Frjáls verslun - 01.09.1977, Síða 73

sé sterkt, tel ég nauðsynlegt að
fylgja sjónvarpsherferð eftir
með blaðaauglýsingum.
Það er sjáanlegt að um er að
ræða meiri háttar fráhvarf frá
sjónvarpinu. Maður sér það
best á því að aðsókn að kvik-
myndahúsum fer ört vaxandi.
Það er fyrst og fremst yngra
fólk, sem sækir þau, en það
breytir ekki því að eldra fólk
er líka að hætta að horfa á
sjónvarp. Það er ekki að undra,
þegar litið er á hversu forkast-
anleg dagskrá sjónvarpsins er.
Þrátt fyrir það hversu sjón-
varpið er lélegt, er það samt
sterkasti auglýsingamiðill, sem
við höfum. Það er meðal ann-
ars vegna þess að fólk horfir á
fréttir í sjónvarpi og sterkasti
auglýsingatíminn er á eftir
fréttum. Sama máli gegnir um
útvarpið, að auglýsingatímar
sem eru næstir fréttum eru
mjög sterkir, fyrir það sem
þeir henta. Gallinn við auglýs-
ingar í útvarpi og sjónvarpi er
sá, hversu miklar takmarkanir
eru settar á hvað má segja,
sérstaklega í. útvarpi. Ef út-
varpið leyfði að menn legðu til
sinn eigin segulbandsspotta
með auglýsingu, sem þeir sjálf-
ir búa til, myndi það efla hag
sinn gifurlega.
TEIKNIVINNA UM OF
í FYRIRRÚMI
Grafik og texti verða alltaf
að vinna saman og ég held að
ekki hafi verið kennt nóg af
því, t.d. í Myndlistarskólanum.
Það á ekki að geta komið fyrir
að auglýsing fari út af auglýs-
ingastofu á slæmu máli og því
síður með málvillum, en þetta
kemur því miður allt of oft
fyrir. Þetta stafar af því að
fóiki hefur ekki verið kennt að
nota málið. Það er grundvall-
armisskilningui', sem er mjög
algengur, t.d. þegar fólk er að
sækja um vinnu, að þessi vinna
byggist svo til eingöngu á
grafik. Á mörgum auglýsinga-
stofum eða teiknistofum, eins
og þær eru oft kallaðar, situr
leiknivinna í algeru fyrirrúmi.
í rauninni þarf þetta alveg að
snúast við. Efni auglýsingarinn-
ar, það sem á að segja fólki.
þarf að koma fyrst og síðan
eiga teikningar og ljósmyndir
að styðja við efnið.
Það gengur erfiðlega að fá
fólk til starfa í auglýsingum.
Myndlistarskólinn hefur aug-
lýsingadeild, en skammarlega
illa hefur verið búið að henni.
Það er mjög lítið um nemend-
ur í auglýsingadeild skólans.
Þetta er býsna einkennilegt, því
að alls staðar í heiminum er
þett mjög eftirsótt starf. Trú-
lega hefur fólk verið hrakið frá
skólanum, vegna þess hvernig,
að auglýsingadeildinni er búið.
Vinna við auglýsingar er vel
launað og lifandi slarf. Það er
ekki ein einasta manneskja,
sem hefur kunnáttu á þessu
sviði, sem ekki er i starfi og
samt stórvantar bæði auglýs-
ingateiknara og annað fólk, sem
hefur þekkingu á auglýsingum.
STJÓRNUNARNÁMSKEIÐ
Við höfum gert tilraun með
það í einu fyrirtæki að halda
námskeið fyrir starfsfólkið,
sem beinast að hluta að al-
mennri stjórnun, en þó fyrst og
fremst að almennum tengslum
innbyrðis í fyrirtækinu, sem er
mjög mikilvægt, til að auglýs-
ingar nýtist, sérstaklega þar
sem mikil deildaskipting er.
Þessi tilraun gaf mjög góða
raun. Oft vill brenna við að
menn sem reka deildir í stóru
fyrirtæki, reki þær sem sjálf-
stæðar einingar, en ekki sem
hluta af stærri heild. Þetta á við
á öllum sviðum rekstursins, og
þar á meðal auglýsingar. Sér-
staklega skortir oft á sam-
ræmda stefnu í því, hvar aug-
lýsingar eru birtar, sem verður
oft til að skapa aukakostnað.
Algengt er að viðbrögð starfs-
manna í fyrirtækjum séu ekki
nógu góð, þegar viðskiptavinir
leita til þeirra, sem svari við
auglýsingu. Oft veit afgreiðslu-
fólk ekki nóg um fyrirtækið og
þjónustu þess, þar sem það er
of bundið ákveðnum deildum.
Þá er framkomu starfsfólks við
viðskiptavini oft ábótavant.
Þessi námskeið eru mjög al-
menn og auglýsingaþátturinn
ekki nema einn af mörgum
þáttum. Við byrjum á að kynna
námskeiðið og síðan höfum við
svokallaðan ísbrjót, sem er
kynning hvers manns á sínu
starfssviði. Það er ótrúlegt hvað
menn geta vitað lítið hver um
annan og hvers annars starf,
þó að þeir hafi unnið saman í
tuttugu ár, hver í sinni deild.
Því næst höfum við spurninga-
lista, sem er mótaður að ame-
riskri fyrirmynd, sem kennir
fólki að þekkja sjálft sig. Fólki
virðist þetta kjánalegt í bvrjun,
en það er athyglisvert að sjá
niðurstöðurnar. Hægt er að sjá
hvort menn eru fáskiptir eða
leitast við að hafa sig í frammi
og koma sér sjálfum á fram-
færi. Við höfðum erindi um
hegðun stjórnenda við undir-
menn og hvernig þeir eiga að
umgangast hver annan.
Þá tökum við fyrir sérstök
vandamál innan fyrirtækisins.
Til dæmis var það einskonar
orðtak að segja „bölvuð tölv-
an“. Þessi afstaða var tekin til
sérstakrar athugunar og reynt
að grafast fyrir um hvað olli
henni í mismunandi deildum
fyrirtækisins.
S AMSTARFI
ÁBÓTAVANT
Það kom afar skýrt fram, að
loknu tveggja daga námskeiði,
að samstarfi hinna ýmsu deilda
fyrirtækisins hafði verið mjög
ábótavant og menn virtust gera
sér grein fyrir að þetta þyrfti
að lagfæra. Þetta tengist aug-
lýsingum þannig, að árangur af
þeim þarf að vera sem mestur,
en ég gat ekki sætt mig við
þau viðbrögð, sem viðskiptavin-
ir urðu fyrir. Mér virtist starfs-
fólkið ekki nógu opið og vin-
samlegt, til að halda í við-
skiptavini’nn og helst fá hann
til sín. Móttaka innan fyrirtæk-
isins hefur bein áhrif á hvern-
ig það fé nýtist, sem eytt er í
auglýsingar. Það er sérstaklega
mikilvægt að menn í mismun-
andi deildum geti unnið saman
að sameiginlegum markmiðum
fyrirtækisins, sem heildar, en
ekki hverrar deildar fyrir sig.
FV 9 1977
73