Morgunblaðið - 10.04.2001, Blaðsíða 53

teyma og tuldra vel valin orð (henn-
ar uppáhalds), andskotans djöfulsins,
á löngum göngum.“
Vel hirt Þræta
Ásetuverðlaun Félags tamninga-
manna hlaut að þessu sinni Ingibjörg
Friðriksdóttir sem tamdi og sýndi
Val frá Hurðarbaki og Eiðfaxa-
bikarinn sem veittur er þeim nem-
anda sem hirðir hest sinn best hlaut
Oddný Steina Valsdóttir en hún var
með hryssuna Þrætu frá Úthlíð.
Ekki verður annað séð en sérlega
vel hafi tekist til hjá Jóhanni Þor-
steinssyni sem annaðist tamninga-
kennsluna í vetur, en sjálfur býr
hann á Miðsitju í Skagfirði. Tryppin
voru komin mjög vel á veg og
greinilegt að mikil og góð reynsla
Jóhanns í tamningum hefur skilað
sér vel til misreyndra nemenda. Að
launum fékk Jóhann mikla blóma-
körfu frá nemdum með páskaeggi í
og lof og þakkir. Mátti vel skynja af
orðum Magnúsar B. Jónssonar
rektors landbúnaðarháskólans að
hugur er á að endurráða hann
næsta vetur en það skýrist vænt-
anlega síðar.
Andrea Ruggeberg reynir hér að koma hesti sínum Fjarka í skilning um
að þau hafi unnið gott dagsverk; þriðja sætið sé nú býsna gott, ekki satt.
HESTAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 10. APRÍL 2001 53
Borgartúni 28,
562 2901
www.ef.is
Viðarkamínur
Toppgæði - falleg hönnun - 16 gerðir
Dönsku Varde viðarkamínurnar hafa
fengið hæstu einkunn hjá sænskum,
dönskum og þýskum stofnunum fyrir
hitagildi, öryggi, nýtingu á eldsneyti
og litla mengun. Varde kamínurnar
eru úr þykku stáli og með steyptan
hurðarramma og brunahólf. Fást í
svörtu, stálgráu og ýmsum litum.
Verð frá kr. 69.900
„ÞETTA var það sem
stefnt var á,“ sagði ný-
bakaður skeifuhafi á
Hvanneyri, Erlendur
Ingvarsson, þar sem
hann hampaði Morg-
unblaðsskeifunni að
lokinni skeifukeppni.
„Maður mætti með
sérvalinn fola úr
Skarðsstóðinu sem við
töldum líklegan til að
fleyta mér í fyrsta
sætið. Það komu tveir
folar til greina,hinn
var undan Loga frá
Skarði og Svörtu-
Maríu sem er Flosa-
dóttir. Það má kannski
segja að við frændur höfum valið
rangan hest,“ og þar á Erlendur við
Kristin Guðnason í Skarði, „hinn
var taminn í vetur og gengur mjög
vel með hann því Kjarkur var öðru
vísi en við bjuggumst við. Hann var
mjög styggur þegar byrjað var á
honum en fljótur að læra öll grunn-
atriði og aldrei hrekkti hann. Þegar
hann hinsvegar fór að spekjast og
treysta manni fór geðslagið að
koma betur í ljós en hann reyndist
mjög geðríkur. Og það er býsna
mikið skap í honum þegar liggur
sem verst á honum en hann spilar
vel með manni þegar liggur vel á
honum og á það til að vera mjög
góður þegar best lætur. Hann hefur
alla burði til að verða mjög góður
hestur,“ segir Erlendur um hest
sinn.
Það vekur nokkra athygli að þú
með þinn bakgrunn í hestamennsk-
unni skulir velja Hvanneyri en ekki
Hóla?
„Við eigum það sameiginlegt
frændurnir, ég og Kristinn í Skarði,
að við höfum báðir meira gaman af
sauðfé en hrossum þótt hann sé
svona áberandi í hrossapólitíkinni.
Hestamennskan er bara meira
áberandi en sauðfjárstússið. Það er
meira fjallað opinberlega um það
þegar maður vinnur verðlaun á
hestamóti en að fara með hrút á
hrútasýningu. Ég kem frá blönduðu
búi og það vakti meiri áhuga hjá
mér að fá meiri breidd í námið.
Minn draumur er að verða bóndi...“
Og þá í Skarði eða hvað?
„Það er ekki gott að segja, það er
óskrifað blað en í vor fer ég heim að
Skarði og verð þar að störfum í
sumar,“ svarar Erlendur að bragði.
Áttu eitthvað af hrossum?
„Jú, ég á eitthvað af hrossum og
er aðeins að byrja að rækta. Við
Fjóla Runólfsdóttir eigum saman
fjögurra vetra undan Ófeigi frá
Flugumýri og Djörfungu frá Skarði
og er verið byrja á honum.“
Um tamningarnar á Hvanneyri
segir Erlendur allt gott. „Aðstæð-
urnar eru að flestu leyti góðar fyrir
utan hesthúsið sem er orðið held ég
fimmtugt og þyrfti að endurnýja.
Ég er mjög ánægður með kennsl-
una hjá Jóhanni í vetur. Hann er
mér góð fyrirmynd og mál sem upp
koma eru leyst í rólegheitum. Þá er
hann ekkert mikið fyrir að vera að
vesenast í gerði meira en nauðsyn
krefur heldur er hann náttúrubarn
sem vill ríða hrossunum í frelsinu.
Við studdumst við hringgerðið í
byrjun en fórum út um leið og fært
var með trippin,“ sagði skeifuhafinn
og bóndaefnið Erlendur að endingu.
Minn draumur
að verða bóndi
Sigurstundin runnin upp hjá Erlendi sem situr
Kjark við hlið Jóhanns kennara.
Morgunblaðið/Valdimar