Frjáls verslun - 01.06.1987, Qupperneq 25

Asgeir Gunnarsson, framkvæmdastjóri Veltis.
En nú stöndum við á tímamótum.
Við lækkun tolla á bílum, 1. mars
1986 lækkuðu bílar í verði um 30%
og fyrir vikið stórjókst innflutningur
nýrra sem notaðra bíla til landsins
og bílaeign landsmanna óx verulega.
Meðaltal innfluttra bíla á tíu ára
tímabili áranna fyrir tollalækkun var
7700 bílar á ári. En verðlækkunin
leiddi af sér verulega aukinn inn-
flutning bíla. Samkvæmt upplýsing-
um frá Bifreiðaeftirlitinu í Reykjavík
voru nýskráningar 13.713 árið 1986
og í þeirri tölu eru nýir bílar og ný
bifhjól. Það stefnir í enn fleiri ný-
skráningar á þessu ári því sam-
kvæmt upplýsingum frá Hagstofunni
voru fluttir til landsins 8528 fólksbíl-
ar, 2450 jeppar og 1711 notaðir bíl-
ar, eða 12.689 bílar fyrstu sex mán-
uði ársins 1987.Og við jafn mikla
aukningu er ekki að furða þótt fólk
velti fyrir sér ástæðum og afleiðing-
um holskeflunnar.
Markaðurinn var
sveltur!
Þrátt fyrir 30% meðaltalslækkun eru
bílar það dýrir að fæstir kaupa þá af
nauðsynjalausu. Bíll er nauðsynlegur
í íslensku nútímasamfélagi, á því er
enginn vafi. Og það sem meira er,
hér á landi virðist hafa verið mikil
þörf á fleiri bílum á liðnum árum en
verðlag virðist hafa komið í veg fyrir
að við höfum megnað að fullnægja
þörfinni. Það er reyndar ekkert nýtt
að bílainnflutningur landsmanna
gangi í bylgjum, það hefur oft gerst
og yfirleitt vegna utanaðkomandi
ástæðna. Við hvarf síldarinnar á
árunum upp úr 1967 dróst innflutn-
ingur á bílum verulega saman og það
sama gerðist við orkukreppuna á
árunum 1974 til 1976. Og á árunum
fyrir tollalækkun var enn ein lægðin
í bílainnflutningi landsmanna og
stafaði hún að margra áliti af of háu
bílverði, verði sem var langt umfram
kaupgetu almennings.
Ásgeir Gunnarsson framkvæmda-
stjóri Veltis er á þeirri skoðun að
innflutningur 7700 bíla á ári að
meðaltali siðustu tíu árin fyrir tolla-
lækkun hafi verið langt undir eðli-
legri þörf íslendinga og bendir hann
á stóraukin bílakaup landans sem
eðlileg rök máli sínu til stuðnings.
„Þjóðin er að bílvæðast, á því er ekki
nokkur vafi. Ég tel einnig að stór-
aukinn innflutningur bíla í kjölfar
tollalækkunarinnar hafi verið eðlileg-
ur miðað við þá staðreynd að bila-
markaðurinn hafði verið í miklu
svelti í þrjú ár fyrir lækkunina. Um
þessar mundir eru Islendingar
fimmtu í röðinni hvað varðar bíla á
einstaklinga, við eigum einn bíl fyr-
ir hverja 1.8 einstaklinga sem er
mikið stökk. Á árinu 1961 voru 7.7
Islendingar á hverja bifreið í landinu,
3.9 árið 1971 og síðan fer hlutfallið
smám saman lækkandi. Það er held-
ur engin tilviljun að íslendingar skuli
eiga eins marga bíla og raun ber
vitni, við þurfum þess einfaldlega.
Við erum fámenn þjóð og landið er
strjálbýlt. Vegalengdir eru miklar og
einkabíllinn er eðlilegt samgöngu-
tæki. Þótt við búum vissulega við
þéttriðið samgöngunet, bæði í flugi
og með Iangferðabílum getum við
tæpast borið okkur saman við ná-
grannaþjóðirnar hvað samgöngur
varðar því hér vantar járnbrautirnar,
ódýran ferðamáta og vinsælan. Bíla-
eign landsmanna vegur þar upp á
móti. Bíllinn er því jafn nauðsynleg-
25