Morgunblaðið - 07.07.2001, Blaðsíða 37

Morgunblaðið - 07.07.2001, Blaðsíða 37
MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 7. JÚLÍ 2001 37 Elsku mamma, amma og Maja. Okkur langar að kveðja þig með tilvitn- unum í bækur sem þú hélst mikið upp á og last þegar tæki- færi gafst. Úr 24 stunda bókinni, fyrir 13. maí segir: „Reyndu að dæma ekki aðra. Mannshugurinn er svo fíngert og flókið fyrirbæri, að aðeins skapari okkar getur skilið hann til fulls. Hugir manna eru svo frábrugðnir hverjir öðrum, stjórnast af svo ólík- um atriðum, þjást af svo ólíkum or- sökum, að þú getur ekki vitað um alla þá orsakaþætti, sem mótað hafa hvern persónuleika. Þess vegna er ógerlegt fyrir okkur að dæma hann. En Guð þekkir hvern einstakling og getur breytt honum. Láttu Guð um að ráða rúnir mannshugans og veita þér réttan skilning.“ Í Spámannin- um, þar sem spurt er um dauðann, segir: „Þú leitar að leyndardómi dauðans. En hvernig ættir þú að finna hann, ef þú leitar hans ekki í æðaslögum lífsins? Uglan, sem sér í myrkri, en blindast af dagsbirtunni, MARÍA B.J.P. MAACK ✝ María BóthildurJakobína Péturs- dóttir Maack, fædd- ist í Reykjavík 13. maí 1940. Hún lést á líknardeild Land- spítalans í Kópavogi 28. júní síðastliðinn og fór útför hennar fram frá Fossvogs- kirkju 4. júlí. ræður ekki gátu ljóss- ins. Leitaðu að sál dauðans í líkama lífs- ins, því að líf og dauði er eitt eins og fljótið og særinn. Í djúpi vona þinna og langana felst hin þögla þekking á hinu yfirskilvitlega, og eins og fræin, sem dreymir undir snjón- um, dreymir hjarta þitt vorið. Trúðu á draum þinn, því hann er hlið eilífðarinnar. Óttinn við dauðann er aðeins ótti smaladrengsins við konung, sem vill slá hann til riddara. Er smalinn ekki glaður í hjarta sínu þrátt fyrir ótta sinn við að bera merki konungsins? Og finnur hann þó ekki mest til óttans? Því að hvað er það að deyja annað en að standa nakinn í blænum og hverfa inn í sól- skinið? Og hvað er að hætta að draga andann annað en að frelsa hann frá friðlausum öldum lífsins, svo að hann geti risið upp í mætti sínum og ófjötraður leitað á fund guðs síns? Aðeins sá sem drekkur af vatni þagnarinnar, mun þekkja hinn volduga söng. Og þegar þú hefur náð ævitindinum, þá fyrst munt þú hefja fjallgönguna. Og þegar jörðin krefst líkama þíns, muntu dansa í fyrsta sinn.“ Við þökkum þér fyrir allar góðu stundirnar, sem hefðu mátt vera fleiri og lengri. Sjáumst síðar. Hallfríður, Guðjón, Árný Sigurbjörg, María Lovísa og Elín Helga. Elsku Hanna mín. Um daginn fékk ég hringingu frá Íslandi um að þú værir farin frá okkur. Mig langar bara að segja að þú ert alveg yndisleg kona sem mér þykir svo mikið vænt um. Það má eiginlega segja að ég hafi alltaf litið á þig sem plattengdamömmu mína. Enda höf- um við Erik verið bestu vinir alveg frá því að ég var stærri en hann. Þú varst alltaf mjög góð við mig og ég vil bara að þú vitir að ég mun hugsa um Erik enda er hann mér sem bróðir. Megi guð og englarnir vaka yfir þér, elsku Hanna mín. Innilegar samúð- arkveðjur til Bödda, Lísu, Eriks Helga, fjölskyldu og vina. Sara Karlsdóttir. Brosið hennar, hláturinn, svo kitl- andi og smitandi, hve auðveldlega hún sá skemmtilegar hliðar á lífinu og tilverunni, hversu mjög hún lífg- aði upp á alla í kringum sig. Allt þetta og svo miklu meira höfum við til að minnast, sem þekktum Hönnu Mæju. Það er gott að eiga góðar minn- ingar að dvelja við á erfiðum tímum. Það er líka gott til þess að vita að Hanna Mæja átti gott og hamingju- ríkt líf. Hún átti yndislega fjölskyldu, fallegt heimili, sem er prýtt mörgum fallegum hlutum eftir hana, því hún hafði ríka sköpunarþörf. Okkar kynni voru góð og fyrir það viljum við þakka af heilum hug. Guð líkni og styrki fjölskyldu Hönnu Mæju. Elsku Böddi, Lísa og Erik, hugur okkar er hjá ykkur. Brynja Jóhannsdóttir og Magnús Ebenesarson. Það fyrsta sem kemur upp í hug- ann er ég hugsa til fjölskyldunnar sem býr á móti okkur er samrýmd hjón og samhent fjölskylda. Allir jafnir þar sem gagnkvæm virðing er borin fyrir hvert öðru, foreldrarnir fyrir börnunum og öfugt, allir bestu vinir og félagar þannig að maður dá- ist að. Það var nánast sama hvað var ákveðið eða planað, allt var gert með þarfir fjölskyldunnar efst í huga. Því er maður eðlilega sleginn þegar svo skyndilega er höggvið svo stórt skarð í líf þessarar samhentu fjöl- skyldu. Eiginkonan, móðirin og besti vinur er hrifinn svo skyndilega á brott á svo óskiljanlegan hátt að allir eru harmi slegnir. Hún Hanna Maja minnti mig alltaf á litla fjöruga stelpu, svo áköf og svo jákvæð í hugs- JÓHANNA MARÍA SVEINSDÓTTIR ✝ Jóhanna MaríaSveinsdóttir fæddist í Siglufirði 9. ágúst 1959. Hún lést á Landspítalanum í Fossvogi 25. júní síð- astliðinn og fór útför hennar fram frá Akraneskirkju 6. júlí. un. Að hlusta á hana segja frá hvort sem það voru börnin, ferðalög, eitthvað sem þau lang- aði að kaupa eða gera eða einhverjar aðrar væntingar var ákafinn svo mikill að maður hreifst með. Alltaf gat hún laumað einhverju jákvæðu að manni þannig að manni fannst maður betri fyrir vikið, og hver vildi ekki vera þeim kostum búinn? Það er erfitt að hugsa sér Bödda án Hönnu Maju. Við á þessu heimili nefndum þau nánast ekki á nafn nema bæði í einu, svo samrýnd komu þau okkur fyrir sjónir. Elsku fjölskylda, Böddi, Lísa Rut og Erik Helgi, við vottum ykkur okkar dýpstu samúð og megi minningin um yndislega eiginkonu, móður og vin ylja ykkur á erfiðum tímum. Guð veri með ykkur. Hrafnhildur, Jóhann og fjölskylda. Svo örstutt er bil milli blíðu og éls, og brugðist getur lánið frá morgni til kvelds. (M.Joch.) Ekki óraði mig fyrir því að ég myndi setjast niður með blað og penna til þess að skrifa stutt minningarorð um vinkonu mína og „fóstursystur“. En það er staðreynd, þótt bitur sé, að fallin er frá kona í blóma lífsins, án efa kölluð til æðri starfa. Hver til- gangurinn er veit líklegast enginn, fyrr en að okkar tíma kemur. Hönnu Mæju kynntist ég fyrir al- vöru þegar ég stundaði nám á vorönn 1997 við Fjölbrautaskóla Vestur- lands á Akranesi. Þá leigði ég her- bergi hjá pabba hennar og systur sem einnig er ein af mínum bestu vin- konum. Það var þá sem hún fór að kalla mig „fóstursystur“ sína, meira í gamni en alvöru. Samt var eins og að baki byggi dýpri meining. Svo eftir að pabbi þeirra flutti aftur norður á Sigló var alltaf hægt að leita til Hönnu Mæju ef eitthvað bjátaði á. Það fyrsta sem kemur upp í hug- ann þegar minningabankinn er opn- aður er bjarta brosið, jákvæðið og handavinnan. Hanna Maja var alltaf að dútla við eitthvað þegar maður leit inn í heimsókn. Ef það voru ekki prjónarnir sem léku í höndunum á henni voru það agga litlar perlur sem hún þræddi saman og bjó til alls kyns litla skrautmuni. „Perlusaum“ kall- aði hún það og reyndi af einstakri þolinmæði að útskýra fyrir mér að- ferðina. Þó svo að ekki sé langur tími liðinn frá því að kynni okkar hófust er minningabankinn fullur af góðum minningum sem munu varðveitast um ókomna tíð. Elsku Böddi, Lísa, Erik, Berta, Sveinn, systkini og aðrir ættingjar og vinir, missir ykkar er mikill en megi algóður Guð styðja ykkur á þessum erfiðu tímum. Ég og fjölskylda mín vottum ykkur okkar dýpstu samúð, hugur okkar er hjá ykkur. Skrifuð á blað verður hún væmin bænin sem ég bið þér. En geymd í hugskoti slípast hún eins og perla í skel – við hverja hugsun sem hvarflar til þín. (Hrafn A. Harðarson.) Elsku Hanna Maja, þakka þér fyr- ir yndisleg kynni. Þín „fóstursystir“, Inga Rut, Laugarbakka. Það er erfitt að trúa því að kær vinkona sé farin frá okkur á besta aldri. Ég vil þakka henni þeirri vin- áttu sem varað hefur síðan ég kom fyrst til Siglufjarðar. Ég var svo lán- söm að kynnast henni og urðum við góðar vinkonur margs er að minnast og margt ber að þakka og áttum við oft góðar stundir saman. Elsku Hanna Maja, með þessum fátæklegu orðum sendum ég og fjöl- skylda mín okkar hlýjustu kveðjur og vottum fjölskyldu þinni innilegar samúðarkveðjur og biðjum algóðan Guð að styrkja þau í þessari miklu sorg. Edda og fjölskylda. Þriðjudagsmorguninn 26. júní, fengum við þær hörmulegu fréttir að Hanna Maja vinkona okkar hefði lát- ist kvöldið áður. Við stóðum sem löm- uð og hugur okkar neitaði að með- taka þetta. Ekki Hanna Maja sem alltaf var svo hress og kát. Hvernig stendur á því að kona í blóma lífsins er hrifin á brott, frá elskandi eigin- manni og börnum? Litlu kraftaverk- in þeirra, þau Lísa og Erik, vaxin úr grasi, þannig að áhyggjum sem fylgja barnauppeldi var lokið, og tími Hönnu Maju og Bödda var kominn. Þau voru svo yndislega ástfangin og samrýnd og við áttum öll eftir að gera svo mikið saman og bara njóta þess sem lífið hefur uppá að bjóða. Við kynntumst Hönnu Maju og fjölskyldu fyrir réttum áratug. Síðan þá hefur þróast sönn og einlæg vin- átta með fjölskyldum okkar. Minn- ingarnar um þessi 10 ár ryðjast fram í hugann og líða hjá eins og í bíó- mynd. Allar útilegurnar, sumarbú- staðaferðirnar, matarboðin og sam- verustundirnar sem við áttum með Hönnu Maju, Bödda og börnunum, allt eru þetta yndislegar minningar sem við getum yljað okkur við og verða ekki teknar frá okkur. Hanna Maja var listamaður í höndunum og eru þær ófáar flíkurnar sem hún hef- ur prjónað eða þá allt föndrið sem prýðir fallega heimilið á Höfðabraut- inni. Við þökkum þér, elsku Hanna Maja, fyrir samfylgdina sl. 10 ár. Blessuð sé minning þín. Elsku Böddi, Lísa og Erik, við vottum ykkur okkar dýpstu samúð og biðjum algóðan Guð að vaka yfir ykkur. Sigríður, Ásgeir og börn. Lífið er jafnlangt hvort sem grátið er eða hlegið. Mig langar til minnast nágranna míns, Vatnars sem var lítill og skemmtilegur karl í bernskuminni mínu. Ekki var ég mjög há í loftinu þegar ég fór að venja komur mínar til þeirra systkina Vatnars og Lauf- eyjar á Grímsstöðum enda ekki langt að fara, bara í næsta hús. Alltaf var vel tekið á móti litlu skellunni þó að kominn væri matmálstími og ef ég kom á þeim tíma þá var það með ráð- um gert því yfirleitt var betra að borða hjá þeim en heima hjá mér, þó svo að sjálfsagt hafi verið það sama í matinn á báðum heimilunum. Þar átti ég minn disk og hnífapör en oft- ast notaði ég litla skeið. Hjá Vatnari voru líka til mörgæsir í fjórum litum með segli á til að setja á ísskápinn, eitthvað sem ekki var til heima hjá mér og þær gat ég dundað mér með og sérstaklega ef það var að koma matur. Þegar ég fór í barnaskóla varð ég að fara til Vatnars til að sýna HELGI VATNAR HELGASON ✝ Helgi VatnarHelgason fædd- ist 9. desember 1924 á Grímsstöðum í Mý- vatnssveit. Hann lést á Landspítalanum í Fossvogi 1. júlí síð- astliðinn. Helgi Vatnar var sonur hjónanna Helga Sig- urjónssonar og Bjargar Kristjáns- dóttur. Hann átti eina systur, Laufeyju Heiðbjörtu, f. 4. janúar 1922, búsetta í Borgarnesi og er hennar maður Sigurður Þor- steinsson, f. 2. nóvember 1919. Helgi Vatnar var ókvæntur og barnlaus. Hann bjó alla sína tíð á Grímsstöðum og var við búskap til ársins 1976 en vann jafnframt hjá Sniðli í Mývatnssveit frá 1969 til 1991. Útför Helga Vatnars fer fram frá Reykjahlíðarkirkju laugar- daginn í dag og hefst athöfnin klukkan 14. honum töskuna mína og ýmislegt fleira sem í henni var svo að hægt væri að fara í skóla, og svo var einnig þegar ég fór að læra skólaljóðin mín, því ég varð nátt- úrlega að lofa honum að heyra hvað ég var dugleg að læra þau ut- anbókar. Í því sam- bandi er mér eitt mjög minnisstætt og það voru vísur um Arnar- vatnsheiði, Vatnar kenndi mér að fara með fyrsta erindið á þessa leið: Efst á Arnarvatnsheiði þar eru fjórir menn, og ef þeir eru ekki farnir þá eru þeir þar enn. Þetta var að sjálfsögðu miklu skemmtilegra en það sem ég átti að læra rétt og svona fór ég með vísuna fyrir kennarann minn sem hafði gaman af, hinar lærði ég aldrei. Vatnar var mjög skemmtilegur og fyndinn og oftar en ekki var skelli- hlegið þegar hann átti hlut að máli og svo átti hann einatt svör við hin- um ýmsu hlutum. Á sauðburði var gjarnan gripið í spil og þá aðallega spilaður Kani eða HúsavíkurJón á fjárhúsavaktinni á næturna og oft var glatt á hjalla og ýmislegt rætt á gamansaman hátt. Eitt sumarið á Grímsstöðum voru þrír strákguttar að leika sér í byssu og bófaleik og- voru þeir Dýrðlingurinn, Súper- mann og Vatnar, í þeirra augum voru þetta hinar mestu hetjur sem þeir vissu um. Elsku Vatnar, ég tel það mikil forréttindi að hafa fengið að kynnast þér og alast upp við hlið- ina á ykkur systkinunum. Ég vil enda þessi orð mín á japanskri speki sem ég fann í bók og hljóðar svona: Alls kostar hvíli ég í Guði, sál mín stendur í djúpum rótum. Henni bifa hvorki bylgjur, gleði né harmur. Kæra Laufey, ég og fjölskylda mín vottum þér samúð okkar. Hvíl þú í friði kæri Vatnar. Auður Kjartansdóttir. Elsku besta frænka og vinkona mín. Mig langar að kveðja þig með nokkrum orð- um. Við gerðum svo margt saman að það er margs að minnast. Ég man að þú kenndir mér að spila Litlu fluguna á píanóið heima hjá þér. Við lékum okkur í litla kof- HAFDÍS HLÍF BJÖRNSDÓTTIR ✝ Hafdís HlífBjörnsdóttir fæddist í Reykjavík 7. júlí 1990. Hún lést í Húsafelli 21. júní síðastliðinn af völd- um heilahimnubólgu og fór útför hennar fram frá Áskirkju 2. júlí. anum þínum, þar var alltaf hægt að taka til eða breyta. Svo fórum við svona hundrað sinn- um í bað saman. Svo man ég þegar ég átti gulrætur í poka og ein- hverja grænmetissósu og við vorum svo svang- ar að við kláruðum allar gulræturnar á svona klukkutíma og töluðum og töluðum. Við kynnt- umst þegar foreldrar okkar voru að byggja húsin okkar, þá vorum við bara þriggja ára. Svo hlupum við á milli á náttfötunum og í stígvélum, stundum hlupum við í brjáluðu roki og rigningu og urðum rennandi blautar. Við lékum okkur mikið saman þangað til þú fluttir, þá varð ég ein- mana án þín. Hans vegur er væng haf og geiminn þér guð gaf um eilífð sem einn dag hans frelsi er faðm lag (Ingimar Erlendur Sigurðsson.) Ég sakna þín. Góður Guð geymi þig og blessi. Elsku Bjössi, Sigrún, Siggi og Margrét, ég votta ykkur mína dýpstu samúð. Megi góður Guð styrkja ykk- ur og vernda um alla framtíð. Sigríður Bára.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.