Frjáls verslun


Frjáls verslun - 01.06.1973, Blaðsíða 64

Frjáls verslun - 01.06.1973, Blaðsíða 64
Aðalstöðvar Fiat í Torino á Ítalíu, en alls starfa hjá verksmiðj- unni 92000 manns. faldur tilgangur í mínum eigin auguin.“ MIKILL ÁRANGUR A ERLENDUM MARKAÐI Meðal stærstu sigra Agnellis er hinn mikli árangur Fiat- verksmiðjanna á erlendum markaði og þar má meðal annars minna á samninginn við Sovétmenn árið 1966, um að byggja Fiat-verksmiðju í Togliattigrad, til framleiðslu á Fiat-124. Samningurinn nam alls 8P0 milljónum dollara. Þá má geta um samskonar samn- ing við Pólverja, sem var undirritaður í október árið 1971, og er þegar byrjað að framleiða Fiat-bíla þar í landi. Það þótti heimsfrétt, þegar Agnelli tókst að semja um kaup á 49% hlutafjárs frönsku Citroen-verksmiðjanna fyrir Fiat. Þessi kaup fóru fram árið 1970, tveimur árum eftir að Charies De Gaulle kom í veg fyrir sams konar kaupsamn- ing milli erlends og fransks fyrirtækis, til þess að „tryggja sjálfstæði mjög mikilvægs fransks fyrirtækis.“ óAnægður með sam- VINNUNA VIÐ CITROEN-VERKSMIÐJUNA Agnelli var ómyrkur í máli um samvinnu Fiat og Citroen á blaðamannafundi, sem hann boðaði til 31. okt. 1972, í Torino. Hann sagði, að Fiat- verksmiðjurnar hefðu hug á að hætta samstaríinu, sem var að mestu fjármálalegs eðlis. Engu að síður undirstrikaði hann þá skoðun sína, að al- þjóðleg samvinna bílafram- leiðenda væri mjög nauðsyn- leg, ef framleiðsluaukning ætti að halda áfram. EIN AF „FÍNUSTU“ FJÖLSKYLDUM ÍTALÍU Gianni Agnelli er fæddur 12. marz árið 1921 í Torino, 22 árum eftir að afi hans, sem einnig hét Giovanni, hætti her- þjónustu og stofnsetti Fiat- fyrirtækið. Fjölskyldan var þá orðin ein auðugasta fjölskylda landsins og Gianni fékk alla þá beztu menntun og sambönd við yfirstéttafólk, sem hægt var að kaupa fyrir peninga. Hann er annar í röð sjö systkina, en börnin voru 3 drengir og 4 stúlkur. Ensk fóstra gætti þeirra og enskir einkakennarar voru ráðnir, til þess að kenna þeim og oft var enska málið, sem börnin töl- uðu sín á milli. Enskukunnátta Gianni þykir enn í dag frábær. Faðir Giannis, sem var yfir- maður kúluleguframleiðslu Fiat, fórst í flugslysi árið 1935. Móðir hans, Virginia Burbon del Monte di Faustino. prins- essa, fiutti þá með börnin til afans, Giovanni. NEITAÐI RAÐLEGGINGUM AFA SÍNS UM MENNTUN Gianni lauk stúdentsmennt- un í Torino, en neitaði þá að verða við ósk afa síns um að leggja stund á verkfræði og hóf nám í lögfræði við há- skólann í heimaborginni. Hann segir nú, að tvo þriðju hluta námstímans hafi hann verið fjarri háskólanum, en engu að síður náði hann lög- fræðiprófi. Árið 1940 var hann boðaður í herinn og fékk liðs- foringjatign í riddaraliðinu. Ár- ið 1941 var hann sendur á rúss- nesku vígstöðvarnar, sem skriðdrekaforingi, en eftir ár, var hann fluttur til vígstöðv- anna í Afríku, og tók við deild brynvarinna herbíla. Þegar Ítalía beið ósigur í heimsstyrjöldinni árið 1943, snéri Gianni aftur til Torino og gerðist aðstoðarforstjóri Fiat, en hélt starfinu aðeins í nokkra mánuði. Þýzki herinn gerði gagnárás, og setti þá m.a. móður Giann- is í stofufangelsi, sem varð til þess, að hann sjálfur flúði til Sviss. Þar gekk hann í hina svonefndu ,,Legnano“ deild, sem var hersveit ítala, sem börðust með bandamönnum eftir innrásina í Ítalíu. Gianni lauk berþjónustu sem herfor- ingi og milligönguaðili ítölsku andspyrnuhreyfingarinnar og bandaríska hersins. SNÉRI AFTUR TIL TORINO 1945 Gianni snéri enn aftur til Fiat í Torino, en þá voru tveir þriðju hlutar verksmiðjunnar í rúst eftir stríðið. Skömmu síðar dó afi hans, Giovanni, sem gegnt hafði forstjórastörf- um hjá Fiat-fyrirtækinu í 46 ár og nokkru seinna dó móðir hans i bílslysi. Agnelli gerði þá alvöru úr tilmælum afa síns, um að leika sér í nokkur ár og skoða lifið, áður en hann hæfi störf af fullri alvöru. Hægri hönd Giovannis eldra hjá Fiat, Vitt- orio Valletta, prófessor, tók þá við forstjóraembættinu og hóf endurbyggingu bílaverk- smiðjanna. Gianni snéri sér af fullum krafti að „hinu Ijúfa lífi“ lika fólksins í heiminum og veizlurnar, sem hann hélt í 28 herbergja höll sinni í Beulieu-sur-Mer á frönsku Rivíerunni, voru eftirsóknar- verðar í meira lagi. Gianni segist ekki sjá eftir þesum tíma, enda naut hann lífsins af fullum krafti. Þegar hann lítur yfir farinn veg, þá segir hann, að fólkið sem til- heyri hinum svonefnda „þotu- hóp“ sem ferðast um heim- inn í leit að hamingju og gleði, sé ekki nærri eins skemmtilegt fólk og það, sem tilheyrði hópnum skömmu eftir heims- styrjöldina. Hann segir, að 64 FV 6 1973
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Frjáls verslun

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Frjáls verslun
https://timarit.is/publication/282

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.