Frjáls verslun - 01.05.1973, Side 51

gæta, að hærra verð á peysum
gæti mjög verulega dregið úr
sölu þeirra.
MINJAGBIPIR Á ÝMSU
VERÐi
Svo virðist, sem ullarvörurn-
ar þyki ekki dýrar, þegar út-
lendir ferðamenn eru annars
vegar. Miðað við verðlag er-
lendis á handunninni vöru úr
gæðaefni eins og íslenzku ull-
arvörurnar eru, þykir verðið
hér ekki hátt. Álagning er
miklu minni hér, en heima hjá
sér getur fólk búizt við 100%
álagningu á svona vöru. Sagð-
ist Gerður gizka á, að alls seld-
ust í búðum Heimilisiðnaðarfé-
lagsins allt að 10 þúsund
prjónapeysur á ári.
Annars er hægt að kauna
rammíslenzka minjagripi í öll-
um verðflokkum. Galdrastafir
úr keramiki kosta t. d. 250 kr.
og fylgja þeim prentaðar skýr-
ingar um þýðingu stafsins.
Vettlingar og húfur kosta 250-
200 kr. silfurnælur með gömlu,
islenzku mynstri kosta um 1000
kr. Svo er líka hægt að fá
brosshúðir á 10.000 kr. og
skinnkáDur á 15.000. Siðir
ofnir prjónakjólar kosta 9.000
krónur.
Gerður taldi augljóst, að
aldrei yrði hægt að keppa við
erlenda framleiðendur í magni,
en hins vegar myndu íslenzku
mynstrin, gæði ullarinnar og
sauðalitirnir, sem mikla athygli
vekja, áreiðanlega stuðla að
stöðugum vinsældum prjóna-
peysanna. Mikið er um það, að
fóik, sem hér hefur verið á
ferðalögum, skrifar til verzlan-
anna og pantar þaðan vörur eft-
ir að heim er komið.
TfZKUSÝNINGAR
í samvinnu við Rammagerð-
ina og Hótei Loftleiðir hefur
íslenzkur heimilisiðnaður efnt
til tízkusýninga einu sinni í
viku á aðalferðamannatíman-
um undanfarin tvö sumur. Fara
sýningar þessar fram í sumar
í hádeginu á föstudögum á Hót-
el Loftleiðum. Sækir þær fjöldi
erlendra ferðamanna, sem borg-
ina gista, og eins er áberandi,
að kaupsýslumenn fara með er-
lenda viðskiptamenn sína til að
skoða íslenzku fatatízkuna um
leið og þeir snæða góðan há-
degisverð. í sumum tilfellum
eru líka settar upp sérstakar
sýningar fyrir þátttakendur í
ráðstefnum hér. Hafa þessar
STÓRIR, RIJiVIGÓDIR OG ÓRVGGIR BÍLAR
BíBaleigan TRAUSTI sf.
ÞVERHOLTI 13A - SÍMI 23780
sýningar vakið mikla athygli
og gott umtal, en fimm sýning-
arstúlkur og tvö börn koma þar
fram og sýna ullarpeysur, káp-
ur, skinnkápur og jakka, húfur,
prjónakjóla og skartgripi, svo
að eitthvað sé nefnt. Hafa sýn-
ingar þessar greinilega orðið til
að auka sölu á þessum varn-
ingi, að sögn Gerðar.
Heimilisiðnaðarfélagið hefur
haft það að markmiði að leið-
beina fólki til þess að gera
framleiðslu sína seljanlega. Til
starfa hefur verið fenginn ráðu-
nautur, sem fer út á land með
sýningar og heldur námskeið.
Áðallega skortir á, að notuð
sé rétt stærð af prjónum og
rétt sé að farið við þvott. Þá
er það líka vandamál, hve erf-
itt er að finna nákvæmt mál
á nriónavörurnar vegna mis-
munandi eiginleika lopans, sem
notaður er.
ULLARSKORTUR
FRAMUNDAN?
Að lokum sagði Gerður Hjör-
leifsdóttir, að til vandræða
horfði, hve mikið af ull færi til
spillis á ári hverju. Taldi hún,
að það myndu vera fleiri
hundruð tonn, sem færu for-
görðum vegna þess, að bændur
teldu það vart lengur ómaks-
ins vert að rýja fé sitt. Finnst
þeim, að þeir fái of lítið greitt
fyrir ullina, en verksmiðjurnar
telja sig geta keypt ódýrari ull
frá Ástralíu. Sagði Gerður því
allmikla óvissu nú ríkja um
áframhald prjónavinnu úr ís^
lenzkri ull með alkunnum
gæðuni hennar og séreinkenn-
um.
A baöstol'uloftinu hjá íslenzkum hcimilisiðnaði.
FV 5 1973
43