Lesbók Morgunblaðsins - 20.12.1993, Síða 3

JÓNAS
HALLGRÍMSSON
Alsnjóa
Eilífur snjór í augu mín
út og suður og vestur skín,
samur og samur út og austur;
einstaklingur! vertu nú hraustur.
Dauðinn er hreinn og hvítur snjór,
hjartavörðurinn gengur rór
og stendur sig á blæju breiðrí,
býr þar nú undir jörð í heiðri.
Víst er þjer, móðir, annt um oss:
aumingja jörð með þungan kross
ber sig það allt í ljósi lita,
lífíð og dauðann, kulda og hita.
Sólhvörf
22. desember 1844
Eilífur guð mig ali
einn og þrennur dag þenna.
Lifa vil eg, svo ofar
enn ég líti sól renna.
Hvað er glatt sem hið góða
guðsauga? Kemur úr suðrí
harrí hárrar kerru,
hjarðar líkn og jarðar.
Á nýársdag
1845
Svo rís um aldir áríð hvert um sig,
eilífðar lítið blóm í skini hreinu.
Mér er það svo sem ekki neitt í neinu,
því tíminn vill ei tengja sig við mig.
Eitt á ég samt, og annast vil ég þig,
hugur mín sjálfs í hjarta þoli vörðu,
er himin sér og unir lágrí jörðu,
og þykir ekki þokan voðalig.
Égman þeirsegja: „Hart á móti hörðu",
en heldur vil ég kenna til og lifa,
og þó að nokkurt andstreymi ég bíði,
en liggja eins og leggur uppi í vörðu,
sem lestastrákar taka þar og skrífa,
og fylla, svo hann fínnur ei, af níði.
Eptir
Addison
- brot -
Og þótt um helga þagnaijeið
þreyti vor jörð hið dimma skeið
og öngva rödd og ekkert hljóð
uppheimaljósin sendi þjóð,
skynsemi vorrar eyrum undir
allar hljómar um hæturstundir
lofsöngur þeirra, ljóminn hreinn:
„Lifandi drottinn skóp'oss einn!“
Wassily Kandinsky: Málverk, 1915.
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 20. DESEMBER 1993 3