Frjáls verslun - 01.09.1973, Blaðsíða 90
Tækninýjungar hjá IBM:
3740 gagnaskráningarkerfið
Það hlýtur að teljast nokk-
ur nýjung-, þegar fram kemur
kerfi til vélrænnar skráning-
ar eða véltöku upplýsinga,
sem segir hinum hefðbundna
gagnmiðli gataspjaldinu, eða
IBM-spjaldinu eins og það er
gjarnan kallað, stríð á hend-
ur.
Ekki er þar með sagt að gata-
spjaldinu verði alveg útrýmt.
Það mun halda gildi sínu enn
um sinn. En margir notendur
gagnavinnslutækja munu á
næstunni færa sér í nyt hina
mörgu kosti þessara nýju tækja.
Kjarninn í IBM 3740 kerfinu
er þunn skífa úr plasti sem felld
er inn í hlífðarumslag. Skífan
er nálægt 20 sm. í þvermál og
húðuð með segulmagnaðri
himnu. Á þessa himnu má svo
skrá upplýsingar með áþekkum
aðferðum og þeim, sem notaðar
eru til að skrá tónlist eða tal
á venjulega segulbandsræmu.
Skífu þessa má nota aftur og aft-
ur og hana má senda með bréfa-
pósti staða á milli.
Á þessari skífu byggjast síð-
an hin ýmsu tæki, sem mynda
3740 kerfið, og skulu hér upp-
talin hin helstu:
3741 gagnastöð
3742 tvöföld gagnastöð
Báðar þessar vélar eru ætlað-
ar til handvirkrar skráningar
frumgagna yfir á véltækt
form.
3713 prentari, sem tengja má
við 3741 gagnastöðina
3747 umskráningarvél, sem
les skífurnar og skráir af þeim
á tölvusegulband, en getur
einnig lesið af segulbandi til
skráningar á skífur.
3540 lestrar- og skráningarvél,
sem setja má í beint samband
við tölvu af gerð IBM 370.
Hér á eftir skal freistað að
lýsa nokkru nánar skráningar-
vélunum. Verður fyrst lýst IBM
3741 gagnastöð gerð 1, en síðan
gerð grein fyrir því á hvern hátt
3741 gerð 2 og 3742 eru frá-
brugðnar.
IBM 3741 GAGNASTÖÐ,
GERÐ 1.
Er útbúin með lyklaborði fyr-
ir innslátt upplýsinga og fyrir-
mæla um það, hvernig vélin
skuli vinna. Þau fyrirmæli sem
kölluð eru prógramm eða forrit,
má síðan einnig geyma á segul-
skífu og lesa þau sjálfvirkt við
upphaf hvers verks.
Vélin hefur einnig drifbúnað
fyrir segulskífuna og síðast en
ekki sízt ,,heilabúið“, rafeinda-
búnaðinn, með minni fyrir for-
rit og upplýsingar ásamt stýri-
rásum fyrir allt kerfið.
Gagnaskráning fer svo þannig
fram, að fyrst er viðeigandi seg-
ulskífa sett í vélina og forritið
fyrir hana lesið inn í minni, ann-
að hvort af skífunni eða það er
slegið inn með lyklaborðinu.
Síðan eru þær upplýsingar, sem
véltaka skal, slegnar inn á
lyklaborðið og birtast jafnóðum
á sjónvarpsskerminum.
Venjulega er upplýsingunum
skipt í atriði (record), t. d. telst
eitt gataspjald að jafnaði eitt
,,record“.
í þessum vélum má lengd
hvers atriðis vera frá 1 til 128
stafir, en þó má einnig tengja
saman tvö eða fleiri atriði, þar
sem samhengið gerir kröfu til
meira rýmis.
Þegar eitt atriði hefur þannig
verið fullgert á skerminum, er
það flutt yfir á skífuna til
geymslu.
Á meðan upplýsingarnar eru
enn á skerminum, má með auð-
veldu móti leiðrétta hvort sem
er einstaka stafi, þætti eða allt
atriðið. Einnig má finna á skíf-
unni atriði, sem áður hafa ver-
ið skráð, sýna þau á sjónvarps-
skerminum og bæta í þau eða
breyta þeim eftir því sem við á.
Fletta má upp í skrám á seg-
ulskífunni annað hvort eftir
númeri eða einhverju einkenni,
t. d. má fletta upp á þeim atrið-
um, sem hafa tiltekna dagsetn-
ingu eða vörunúmer.
Sjónvarpsskermurinn gegnir
líka öðru hlutverki, því að á
honum má sýna með viðeigandi
prógrammeringu leiðbeiningar
fyrir vélstjórnanda, t. d. um
lengd svæða og heiti.
Hver segulskífa rúmar tæp-
lega tvö þúsund 128 stafa atriði,
þannig að þar má auðveldlega
geyma t. d. viðskiptamannaskrá
eða birgðaskrá fyrir lítið fyrir-
tæki.
90
FV 9 1973