Frjáls verslun - 01.03.1988, Side 24

Samtiðarmaður
magnsmarkað því framboð bankanna
og verðbréfafyrirtækjanna er sífellt
að líkjast hvert öðru. Það hefur
þekkst í nokkurn tíma að bankar
greiði misjafna ávöxtun eftir binditíma
fjárins og nú er farið að bera á því að
greiddir séu hærri vextir á hærri upp-
hæð, óháð binditíma. Þetta fyrir-
komulag hefur lengi þekkst erlendis
en nú virðist að þeir sem eru með
háar innistæður geti fengið betri kjör
með sérsamningum við verðbréfafyr-
irtæki og banka. Þetta er óumflýjan-
leg þróun.“
Hvað þýðir þetta?
„í heildina þýðir þetta að gjafvaxta-
skeiðinu er lokið og bankarnir verða
þar af leiðandi að gæta meiri hags í
Vonandi fer ást
okkar á
steinsteypu
dvínandi
rekstri sínum og reyna að auka velt-
una til að hafa úr stærri upphæðum að
spila. Þetta á að þýða að innlán halda
áfram að aukast umfram verðbólgu og
um leið nálgast jafnvægið milli fram-
boðs og eftirspurnar. Það jafnvægi
verður samt aldrei þannig að hver
sem er geti fengið hvaða lán sem er.
Ætíð þarf að meta greiðslugetu þess
er lánið tekur og hversu skynsamlegt
það er fyrir lánadrottinn að leggja fé í
framkvæmdina. Þetta verður vænt-
anlega til þess að arðsemi fjárfestinga
hér á landi mun aukast og vonandi
erum við að losna úr því tímaskeiði er
menn gátu orðið ríkir á nánast hvaða
fjárfestingu sem var.
að virðast fáir geta varist
tárum þegar hugsað er til
húsnæðismálanna en mín tár
falla frekar vegna þess að ég sé eftir
þeim peningum sem fara í allt þetta
húsnæði og þá gengdarlausu fjárfest-
ingu í innbúi og innanstokksmunum
sem steinsteypan leiðir af sér.
Ég tel að við Islendingar höfum lagt
allt of mikið fjármagn í fasteignir og
vonandi fer ást okkar á steinsteyp-
unni að dvína. Þjóðin væri mun betur
sett ef við hefðum lagt meira í mark-
aðsöflun, framleiðslutæki og þjálfun
og menntun starfsfólks."
Hvað með fjárfestingarlánasjóð-
ina? Villt þú þá meina að þeir þurfi
endurskoðunar við?
„Fjárfestingarlánasjóðirnir hafa
staðnað að mínu áliti. Við erum með
nítján fjárfestingarlánasjóði og þeir
eru börn síns tíma. Sjóðirnir eru yfir-
leitt með starfssvið sem tengist
ákveðinni atvinnugrein og tilgreint
nákvæmlega hvaða framkvæmdum
er sinnt.
Ég er viss um að fjárfestingarlána-
sjóðirnir eiga eftir að taka miklum
breytingum. Þeim á eftir að fækka.
Sumir sjóðanna hafa þegar tekið við
sér og breikkað starfssvið sitt og tek-
ið upp nýja þjónustu, eins og Iðnlána-
sjóður hefur gert. Iðnþróunarsjóður
gekkst fyrir stofnun fjárfestingarfé-
lagsins Draupnis og merkja má fleiri
breytingar hjá fjárfestingarlánasjóð-
unum en það á mikið eftir að gerast
þar. Ég tel að bankarnir eigi í mörgum
tilfellum að geta yfirtekið starfsemi
„Það er ætlun okkar í Verzlunar-
bankanum að byggja upp sérstöðu!“
fjárfestingarlánasjóðanna. Rekstrar-
lán hafa einkennt lánastarfsemi ís-
lenskra banka, þá hefur skort fé til
annars. Ég held að eftir því sem
styrkur bankanna eykst eigi þeir að
fara meira út í fjárfestingarlán. Það er
lengi hægt að tíunda breytingar síð-
ustu ára í bankakerfinu en markvert
þykir mér að bankar voru stofnanir
þar sem bankastjórar gátu setið og
beðið eftir lántakendum. Það var auð-
velt fyrir þá að segja já og nei. Svörin
fóru eftir tryggingunum sem í boði
voru og helst voru veitt lán þar sem
áhættan var lítil sem engin.
✓
þessum tíma hugsuðu,
bankastjórar nær eingöngu
um útlán og margir töldu að
þeir væru fyrst og fremst ráðnir til að
sjá um útlán. Breytingin varð hins-
vegar um leið og samkeppni bank-
anna hófst um innlán og aðra þjón-
ustu. Núna þarf athygli stjórnenda
ekki síður að beinast að innlánum en
útlánum. Og athyglin beinist að fleiri
þáttum. Það þarf að huga að markað-
smálum og vöruþróun. Við þurfum að
geta boðið þá þjónustu sem viðskipta-
vinurinn þarf hverju sinni og helst
þurfum við að vera á undan viðskipta-
vininum að sjá hvar þörfin kemur til
með að verða. Bankarnir verða að
fylgjast vel með gæðum þjónustunn-
ar. Hún þarf alls staðar að vera jafn
góð og allar upplýsingar sem starfs-
menn bankans gefa þurfa og eiga að
vera réttar. Til þess að ná settum
markmiðum er starfsfólkið orðið enn-
þá mikilvægara en það var áður og
allir starfsmenn bankans, yfirstjórn-
endur sem aðrir, þurfa nú að vera
sölumenn. í því sambandi má ekki
gleyma að bankinn verður að hafa
eitthvað til að selja. Það er gott og
blessað að skapa góða ímynd með
auglýsingum, fallegum útibúum og
vönduðum skrifstofubúnaði en til
þess að banki geti starfað þarf hann að
hafa eitthvað að selja.
Vænlegasta leiðin er að aðgreina
arðbærustu markhópana og sníða
þjónustuna að þeim. Það er ætlun
okkar í Verzlunarbankanum að byggja
upp sérstöðu!"
24