Frjáls verslun - 01.01.1999, Blaðsíða 24

FORSÍÐUGREIN
munu halda áfram að lækka. Tökum tíu ára tímabil á föstu verðlagi.
Símtöl til Danmerkur hafa lækkað úr 92 krónum mínútan í 33 krón-
ur; símtöl til Bretlands úr 112 krónum í 33 krónur mínútan; símtöl
til Bandaríkjanna úr 170 krónum í 40 krónur. Símtölin hafa því
lækkað stórlega þrátt fyrir að Tal hafi ekki verið á markaðnum - og
þau munu halda áfram að lækka. Utlandasímtöl byrjuðu því ekki að
lækka um leið og Tal kom inn á markaðinn. Ég sakna þess hins
vegar, Þórólfur, að sjá ykkur ekki lækka símgjöldin í farsímaþjón-
ustunni innanlands. Þar vil ég sjá miklu meiri lækkanir."
Þórólfur: „Þú vilt kannski ekki hafa neina samkeppni, að best
sé að þið séuð einir - því þá lækki verðið stöðugt. Auðvitað eru það
samkeppni og tækninýjungar sem lækka verð á símtölum. I far-
símakerfinu innanlands er það hreint og klárt, Guðmundur, að
afar litlar verðlækkanir höfðu átt sér stað í fjögur ár áður en við
komum inn á markaðinn - en þá fór verðið fyrst að lækka. Undar-
leg tilviljun?“
JGH: - Þið Tals-menn hafið bent á að símkerfi Landssímans
sé byggt upp fyrir almannafé og fyrir vikið eigi aðgangur að kerf-
inu að vera opnari?
Þórólfur: „Þjóðin á skilið að njóta þeirrar uppbyggingar á sím-
kerfinu sem hún stóð að í gegnum Póst og síma. Landssíminn er
ríkisfyrirtæki sem byggt var upp fyrir almannafé. Þið segið þjóð-
inni ekki að hún eigi lækkunina og samkeppnina skilið þegar rætt
er um aðgang keppinauta að netínu ykkar, þegar rætt er um að-
gang þeirra að ljöllum þar sem þið hafið komið ykkur fyrir, veg-
um, möstrum og öðru sem ykkur ber skylda til að veita keppinaut-
um aðgang að - og sem eykur samkeppnina, notendum til heilla.
Þá kemur annað hljóð í strokkinn. Þá mæta mönnum hindranir.“
Guðmundur: „Landssíminn er fyrirtæki í eigu allra Islend-
inga og fyrirtækið er byggt upp af viðskiptavinum þess - sem er al-
menningur í þessu landi. Það, að Landssíminn er í eigu Islend-
inga, gefur í sjálfu sér hvorki erlendum aðilum - né innlendum -
sem vilja keppa við þetta fyrirtæki - rétt til að ganga inn í það og yf-
irtaka eigur þess. Það er á hreinu. Þú veist líka, Þórólfur, að þið
hafið aðgang að okkar neti - og net Tals og Landssímans tengjast
hnökralaust saman. Við gerðum samtengisamning um hvað hvort
fyrirtæki ætti að greiða mikið. Ef Tal vantar línu á fyrirtækið rétt
á að koma inn í línukerfið hjá okkur á kostnaðarverði - auk hóf-
legrar álagningar. Um það er ekki ágreiningur. Við leigjum ykkur
sérlínu fyrir útlandastöð ykkar sem tók til starfa 20. desember sl.
þótt okkur greini á um innheimtuna vegna þess kerfis.“
Þórólfur: „Það er enginn að ræða um að taka eigur Landssím-
ans. En fjöllin áttu ekki, Guðmundur. Þau eru hvergi skráð í ykk-
ar efnahagsreikningi og verða aldrei seld með Landssímanum. Og
sú hofmóðska sem kom fram hjá starfsmönnum þínum í að svara
ekki erindi okkar við að komast upp á fjallið Þorbjörn við Grinda-
vík - slíkt gengur ekki. Síðan, þegar þú loksins tefldir fram fólki til
að tala við okkur, þá hafði það aldrei komið upp á fjallið en var
engu að síður hart á því að þar væri ekki rými fyrir okkur. A fundi
Póst- og fjarskiptastofnunar þurfti að stöðva fund til að fulltrúar
þínir, sem fjölluðu um málið, færu upp á fjallið daginn eftir til að
líta á aðstæður."
Guðmundur: „Þið óskuðuð eftir að setja niður margátta mast-
ur á íjallið Þorbjörn en hirtuð samt ekki um að snúa ykkur beint
til okkar þótt við værum með fjallið í heild sinni á leigu vegna fjar-
skiptamannvirkja - eins og verið hefur frá árinu 1951. Sá staður,
sem þið óskuðuð eftir, gekk ekki upp. Þið óskuðuð eftir að setja
mastur niður á svæði á milli mastranna okkar á fjallinu - en þeirra
á meðal er mastur sem Flugmálastjórn notar og snertir öryggis-
mál í flugi. Við bentum ykkar strax á fjall við hliðina sem þið gæt-
uð farið á - og væri væntanlega til ráðstöfunar. Það vilduð þið ekki
og vilduð vera á sama fjórðungi úr hektara og möstur Landssím-
ans standa á. Auk þess endaði þetta á því að við bentum ykkur á
stað á Þorbirni til að setja mastrið niður, stað sem var utan við það
svæði sem við vorum með okkar möstur á - sem og þið gerðuð.
Það var einfaldlega ekki hægt að setja mastrið niður á þeim stað
sem þið vilduð vegna þess að margátta mastur veldur truflunum
og hefði getað stefnt öryggi í hættu.“
Þórólfiur: „Guðmundur, þið settuð sl. sumar niður mastur ná-
kvæmlega á þeim stað sem við höfðum óskað eftir - og það í óleyfi;
sóttuð ekki um byggingarleyfi. Því segi ég að þið hagið ykkur eins
og stjórnvald.“
Guðmundur: „ Við erum með fjallið á leigu, Þórólfur - á því
leikur enginn vafi, eins og þú veist. Við erum með fjölda loftneta á
fjallinu og töldum óframkvæmanlegt að setja mastrið ykkar niður
þar sem þið vilduð. Þess vegna buðum við ykkur á endanum
svæði fyrir loftnetið utan girðingarinnar og á svæði þar sem hægt
er að hafa það.“
Þórólfur: „Við enduðum vissulega á því að fá svæði á fjallinu
sem reyndist ekkert síðra fyrir fjarskipti okkar.“
Guðmundur: „Nú, hvers vegna eruð þið þá að kvarta?"
Þórólfur: „Ég vil ekki nota orðið að kvarta. En aðdragandi
þessa máls sýnir vel þá hofmóðsku sem er í fari ykkar - og ég hef
oft bent á. Þið sækið t.d. ekki um byggingarleyfi á fjallinu og hag-
ið ykkur eins og þið séuð einir - þið takið ekki tillit til annarra.“
Guðmundur: „Þessu mótmæli ég kröftuglega. Við höfum
unnið í góðri samvinnu við landeigendur og aðra þá aðila sem við
höfum þurft að vinna með.“
9 ,Elegant“ hádegisverður f f • Fundir, móttökur h f 1 1 ogveisluþjö^ JUlIlll UllJ g oimi. 3M uiuu v smurbrauðsveitingahús • Lækjargata ^ Fax: 551 0035 Jakob Jakobsson smprrebrpdsjomfru S? =: L ATH! 1 Leigjum út salinn fyrir fundi og cinkasamkvæmi eftir kl. 18.00.

24