Frjáls verslun - 01.01.1978, Blaðsíða 49
i hvert skipti. Þær geta farið
vaxandi eftir því sem salan
eykst og það þekkist að samið
sé við listamennina um hluta
af ágóða, þannig að þeir fái
ekert í sinn hlut fyrr en platan
skilar hagnaði. Umslagið um
plötuna kostar 15—20% af
heildarverði hennar en press-
unin sjálf, sem fer fram erlend-
is, t.d. í Bretlandi, Bandaríkj-
unum eða Þýzkalandi, nemur
ekki nema um 15%. Platan sjálf
efni og pressun, kostar eitthvað
um 300 krónur og umslagið
200'—300 krónur.
Kostnaðurinn við að gefa út
nýja plötu er ekki undir tveim
milljónum, frekar á bilinu 2—4
milljónir að meðaltali. Yfirleitt
tökum við ekki minna upplag
en 1500 eintök, þó eru dæmi um
500 eintaka upplag ef séð hefur
verið fyrir að sölugildi væri
takmarkað en menningargildi
þeim mun meira. Kostnaðurinn
í þeim tilvikum er líka lægri en
almennt gerist.
F.V.: — Telurðu að fjörkippur-
inn í íslcnzkri hljómplötuút-
gáfu sé stundarfyrirbæri, sem
eigi eftir að lognast út af?
Ólafur: — Það held ég ekki.
Á fyrstu árunum eftir að Hljóð-
riti tók til starfa varð aukn-
ingin geysilega mikil en stöð-
ugleikinn er orðinn meiri núna.
f fyrra komu t.d. út mun færri
titlar en árið þar á undan. Ég
held að ástandið sé orðið eðli-
legt núna. Þetta voru milli 30
og 40 nýir íslenzkir titlar, sem
komu út í fyrra og vöxturinn
gæti orðið um tveir til fjórir á
ári að meðaltali.
Plötusalan er nokkuð stöðug
og plötuútgáfan dreifist mun
meira á allt árið en t.d. bóka-
útgáfan. Toppurinn er að vísu í
desember en jólasalan er ekki
afgerandi fyrir ársútkomuna
eins og í bóksölunni.
F.V.: — Hverjar voru met-
söluplölur í fyrra?
Ólafur: — Ég geri ráð fyrir
að það hafi verið „Gamlar
lummur“ og Vísnaplatan seld-
ist vel. Af því sem við gáfum
út, seldist platan með Ríó-tríó-
inu bezt. Hún kom út á miðju
ári í fyrra, og seldist í u.þ.b
6000 eintökum. Það þykir mjög
gott ef salan fer í 10 þús. ein-
tök og fáar plötur ná því marki.
Þó er alltaf eithvað um það.
F.V.: — Hljómplötuverzlun-
in er umtalsverður starfsþáttur
hjá Fálkanum. Hvaða plötur
seljast mest og hvernig standa
innlendar plötur að vígi í sam-
keppni við þær erlendu?
Ólafur: — íslenzkir plötuút-
gefendur hafa reynt að fylgja
verðlagi á erlendum plötum og
fara ekki upp fyrir það. Verð-
ið á erlendu plötunum hefur
verið nokkuð ráðandi á mark-
aðnum og menn hafa verið
feimnir við að fara upp fyrir
það. Verð á íslenzkum plötum
þyrfti aftur á móti að vera tals-
vert hærra en það er nú. Oft
á tíðum þurfa að seljast yfir
2000 eintök eða jafnvel 3000
til að endar nái saman. Þetta er
alltof há tala.
Salan í hljómplötudeildinm
snýst að langmestu leyti um er-
lendu popp-plöturnar. í verzl-
uninni niðri á Laugavegi hafa
erlendu popp-plöturnar verið
50% af heildarsölunni, klass-
ískar plötur tæp 10%, íslenzk-
ar plötur 30% og kassettur
10%. Sé heildsalan 'hjá okkur
könnuð, þ.e. bæði heildsala og
smásala, þá gera erlendar popp-
plötur yfir 60% en klassíkin
um 4%.
Af erlendu popp-plötunum,
ef þær eru vinsælar, getur ein-
takasalan orðið sambærileg við
íslenzku plöturnar en það þyk-
ir gott að selja um 1000 stykki
af útlendum popp-plötum. Það
sem er mjög vinsælt eins og t.d.
Abba-plötur seljast kannski í
10 þúsund eintökum.
F.V.: — Verð á erlendum
popp-plötum þykir liátt hér
á landi miðað við smásöluverð
í búðum t.d. í Bandaríkjunum.
Hvernig er verðlagningu á er-
lendum plötum háttað hér?
Ólafur: — Þetta er alveg rétt.
Vinsælar plötur í Bandaríkj-
unum kosta oftast ekki yfir 8
dollara, þegar þær koma nýj-
ar á markaðinn. Þessar plötur
kosta milli 3 og 4 þús. 'hérna.
Orsökin fyrir þessum mikla
mun er fyrst og fremst gífur-
lega háir tollar. Við þurfum að
greiða 75% toll og 18% vöru-
gjald.
F.V.: — Hvernig hefur út-
koman verið í öðrum greinum
verzlunarinnar? Hafa peninga-
ráð fólks verið ábcrandi mikil?
Ólafur: — Árið í fyrra kom
mjög vel út fyrir okkur. Kaup-
geta síðustu mánuðina var ó-
hemjumikil. Desembersalan
var meiri en nokkurn tíma áð-
ur en ég á ekki von á að það
ástand sé til frambúðar. Maður
veit ekki hvað gerist á næstu
vikum og mánuðum en fólk
virðist hafa það á tilfinning-
unni að eitthvað sé í aðsigi og
'heimilistæki hafa selst Ihér
mjög mikið undanfarið, ekki
sízt litsjónvarpstækin. Fólk er
í óða önn að fjárfesta.
í afgreiðslu véladeildar á Suðurlandsbraut 8.
FV 1 1978
49