Frjáls verslun - 01.06.1973, Blaðsíða 98
Frá
ritstjörn
Ríkisflug ?
Öneitanlega telst það til meiriháttar við-
lnirðar, þegar íslenzku flugfélögin taka
ákvörðun um að stefna að sameiningu eftir
áratuga togstreitu og misjafna fjárhagslega
afkomu. Ákvörðun af þessu tagi snertir mjög
fjölmennan hóp Islendinga, enda eru félögin
bæði mcðal stærstu atvinnurekenda í land-
inu og fáir aðilar velta jafnmiklum fjármun-
um og þau gera.
Hins vegar er tímabært einmitt nú, að
menn geri sér grein fyrir liugsanlegum af-
leiðingum þcssarar gjörbyltingar í flugmál-
um Islendinga og þá ckki aðeins með því að
einblína á kostina, sem svo mjög hcfur verið
haldið fram. Ríkjandi aðstæður í fargjalda-
málum og hækkanir á öllum tilkostnaði
kunna að hafa sannfært menn um nauðsyn
sameiningar. En þó verður að ætlast til þess
af forvígismönnum einkaframtaksins, sem af
dugnaði liafa stofnað til reksturs þessara
tveggja sjálfstæðu íelaga og séð þau vaxa og
dafna, að þeim sjáist ekki yfir þá hættu, sem
á því getur orðið, að félög þeirra verði innan
skamms tíma orðin fullkomlega á valdi rik-
isins. Flugfélögin hafa bæði þurft á ákveð-
inni fyrirgreiðslu af hállu ríkisstofnana að
halda, svo að þau gætu stundað rekstur sinn
eðlilega, en yfirtaka ríkisins á rekstriniun
hefur verið nær óliugsandi meðan félögin
voru tvö. Slíkar aðgerðir liefðu líka brotið í
bága við þær meginkenningar, sem staðið
hafa að baki stefnumótun fyrrverandi
ríkisstjórna. Sameining í eitt félag getur
reynzt veigamikið þróunarstig til að skapa
ákjósanlegan grundvöll fyrir slíka yfirtöku.
Og því er ekki að leyna, að meðal helztu
ráðamanna þjóðarinnar um þessar mundir
kynnu ýmsir að fagna því af heilum hug, ef
einkaframtakið liði undir lok í flugmálum
Islcndinga.
Velviljaðir vona, að það afkvæmi þeirra,
sem senn sér dagsins ljós og svo mjög
hefur reynt á biðlund fæðingalækna og yfir-
setukvenna í samgönguráðuneytinu, verði
ekki sá óskapnaður, sem reki út úr sér tung-
una framan í ættfeður sína, þegar það sér
dagsins ljós, og afneiti þeim.
Aukið aðhald
Það var vissulega tími til kominn, að yfir-
stjórn fjármála ríkisins léti gera könnun á
starfsemi belztu stofnana þess. Nú er unnið
að úttekt á málum Ti'yggingastofnunar,
Pósts og síma og Ríkisútvarpsins. Er það
hollt fyrir forstöðumeim og annað starfs-
lið ríkisstofnana að vera annað slagið
minnt á, að það liefur verið ráðið til
þjónustustarfa í umboði hins almenna
borgara og í þágu bans. Olt hefur viljað
brenna við, að tilhneigingin lil að fara eigin
götur í rekstri stofnana og ráðstafa ahnanna-
fé í þeim anda, hafi verið hinn ríkjandi þátt-
ur í stj ómunarviðliorfum sumra opinberra
embættismanna.
Þjónusta sumra stofnana þarf líka ræki-
legrar athugunar við. 1 ljós hefur komið, að
hjá Pósti og síma t. d. er sjálfvirka kerfið
milli helztu stöðva í landinu í molum. Menn
bíða tímunum saman eftir því að ná sam-
bandi vestur á Isafjörð eða norður á Akur-
eyri. Símtöl rofna margsinnis, þegar sam-
band loks næst. Á þessu gefur Póstur og sími
þá sakleysislegu skýringu, að kerfið sé ekld
gert fyrir svona mikið álag.
Þetta þætti ekki góð latína hjá svo veiga-
miklu þjónustufyrirtæki væri það í einka-
eign, og er full þörf á að svona stofnunum
sé veitt meira aðhald en verið licfur.
98
FV 6 1973
J