Frjáls verslun - 01.03.1988, Blaðsíða 56

Herratískan
Nú í ár kaupa
stúdentar
smóking
Sá sem er vel klæddur
fjárfestir í sjálfum sér
segir Garðar Siggeirsson í Herragarðinum
Síðastliðin sextán ár hefur
Garðar Siggeirsson rekið versl-
unina Herragarðinn í Aðalstræti
9 í Reykjavík. „Eg stofnaði
Herragarðinn árið 1972 en áður
var ég verslunarstjóri hjá PÓ í
tíu ár. Segja má að ég hafi verið í
tíu ára námi áður en ég fór út í
þetta sjálfur,“ sagði Garðar í
spjalli við blaðið. Þegar Kringl-
an varð að veruleika opnaði
Garðar aðra verslun svo nú rek-
ur hann tvær herrafataverslan-
ir. En hvernig ganga verslanirn-
ar?
„Þetta gengur vel með mikilli vinnu
og útsjónarsemi. Það er mikið atriði
að reisa sér ekki hurðarás um öxl í
þessu sem og öðru sem maður tekur
sér fyrir hendur í lífinu og við það hef
ég miðað öll þessi ár. Ég eyði miklum
tíma í að fara erlendis, vel þá og kaupi
úr verksmiðjunum en þannig næ ég
að halda verðinu niðri. Mín föt koma
mest frá Ítalíu og Þýskalandi en auk
þess er ég líka með fatnað frá Eng-
landi, Frakklandi, Svíþjóð og Belgíu.
Þegar ég stofnaði Herragarðinn á
sínum tíma ætlaði ég að sérhæfa mig í
stórum stærðum og afbrigðilegum
fatnaði t.d með sérstaklega langar
ermar og þess háttar, auk þess að
vera með alhliða fatnað. Markaðurinn
var því miður ekki nógu stór og bauð
ekki upp á sérhæfíngu en ég hef alltaf
verið með fatnað í yfirstærðum og
einnig býð ég mínum viðskiptavinum
upp á að sérpanta fyrir þá að utan. í
stærri númerunum hef ég líka lagt
áherslu á að vera eingöngu með vand-
aða og góða vöru — legg áherslu á að
vera með fyrsta flokk.“
Finnst þér karlmannatískan hafa
breyst mikið á þeim árum sem þú
hefur verið við verslunarstörf?
„Já, tískan hefur breyst geysilega
mikið. íslenskir karlmenn eru farnir
að klæða sig vel — eru í vönduðum
fötum — en það tók tíma að fá þá til
þess. Þegar íslendingar — íslenskir
kaupsýslumenn ekki síst — fóru að
ferðast svo mikið sem raun ber vitni
og kynnast því sem í boði var erlendis
fóru þeir smám saman að gera meiri
kröfur um að fá slíkan fatnað hér á
landi. Þeir vildu fá þetta alþjólega yfir-
bragð sem var og er einkennandi er-
lendis. Hér vantaði slíkt. Það er ekki
Garðar Siggeirsson.
56