sagði hann
að iðgjöld hér væru mun lægri
en annars staðar, þar sem hann
þekkti til, og taldi að í því sam-
bandi væri óhætt að reikna
bæði út frá gengi og kaupgetu
manna, og einnig sagði hann að
tjónatíðni vær hér miklu meiri
og virtust íslendingar mestu
ratar í umferðinni.
Útkoma félagsins sýndi, að
hér á landi ylli fimmti hver bíll
tjóni og væri miðað við að
hann skemmdi annan bil mætti
ganga út frá að 40% bifreiða
yrðu fyrir skemmdum árlega.
Þetta kvað hann mætti kalla
eins konar þjóðfélagsböl, og
taldi að útkoman væri sízt betri
hjá hinum félögunum, þar sem
Hagtrygging byggi enn að sín-
FV 2 1973
29