Frjáls verslun - 01.06.1973, Blaðsíða 21

í svissneskum iðnaði eru
lausar. Það er ekkert atvinnu-
leysi. Þess vegna hefur kaup-
gjaldsþróunin verið mjög ör
upp á við og verðbólga magn-
azt gifurlega.
KYNÞÁTTAHATUR
Það er í Bretlandi sem við-
brögð heimamannanna við er-
lendu vinnuafli hafa verið hvað
óvægnust, þar hefur litarhátt-
ur útlendinganna valdið mest-
um úlfaþyt. Fyrir áratug var
stöðugur og ótakmarkaður
innflutningur fólks til Bret-
lands írá hinum nýju samveld-
islöndum eins og Indlandi.
Nú hefur hann verið stöðvaður
mað í farströngum reglum. Inn-
flytjendalöggjöfin í Bretlandi
er með því strangasta, sem
þekkist á því sviði í allri V-
Evrópu. Aðeins nokkrum þús-
undum verkamanna af öðrum
litarhætti en hinum hvíta er
hleypt inn í Brefland árlega.
Til samanburðar má nefna,
að þegar innflutningur var
mestur, árið 1961, var þessi
tala 136:000.
í óðrum löndum hafa útlend-
ingar fengið atvinnuleyfi í
takmarkaðan tíma. En hjá
Bretum hafa flestir útlendu
verkamennirnir sem þegnar
brezka samveldisins, heimild
til að setjast að í landinu og
koma með fjölskyldurnar með
sér. Þessu hafa svo fylgt al-
varleg sambúðarvandamál og
ríkisstjórnin hefur ákveðið að
setja hömlur á innflutning lit-
aðs t'ólks til landsins. Talið er,
að verkamenn af öðrum kyn-
þáttum en hinum hvíta og
fjölskyldur þeirra séu nú sam-
anlagt 1,5 millj. til 2 millj.
einstaklinga í Bretlandi, og
hefur þetta fólk aðallega sezt
að í 6 stórum iðnaðarborgum.
„HVÍTI STOFNINN“
í UPPNÁMI
Þessi gjörbreyting á stefnu
brezkra yfirvalda á rætur
sínar að rekja til viðbragða
hvítra manna þar í landi. Þeg-
ar þessum innflytjendum, sem
eru öðruvísi á litinn en heima-
fólk, iók að fjölga fór afstaða
hinna síðarnefndu í kynþátta-
málum að segja alvarlega til
sín. Bera tók á kynþáttamis-
munun í húsnæðismálum og á
vinnumarkaðinum og kynþátta-
hatrið einkenndi öll samskipti
fólks á ölstofum, á veitinga-
stöðum og hótelum.
Verkalýðssamtökin, sem að
meirihluta til eru að sjálf-
sögðu skipuð hvítum mönnum,
hafa oft komið í veg fyrir, að
„litaöir“ verkamenn nytu
sömu kjara og hinir. í einu
tilfelli hótuðu hvítir starfs-
menn í stálverksmiðju verk-
falli. ef Pakistani yrði hækk-
aður í stöðu eins og til stóð.
Himr lituðu ætla að hefna
harma sinna og gera háværar
kröfur um jafnrétti á við hina
hvítu. Eitt áhrifaríkasta dæm-
ið um þetta er verkfall ind-
verskra kvenna, sem starfa t
nærfataverksmiðju í Lough-
borough. Konurnar fóru í 12
vikna verkfall til að mótmæla
kynþáttamisrétti á vinnustað
sínum og höfðu sitt fram.
Hollenzka ríkisstjórnin er
nú að undirbúa aðgerðir til að
hafa hemil á innflutningi
verkafólks. Takmarkið er að
erlent vinnuafl vaxi ekki um-
fram það sem þegar er orðið.
Andst.aða gegn erlendu verka-
fólki er vaxandi í landinu og
ríkisstjórnin hefur verið sökuð
um aðgerðarleysi í þessum
málum, þar eð um 120.000
Hollendingar eru atvinnulaus-
ir.
HVAÐ GERIST í
FRAMTÍÐINNI?
Hagfræðingar spá því, að
talsverður vinnuaflsskortur
verði um langt árabil í löndum
Norðvestur-Evrópu en offram-
boð verði á verkafólki í lönd-
unum við Miðjarðarhaf. Luisa
Danieli, sérfræðingur Efna-
hagsTnálanefndar Evrópu í
Genf, telur, að hinar efna-
hagslegu forsendur vinnuafls-
flutnings síðustu ára muni
verða í fullu gildi út þennan
áratug. Ef stöðva á inn-
flutmng vinnuafls af stjórn-
málalegum ástæðum telur
hann að framleiðendurnir,
sem skortir vinnukraft, muni
skapa atvinnutækifærin þar
sem framboð er á fólki — í
Miðj arðarhaf slöndunum.
Aukin iftnvæfting ■ Evrúpu krefst innfluttra verkamanna
Þeim fer ört fjölgandi, sem vilja takmarka
innflutning erlends vinnuafls til Vestur-Evrópu.
Vinnuaflsskortur hjá helztu iðnaðarþjóðum
V-Evrópu hefur leitt til aukins aðflutnings
verkafólks frá Miðjarðarhafslöndum og Afríku.
Þetta fólk hefur fundið vinnu sem hér segir:
Fjöldi erlendra verkamanna Hluti af heildar- vinnuafli
V-Þýzkaland 2,4 milljónir 10 %
Frakkland 2,0 milljónir 9 %
Bretland 800.000 3 %
Sviss 700.000 20 %
Belgía 220.000 6 %
Svíþjóð 220.000 6 %
Austurríki 210.000 6 %
Holland 150.000 3 %
FV 6 1973
21