Frjáls verslun - 01.03.1988, Side 54

Herratískan
Karlmenn djarfari en áður
— segir Guðmundur Blöndal í PÓ
Herrafataverslunin PÓ er
með eldri og þekktari herrafata-
verslunum hér á landi en hún
var stofnuð 10. apríl 1959 og á
því þrjátíu ára afmæli á næsta
ári. Fyrir einu og hálfu ári urðu
eigendaskipti hjá PÓ og tveir
ungir menn tóku við rekstrin-
um. Þetta voru þeir Guðmundur
Blöndal og Jón Ólafsson. Guð-
mundur hafði þá unnið hjá PÓ
frá árinu 1973 með hléum en
verið samfellt frá árinu 1977.
Guðmundur var spurður að því
hvort tískan hefði breyst mikið á
þessum árum.
„Tískan hefur breyst ótrúlega mik-
ið á þessum árum. Úrvalið af karl-
mannafatnaði er mikið og eykst með
hverju árinu, efnin eru klassískari en
áður og mikið litaúrval er nú í bindum
og skyrtum. Það sem hefur þó breyst
einna mest er hvað karlmannaföt eru
betri og vandaðri en áður tíðkaðist.
Nú eru gjarnan keypt föt sem endast
— menn vilja góða vöru og eru þá
tilbúnir að borga fyrir hana. Flest öll
bindin í dag eru úr silki en áður voru
þau úr pólýester. Aður var ekki boðið
upp á eins mörg merki og nú er gert
en menn setja það ekkert fyrir sig
þótt „merkin“ kosti peninga þar sem
um hágæðavöru er í flestum tilfellum
að ræða. Mér fmnst karlmenn eyða
meiri peningum í fatnað nú en áður.“
Þegar Guðmundur og Jón tóku yfir
rekstur PÓ var ákveðið að auka
breiddina í fatnaðinum. „Við leggjum
mikla áherslu á að halda í góðu gömlu
viðskiptavinina en við vildum bæta
fleirum inn. Hjá okkur versla nú menn
á aldrinum 18-90 ára. Hér áður fyrr
versluðu nánast eingöngu eldri menn
í PÓ en síðustu árin hafa yngri menn
verið að koma inn og við höfum reynt
að vera með fatnað í boði fyrir þá.
Áhersla er lögð á breidd í fatnaði en
um leið vandaðan og glæsilegan fatn-
að. Við kaupum inn föt frá ýmsum
stöðum og þá helst frá Þýskalandi,
Englandi, Frakklandi, Italíu, Austur-
ríki og Finnlandi.“
Hverjir eru það sem eru „vel“
klæddir dags daglega?
„Það er ótrúlega mikill fjöldi manna
íviðskiptaheiminum, menn íáberandi
störfum og menn í áhrifastöðum.
Sumir þingmenn eru mjög vel klædd-
ir, einnig yngri bankamenn, margir
lögfræðingar og endurskoðendur svo
eitthvað sé nefnt.“
Hverju klæðist „vel“ klæddur mað-
ur?
„I dag gengur allt. Klassísk jakka-
föt með fallegri skyrtu og bindi standa
alltaf fyrir sínu en stakur jakki og bux-
ur er líka mikið notað. Nú er lagt
mikið upp úr litum og menn eru ekki
bara í dökkum fötum og hvítri skyrtu.
Sumir „bissnes" menn vilja skera sig
Fréttamenn
sjónvarpsstöðv-
anna hafa mikil
áhrif á klæðnað
manna
úr — vilja vera áberandi — og þeir
klæðast þá áberandi fötum. Þessir
menn eru djarfir í litasamsetningum.
Annars finnst mér áberandi hvað
menn almennt — og þá ekki síst eldri
menn — eru djarfari í klæðaburði en
áður. Auðvitað eru alltaf margir sem
ganga dags daglega í hlutlausum en
vönduðum jakkafötum. Það eru ótrú-
lega margir vel stæðir menn sem
mega aldrei vera að því að kaupa sér
föt — hvað þá að spá í fatnað almennt.
Slíkir menn láta okkur þá gjarnan ráða
hvað þeir kaupa þegar þeir mega vera
að því að koma því þeir hafa hvorki
tíma né áhuga á að velta slíku fyrir sér
sjálfir. Það er mikil vinna að vera vel
klæddur og vel hirtur. Bara að strauja
skyrtu eða að bursta skó tekur tíma
og margir karlmenn gefa sér hann
ekki. Þó að margir menn séu vel til
fara er ekki þar með sagt að þeir eyði
miklum tíma í að hugsa um klæðnað-
inn — þessir menn koma og versla og
láta okkur sjá um valið.
Svokallaðir „uppar“ hafa haft mikil
áhrif á klæðaburð karlmanna og það
má sjá glögg merki þess í mennta-
skólum landsins. Þar eru fæstir
druslulegir eða illa klæddir en slíkt
var einmitt einkenni menntskælinga
lengi vel.
Fréttamenn sjónvarpsstöðvanna
og menn sem eru í sviðsljósinu hafa
einnig mikil áhrif á klæðnað manna.
Það kemur mjög oft fyrir eftir að ein-
hver fréttamaðurinn hefur verið
áberandi klæddur að daginn eftir komi
menn og kaupi samskonar eða svip-
aða flík. í mörgum tilfellum eru það
eiginkonurnar sem hvetja þá til að fá
sér eitthvað svipað til að klæðast og
sá sem var í sjónvarpinu."
Koma menn einir þegar þeir versla
sér föt eða eru konurnar þeirra með
þeim?
„Það hefur verið að breytast mikið
og nú eru menn farnir að koma meira
einir. Áður var það í yfirgnæfandi
meirihluta að eiginkonurnar hefðu
hönd í bagga þegar keypt voru föt en
ég gæti trúað að nú væri það um
helmingur karlamanna sem hafa kon-
urnar með sér. Karlmenn eru sjálf-
stæðari nú en áður hvað fatakaup
varðar.“
Er einhver munur á „vel“ klædda
manninum þegar hann fer síðan út að
skemmta sér?
„Nei, í sjálfu sér ekki. Viðkomandi
maður er alltaf fínn og munurinn væri
helst sá að það er meiri glansi yfir
honum. Hann er þá í fötum sem hann
fer sjaldan í og hann eyðir meiri tíma í
að undirbúa sig fyrir kvöldið en dags
daglega.“
Hvað er í tísku um þessar mundir?
54