Morgunblaðið - 10.04.2001, Blaðsíða 64

Morgunblaðið - 10.04.2001, Blaðsíða 64
64 ÞRIÐJUDAGUR 10. APRÍL 2001 MORGUNBLAÐIÐ BRÉF TIL BLAÐSINS Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100  Símbréf 569 1329 Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga- safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi. NOKKUÐ hefur á því borið í sögu ís- lenska lýðveldisins, að þeir menn sem gegnt hafa störfum utanríkisráðherra í ríkisstjórn, hafa virst fjarlægjast þjóðleg viðhorf því meir sem þeir hafa dvalið lengur erlendis. Hefur þessi til- hneiging virst vaxa mjög í seinni tíð. Þegar þetta mál er skoðað fer ekki hjá því að maður hugsar til íslensku valdsmannanna sem á Sturlungaöld dvöldu langtímum saman í konungs- garði. Vistin þar leiddi til þess að þeir fóru að tileinka sér þann undirgefna hugsunarhátt sem þar ríkti. Sýnileg- ur máttur konungsvaldsins dró úr þeim allan þrótt og smátt og smátt urðu þeir sem viljalaus verkfæri í höndum norska einvaldsins. Eins sýnast málin hafa þróast á umliðnum árum með utanríkisráð- herrana okkar suma hverja og ýmsa þá embættismenn ríkisins sem starfa mikið erlendis. Þeir virðast í sumum tilfellum dragast óhæfilega mikið að erlendu valdi og tileinka sér hugsun- arhátt þeirra sem dvelja sem mest við hásætin ytra. Mun það flestum aug- ljóst að sterk sjálfstæðisvitund og þjóðhollusta á ekki upp á pallborðið í alþjóðasinnuðum valdaklúbbum og því fer víst iðulega svo, að Íslending- urinn í Íslendingnum, sem þar mætir á fundum, skreppur saman og verður að litlu sem engu. Eftir situr þá kannski aðeins hræddur, undirgefinn þjónn sem man ekki lengur hvaða þjóð hann tilheyrir. Slík eru oft álög valdsins í nærmynd. Það þarf sterk bein til að þola góða daga og það þarf þjóðholla föður- landsvini til að þola að bera landi sínu og þjóð ærlegt vitni í embættisstörf- um á erlendri grund. Brusselvaldið svífur á marga eins og sterkt áfengi og menn verða sem ölvaðir og virðast ekki sjá neitt annað en nýtt þúsund- áraríki í Evrópu í hillingum eigin óra. Ófáir eru þeir því miður sem láta glepjast af stöðugum áróðri Evrópu- sinna. En sem betur fer eru þó margir að vakna til þjóðlegrar endurfæðing- ar vegna þrýstingsins að utan og þrælslundar þeirra sem virðast sjá það eitt okkur til handa að kjósa klaf- ann yfir okkur. Sjálfstæði okkar og frelsi og vald okkar yfir eigin málum er höfuðmál- efni sem snertir hvert einasta manns- barn á Fróni. Við megum ekki missa það frá okkur sem tók aldir að end- urheimta eftir þjónkun íslenskra for- ustumanna við norska konungsvaldið forðum. Því er nauðsyn fyrir okkur að eiga hverju sinni utanríkisráðherra sem er jafnmikill Íslendingur í Bruss- ell og hann þykist vera hér heima. Sérhver Íslendingur getur spurt sjálfan sig að því á hverjum tíma hvort sú sé raunin. Við höfum engin efni á því að hafa menn í mikilvægum valdastöðum sem hugsanlega gleyma því erlendis hverrar þjóðar þeir eru og verða kannski svo vankaðir í dýrð hins yfirþjóðlega evrópska valds, að þeir vita jafnvel ekki hvað þeir eru að undirrita í það og það skiptið. Fjöregg sjálfstæðis okkar og frelsis verður að búa við meira öryggi en þá vernd sem slíkir gæslumenn geta veitt því. RÚNAR KRISTJÁNSSON, Bogabraut 21, Skagaströnd. Hvert er öryggi okkar? Frá Rúnari Kristjánssyni: Í MORGUNBLAÐINU fyrir skömmu mátti lesa að nú væru starf- ræktir í miðborg Reykjavíkur 107 vínveitingastaðir. Í nágrenni miðbæj- arins eru síðan ótal fleiri staðir. Ætla mætti að hér væri um blómstrandi verslunarrekstur að ræða því ekki heyrir maður tal- að um gjaldþrot á þessum vettvangi. Ég varð eins og margir undrandi á þessum tölum og hugsaði: Hversu margir hafa á þessum stöðum tekið sín fyrstu spor á leið til of- drykkju? Hversu mörg líf hafa farið forgörðum í tilurð og rekstri þessara staða? Hve margir hafa þar eyðilagt heimili sín og fjöl- skyldubönd? Hver einasti Íslending- ur hefur á einhvern hátt verið bitinn á þennan hátt hvað varðar hann sjálfan eða nánan ættingja. Á sama tíma og þessir staðir „blómstra“ í borginni eru fulltrúar tveggja ábyrgra stjórnmálaflokka að bera fram á Alþingi frumvörp um ennþá auðveldari nálgun á áfengi með því að leyfa að selja áfengi í öllum matvörubúðum í landinu. Sem sagt, færum fleiri fórnarlömb nær eitur- efnum sem svo auðvelt er að ánetjast. Freista þeirra sem eru veikir á svell- inu. Þessir umræddu boðberar á Al- þingi viðurkenna og vita að „hug- sjónarverk“ þeirra muni auka á neyslu áfengis. Leituðu þessir þing- menn ráða hjá samtökum eins og Ís- landi án eiturlyfja, SÁÁ, Heimili og skóla, eða Forvarnadeild lögreglunn- ar? Eru umræddir þingmenn ef til vill að storka áætlunum þessara samtaka sem starfa úti á akrinum? Ég hélt að þarna væri ekki á bætandi, heldur ætti að fækka þessum hættulegu gildrum sem alltof oft hafa lagt í rúst líf manna. Ég man tíma bannlaganna hér á landi og hve þau orkuðu að bæta mannlífið. Man að æskulýðsfélög unnu af heilum hug við að mannbæta þjóðina. Þá voru mannamót laus við alla ölvun og mörgum heimilum bjargað úr klóm Bakkusar. Hugir allra beindust að uppbyggingu lands og þjóðar. Ég man líka hversu fljótt sótti í gamla horfið og drykkjuskapur jókst á landinu þegar bannlögin voru afnumin. Óstöðvandi ógn Bakkusar leggur heimili og einstaklinga í rúst og hefir það ástand aldrei verið ískyggilegra en nú. En hvað kostar svo þessi áfengis- veita íslensku þjóðina? Það er sjaldan minnst á það, enda erfitt um vik. Ég hefi alltaf haldið því fram að ef fólkið almennt vildi fegurra mannlíf yrði að breyta hugsunarhættinum, efla bind- indi í stað þess að þjóna Bakkusi. Þá kæmu vímuvarnir af sjálfum sér. Og er ekki til vinnandi að færa þá fórn fyrir landið okkar? Bindindi borgar sig. ÁRNI HELGASON, Stykkishólmi. Árni Helgason Frá Árna Helgasyni: 107 vínveitingastaðir
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.