Morgunblaðið - 22.07.2001, Page 39

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 22. JÚLÍ 2001 39
GUÐ hefur gefið okkurmargvíslegar kenndir.Nærgætni, blygðun,reiði, sorg, kímnigáfu,
ást. Svo eitthvað sé nefnt. Já, ást-
in, þessi óútskýranlega og einstæða tilfinning
gagnvart annarri persónu. Þykja vænt um
einhvern, ala önn fyrir honum, sjá ekki sólina
fyrir honum, dá og tilbiðja. Strjúka ástvini um
vanga, fyrirgefa og faðma.
Þegar á allt er litið, jafnast fátt í lífinu á við
að elska annan, hvort heldur maka sinn eða
börnin sín. Við göngum framaveginn, gleðj-
umst á góðri stundu, upplifum dýrleg augna-
blik í sigurvímu eða sviðsljósi, við listræn af-
rek eða ljúfan vinafund. Allt eru þetta
augnablik sem ekki gleymast og geymast í
huga manns. En eru þetta keppikeflin í lífinu?
Er þetta tilgangurinn með tilverunni? Er
þetta lífshamingjan?
Ég hef stundum spurt sjálfan mig, hverjar
mína stærstu hamingjustundir séu um langa
ævi. Eru það sigrarnir í íþróttunum, prófgráð-
urnar, skemmtikvöld í glöðum hópi, ástar-
fundir? Er það upphefðin sem felst í titlum og
trakteringum? Er hamingjan mest á hátindi
frægðar og frama?
Eða enn annað.
Ekki ætla ég að gera lítið úr öllu þessu eða
ýmsu öðru sem ég geymi með sjálfum mér, en
þegar upp er staðið, þegar horft er um öxl, þá
er það aðeins eitt sem ég get viðurkennt fyrir
ykkur að vekur með mér mesta gleði, þar sem
mér líður best. Og af því að ég er að hugsa
upphátt fyrir framan alþjóð, þá játa ég hrein-
skilnislega, að stundirnar, þegar ég ligg upp í
rúmi með krakkana mína og konuna mína,
með allar sængurnar og koddana í einni
bendu, með popp í annarri og djús í hinni,
glápandi á einhverja vitleysu í sjónvarpinu;
þetta eru mínar bestu og notaleg-
ustu stundir. Merkilegra er það
nú ekki, þegar allt kemur til alls.
Allur glaumurinn, allur glansinn
og glysið hverfur eins og fyrir
dögg fyrir sólu í samanburðinum.
Notaleg stund í faðmi fjölskyldunnar, hver-
dagsleikinn uppmálaður, einfaldleikinn, ör-
yggið, væntumþykjan, allt er þetta til staðar.
Fjarri ys og þys, fjarri heiminum þarna fyrir
utan, langt í burtu frá öllu þessu kapphlaupi
um völd og metorð og peninga, skarkalanum
og skeytingarleysinu. Saman með sjálfum sér
og sínum.
Einhverjum kann að þykja þetta barna-legt. Flótti frá veruleikanum.Kannske er það rétt. En hver er þá
veruleikinn? Barnsleg einlægni eða yfirdreps-
skapur? Eltingarleikur við veraldlega hluti
eða innri ró?
Hvort er betra að halda sig út á berangri
hins harða heims eða í skjóli frá allri þeirri
grimmd og geðveiki, sem grípur samfélagið á
stundum og opnar gáttir sínar fyrir þeim
kenndum, sem Guð gaf okkur líka; öfundinni,
afprýðiseminni, illgirninni, illkvittninni. Hefur
nokkur farið varhluta af þeim hvötum öllum,
annaðhvort fundið þær í sjálfum sér ellegar
mætt þeim á lífsleiðinni?
Ég var að hugsa um þetta um daginn þegar
fyrsti þingmaður Sunnlendinga missteig sig
og hrasaði á hálli braut freistinganna. Ekki
ætla ég að fara að mæla því bót, sem hann hef-
ur gerst sekur um, en er það ekki skrítið og
eftirtektarvert, hvernig þjóðin gat sameinast í
fordæmingu sinni og fordómum? Það var eins
og það hlakkaði í þjóðarsálinni. Eins og hún
lagði sig. Gott á karlfíflið, gott á hann Árna.
Fjölmiðlar hossa sér á hneykslinu og leika
Illkvittni og öf-
und eru systur
Öfundin og illkvittnin eru systur. Og þeir sem fyrir
þeim verða eiga ekki sjö dagana sæla, skrifar Ellert
B. Schram. Það fer um mig hrollur, þegar ég hugsa
til þess að lenda í klónum á þeim systrum.
HUGSAÐ
UPPHÁTT
vissulega stórt hlutverk og nauðsynlegt, til að
varpa ljósi á sekt og sök. Á siðleysið. En und-
irtónninn er samt af öðrum toga í umræðum
manna á meðal. Einhver tegund af rætni, sér-
kennilegri illkvitnislegri hvöt til að láta kné
fylgja kviði, hlakka yfir óförum þess einstak-
lings, sem í hlut á.
Maður hefur fundið fyrir þessu oftar ogáður og því hærra sem fallið er, þvímeiri er fögnuður almannarómsins.
Það er grimmd í þessum viðbrögðum, ólýs-
anleg undirmeðvitund sem brýst fram á yf-
irborðið hjá annars dagfarsprúðu fólki og
kveikir bál í lágkúrunni. Gárungar fara af stað
með uppnefni, netverjar senda frá sér skop-
myndir og ávirðingar, gróusögurnar fljúga,
umvafðar háði og spotti. Mönnum er ekkert
heilagt, ekki einu sinni liggjandi maður.
Og hvers virði eru þá öll völdin, allur fram-
inn og þeir peningar sem eru í húfi, þegar ill-
kvittni og illgirni höggva æruna í spað? Ég
skil vel reiðina og hneykslunina, ég skil vel að
fólki sé misboðið þegar trúnaður er brotinn og
sagt er ósatt upp í opið geðið á þjóðinni. En ég
skil ekki heiftina og þessa hvöt ókunnugra
manna, til að velta sér upp úr ógæfu annarra.
Það sama gildir raunar um öfundina, sem
magnast upp gagnvart þeim sem gera það
gott. Eða skara fram úr. Eða líta betur út. Það
er ekki tilviljun að margt fólk sem hefur til
brunns að bera, það sem aðrir hafa ekki, láti
fara lítið fyrir sér. Það er að forðast umtalið,
forðast öfundina.
Öfundin og illkvittnin eru systur. Og þeir
sem fyrir þeim verða, eiga ekki sjö dagana
sæla. Og hvergi grassera þessar systur betur
en í þessa litla samfélagi okkar, þar sem ná-
vígið er mest. Hvernig svo sem á því stendur.
Það fer um mig hrollur, þegar ég hugsa til
þess að lenda í klónum á þeim systrum. Eða
þá að missa sjálfur stjórn á þessum eðlislægu
kenndum og finna púkann innra með mér,
dilla sér og daðra við þessa andstyggilegu
hugsun; að hlakka yfir óförum annarra. Ég
finn það nefnilega stundum að það er grunnt á
honum, púkanum, enda er ég einn af öllum
hinum, einn af þjóðinni, sem er fædd með
þessa lensku.
Nei, er þá ekki betra að sleppa frama-potinu, eiga svolítið minna í pyngj-unni, draga sig í hlé af sjónarsviðinu,
og eiga sitt athvarf innan um þá, sem deila
með manni hvunndagslífinu á heimilinu,
svefnherberginu og því öryggi sem felst í
áhyggjulausu eða að minnsta kosti áreitnis-
lausu lífsmunstri, þar sem hinar góðu kenndir
og hvatir eru í fyrirrúmi? Og játa að þar líður
manni best.
SIGURÐUR Jack, leiðsögumaður í
Miðfjarðará, sagði í samtali við
Morgunblaðið á föstudaginn að
veiði væri róleg í ánni. Sex laxar
höfðu veiðst um morguninn, 9 dag-
inn áður og 12 daginn þar áður.
Sagði hann þær tölur gefa nokkra
mynd af gangi máli, „rólegt en ekki
dautt“, sagði Sigurður. Hann sagði
laxinn rjúka í gegn um Miðfjarð-
arána og veiðast mest í Vesturá.
„Annars er áin eins og kakó núna
eftir rigningarnar, vonandi glæðist
veiðin þegar vatnið sjatnar og
hreinsast,“ bætti Sigurður við. Í
gær voru komnir milli 170 og 180
laxar á land
Tíðindi héðan og þaðan
Í gær voru komnir um 40 laxar
úr Breiðdalsá og þar hefur veiði
verið að glæðast. Hollið sem var að
hætta var með 12 laxa. Þetta er
rúmlega helmingi meiri veiði en á
sama tíma í fyrra.
Þá voru í vikulok komnir 7 laxar
úr Vesturdalsá í Vopnafirði og
sagði Lárus Gunnsteinsson, einn
umsjónarmanna árinnar, að menn
merktu nokkrar göngur síðustu
daga.
Fyrir skömmu endaði holl í Fá-
skrúð með 9 laxa og var heild-
artalan úr ánni þar með orðin 52
laxar.
Milli 70 og 80 laxar hafa veiðst í
Korpu og margir dagar að und-
anförnu hafa verið líflegir.
Rífandi gangur er í Leirvogsá og
áin komin með um 200 laxa. Dags-
veiðin á miðvikudaginn var 19
stykki.
Þorskseiði í bleikjumaga
Veiðimenn sem opnuðu Skálm-
ardalsá á Barðaströnd í vikunni
fengu góða sjóbleikjuveiði. Bleikjan
var mest í ósnum og tók ýmist á
fallaskiptum eða háfjöru og gaf
Pheasant tail með kúlu bestu veið-
ina, enda rífandi góð eftirlíking af
marfló. Allur afli var slægður á
staðnum og kom það mönnum á
óvart að finna slatta af þorsk-
seiðum í maga tveggja vænna
bleikja. Annars var mest marfló í
iðrum fiskanna.
Þá hefur heyrst að sjóbleikju-
veiði hafi verið með ágætum í Gufu-
dalsá, Miðá, Hvolsá og Staðarhólsá
og Hörðudalsá.
Miðfjarðará „róleg
en ekki dauð“
Morgunblaðið/Arnaldur
Kristinn Á. Halldórsson með 5 punda lax úr Sjávarfossi í Straumfjarðará.
ERU
ÞEIR AÐ
FÁ’ANN?
Sími 530 4500
Stórglæsileg ca 217 fm íbúð á tveim hæðum með innb. bílskúr. Íbúðin er öll
hin glæsilegasta með sérsmíðuðum innréttingum úr hlyni. Öll gólfefni eru úr
gegnheillri rauðeik eða flísar. Glæsilegt eldhús. Stórt flísalagt baðherbergi
með hornbaðkari og gufubaði innaf. 4 rúmgóð herbergi með skápum. Mjög
bjartar stofur. Tvennar svalir. Frábært útsýni. Stór skjólgóður sólpallur með
heitum potti. Stórglæsileg eign í alla staði. Verð 24,9 millj.
Hlíðarvegur 58, Kópavogi - Opið hús
Opið hús í dag frá kl. 16-18. Ómar og Nína taka vel á móti þér.

  




 







  
 
 
    
 !  "
# $ %
%
 &$

! ' ()$

 * 

)  +




 

 ! % ,% 
- 


%



 $  



 .// 0

1 1
2