Lesbók Morgunblaðsins - 23.12.2000, Síða 27
Myndlýsing/Andrés Andrésson
OG KVÖLDIÐ kom,
trúðum fækkaði á
torginu, og hljóðfæra-
leikurum, og sjón-
hverfingamönnum.
Það var orðið svalt, og
dimmdi; og blossar
mannsins sem spýtti
eldi lýstu á strjála áhorfendur sem dokuðu
snöggvast við á leið sinni út úr safninu með
hugfarm af list; og hann æpti ennþá hásri
röddu einsog hann gæti alls ekki hætt, og
fyllti svo gúlann með því að súpa á stórum
brúsa, bar kyndil sinn nær; og spýtti eld-
inum upp í dimmt og kalt kvöldið, líkt og
hann væri að reyna að svíða svartan væng
vetrar sem sveif að.
Arabarnir voru hættir að dansa, og
blökkumennirnir; farnir burt með trumbur
sínar og fiautur; línudansararnir voru á
brott; og jafnvel maður sem hafði allan dag-
inn verið að leggjast á glerbrotin ber að of-
an, sem mynduðu grænan beð á steinlögn-
inni, hann hafði sópað saman glerbrotunum,
safnaði föggum sínum í bakpokann, og var
líka farinn.
Fólkið sat ekki lengur úti á bretónska
staðnum að borða þunnar pönnukökur
með steiktu eggi. Söfnuðurinn var þétt-
ur inni við langa barinn í reykkófmu, og
glymsalinn linnti ekki glaumi; fólk kallaðist á
við litlu borðin í baksalnum; og maður og
maður fór niður þröngan skældan stigann
milli dældaðra hvítkalkaðra veggja, til að
reyna við bilaðan símann einu sinni enn, eða
stikla á mjóu fjölunum inn á klósettið og
bjóða flóðinu birginn af brýnni þörf. í eld-
húsinu blossar upp af pönnu kokksins. Tvisv-
ar sinnum hristir hann svörtu pönnuna, og
lætur gjósa upp einu sinni ennþá, hátt í loft.
Ah need a chick, segir stór svartur
maður með kringlótt andlit og gljáir:
Mig vantar stelpu. Hann var í mó-
grænni peysu kragalausri, og strigajakka
grænleitum, með laust belti sem hékk í
stroffu öðrum megin og lafði niður undir
gólf, með stóran uppbrettan kraga, og hárið
þétthrokkið, snöggklippt í hnakkanum með
MIG
VANTAR
STELPU
SMÁSAGA EFTIR THOR VILHJÁLMSSON
Nú förum við beina leið í diskótek. Nú skaltu
fá að heyra jass. Þar sem ég get fengið lánaðan
sax. Við erum ekkert að tvínóna við það. Ekta
jass. Súperjass. Þú þekkir John Coltrane ha?
Ertu ekki fyrir svarta músík? You like black
music? Komdu eins og skot.
djúpri gróp. Og stígur dans, og smellir fing-
urgómum og stundum með vörunum; og ber
síðan hendur saman að munni, leggur þuml-
um í kross og fingrum annarrar handar utan
við þumlana yfir á handarbakið hitt og lætur
leika lausa, opna og loka hljóðum, fyrir loft-
strauminn sem hann blæs með ýlandi hljóð-
um, svo hættir hann sögglega og lítur á . _
manninn sem stendur fyrir framan: Jazz.
You like jazz man? segir hann, og hallar
höfði sínu; lokar öðru auganu og einblínir
hinu einsog hann horfi á augabrún viðmæl-
andans, stígur enn nokkur dansskref, og
segir: John Coltrane, man.
Hann er með ör eftir öðrum vanganum
niður. Langt. Og svartara en hörundið
dökka. Síðan slær hann lófa á enni sér, dæs-
ir: How I need a chick, man.
Og leikur svo aftur með sínum hætti, eins-
og fyrr, blæs ýlandi í lófalúðurinn með
löngum kvartsárum tónum.
Já þú sérð þetta, segir hann og bendir á
örið: þetta sko. Þetta fékk ég í Kambód-
íu. Ég er búinn að vera allsstaðar. Hvar
hef ég ekki verið. Ég á heima í Kaliforníu.
Veistu það að ég á tvö lítil börn. Tvö pínulítil
börn. Geturðu ekki lánað með hundrað*
franka? Ha? En þrjátíu þá? Nú. Það er bara
svona. That is how it is. Jæja. Really man.
En fyrir einum bjór þá? Þakka þér fyrir. Ég
sé að þú ert góður maður. Æ börnin mín eru
voðalega langt í burtu. Saxófónninn, það er
mitt hljóðfæri. Ég vinn mér inn heilmikla
peninga. Þó ég sé blankur.
Ölfroðan situr á vör einsog hýjungur og
hjaðnar: You like black music man? Yeah.
Hlustaðu þá á þetta maður. Ég sem nefni-
lega líka. Ég er líka tónskáld. Annars minn-
irðu mig á föður minn.
Hann grípur stóra hollenzka stúlku sem
ætlaði að komast framhjá, borin traust^
á stólpum sem voru allsstaðar jafn-
gildir, alla leið niður í ilskó, og var í stuttu
fellingapilsi, einsog elgur með sólgleraugu:
One thing I need more than Heineken, ah
goddam need a chick man, or ahm gonna
burst man.
Burst then Borstal boy, segir írskur fiðl-
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS - MENNING/LISTIR 23. DESEMBER 2000 77