Morgunblaðið - 23.09.2001, Blaðsíða 32

MINNINGAR
32 SUNNUDAGUR 23. SEPTEMBER 2001 MORGUNBLAÐIÐ
Inger Steinsson,
útfararstjóri,
s. 691 0919
Ólafur Ö. Pétursson,
útfararstjóri,
s. 896 6544
Bárugötu 4, 101 Reykjavík.
S. 551 7080
Vönduð og persónuleg þjónusta.
Allt í einu er afi far-
inn frá okkur. Hann
sem var búinn að eiga
heima á Sæbóli síðan við fæddumst
og þar bjó hann þangað til hann dó.
Okkar fyrstu uppvaxtarár bjuggum
við í sama húsi og afi og amma. Síð-
an fluttum við með mömmu og
pabba í eigið hús. Við fluttum þó
ekki langt í burtu, bara skáhallt yfir
götuna. Afi og amma voru alltaf
heima og var þar ákveðinn fastur
punktur í tilverunni. Fjölskyldan
kom mjög oft saman á Sæbóli. Það
var alltaf venja til margra ára að
safnast saman hjá afa og ömmu í lok
aðfangadagskvölds og gamlárs-
kvölds. Afi hafði mikla frásagnar-
gáfu og var mjög minnugur. Hann
hafði ákaflega gaman af því að segja
okkur frá því sem hann hafði upp-
lifað um ævina. Hann sagði okkur
frá uppvaxtarárum sínum fyrir
austan, hvernig hann hitti ömmu og
margar sögur af sjónum sem hann
stundaði mestan part ævi sinnar.
Hann upplifði báðar heimsstyrjald-
irnar, þorskastríðið og nánast allt
sem gerðist á 20. öldinni, frá lífinu í
torfkofum til tölvualdar. Afi átti bát
sem hann gat sjósett frá Sæbólslóð-
inni. Hann fór stundum með okkur
á sjóinn þegar við vorum krakkar til
að fiska í matinn. Afi fór að missa
MAGNÚS
GUÐMUNDSSON
✝ Magnús Guð-mundsson fædd-
ist 14. febrúar 1907 í
Kjólsvík í Borgar-
fjarðarhreppi í
Norður-Múlasýslu.
Hann lést á hjúkrun-
arheimilinu Eir 12.
september síðastlið-
inn og fór útför hans
fram frá Fossvogs-
kirkju 21. septem-
ber.
sjón með tímanum sem
orsakaðist af skemmd í
augnbotnunum og varð
hann nánast blindur
þótt hann hefði örlitla
hliðarsjón. Hann varð
þá að hætta að fara á
sjóinn sem var honum
svo kær. Það var hon-
um mikils virði að geta
fylgst í staðinn með
Óla, maka Írisar, sem
stundar sjóinn og deilt
með honum þeirri
reynslu yfir kaffibolla.
Afi vildi hafa mikið
fyrir stafni og ræktaði
kartöflur í garðinum á hverju sumri
og gerði það alveg þangað til í fyrra.
Oft þegar við komum í heimsókn
spurði hann hvort okkur vantaði
ekki kartöflur í matinn og leysti
okkur þá út með kartöflupoka sem
hann átti uppi á háalofti.
Afi var mjög barngóður og hafði
ákaflega gaman af barnabarnabörn-
unum þegar þau fóru að koma í
heiminn. Öll kölluðu þau hann afa á
Sæbóli.
Við systkinin og okkar fjölskyld-
ur eigum mjög margar ljúfar minn-
ingar um afa sem við geymum í
hjarta okkar og vonum að hann og
amma hafi nú sameinast á ný.
Hulda, Magnús og Íris.
Þegar langamma dó fyrir tveimur
árum hafði ég ekki tækifæri til að
kveðja hana. Því vil ég með þessum
orðum minnast þeirra beggja, lang-
ömmu Bjargar og langafa Magnús-
ar, eða ömmu og afa eins og ég kall-
aði þau alltaf. Þegar ég átti að byrja
í skóla, tæpra 6 ára gömul, vaknaði
sú spurning hver skyldi líta eftir
mér þegar ég kæmi heim eftir skóla
á daginn. Ég var svo lánsöm að eiga
ömmu og afa á Sæbóli að, sem töldu
ekkert sjálfsagðara en að leyfa mér
að vera hjá þeim. Á Sæbóli bjuggu
líka frændsystkini mín Kári og
Freyja sem ég gat leikið mér við
svo að þetta fyrirkomulag var alveg
kjörið. Það má segja að með því að
hafa fengið að vera í pössun hjá
ömmu og afa á Sæbóli hafi ég náð í
skottið á gamla tímanum. Afi sagði
okkur ótal sögur héðan og þaðan af
litríkum æviferli. Hann fór á skíðum
milli bæja sem strákur og rakst
m.a.s. á ísbjörn 10 eða 11 ára gam-
all. Hann dreymdi fyrir ömmu, bláa
blóminu sem hann þyrfti að bíða
eftir ef hann veldi það. Hann þurfti
ekki að hugsa sig tvisvar um. Hann
var á sjónum til margra ára og
kunni óteljandi sögur þaðan. Þær
urðu því ófáar sögustundirnar við
eldhúsborðið uppi á lofti á Sæbóli.
Ömmu man ég vel eftir sýslandi í
eldhúsinu eða sitjandi í stólnum sín-
um í horninu á svefnherberginu.
Þeir voru ófáir vettlingarnir og
sokkarnir sem hún prjónaði til að
halda á okkur öllum hita á köldum
vetrardögum. Eins ef við krakkarn-
ir komum með fífla úr garðinum var
hún vön að segja að við ættum að
leyfa þeim að vera úti í garði, þeir
væru langfallegastir þar. Samt setti
hún alltaf litlu vendina okkar í vatn
og leyfði þeim að standa þar til
blóminn var horfinn.
Nú fæ ég ekki lengur að heyra
afa segja sögurnar af því þegar ég
kom hlaupandi upp stigann á Sæ-
bóli eftir skóla, næstum kallandi áð-
ur en ég kom inn um dyrnar:
„Amma, ég er svo voðalega svöng.“
Ég mun geyma þá sögu í hjarta
mínu og það fólk sem þar kom við
sögu.
Mér finnst ég vera svo rík að hafa
fengið að eiga öll þessi ár með lang-
afa mínum og langömmu. Ást þeirra
náði yfir himin og haf og nú vona ég
að þau hafi náð saman á ný á fal-
legum stað, sem vonandi minnir á
dalverpin fyrir austan þar sem þau
stigu sín fyrstu skref saman.
Heiða Dögg.
Amma mín, ég kveð
þig með tárum og sökn-
uði. Tárin eru full af
glöðum og fallegum
minningum, söknuður-
inn lætur mig vita hvað ég elskaði
þig mikið.
Þú varst alltaf að hugsa til og um
okkur, samt hafðir þú mörg börn,
barnabörn og barnabarnabörn að
hugsa um.
Amma mín, núna er gullvagninn
búinn að sækja þig, ég vona að þú
hafir fengið góða ferð.
Elsku afi, langafi, mamma, Sæunn
amma, Magný, Sólveig, Svala, Svan-
hildur, Sonja og fjölskyldur. Innileg-
ar samúðarkveðjur sendum við ykk-
ur.
Birna Sylvia, Tommy,
Sæunn Anna Bára,
Freyja Amelía Perla
og Dennis.
Það getur ekki verið að hún Amý
sé dáin, hún er ódauðleg.
Þetta var mín fyrsta hugsun, þeg-
ar mamma hringdi og sagði mér að
hún Amý væri dáin, þó hringdi hún í
mig kvöldið áður til að segja mér að
Amý væri mikið veik, en hún Amý
hafði áður verið mikið veik en náði
sér alltaf aftur. Hún Amý var
atorkusöm kona, alltaf hress, fínt
klædd og vel tilhöfð, hún var líka
mikið á ferðinni og innan um fólk,
hún hafði skoðun á öllum hlutum og
AMELÍA
MAGNÚSDÓTTIR
✝ Amelía Magnús-dóttir fæddist í
Reykjavík 16. nóv-
ember 1931. Hún lést
á Landspítalanum í
Fossvogi 12. septem-
ber síðastliðinn og
fór útför hennar
fram frá Fossvogs-
kirkju 19. septem-
ber.
lagði eitthvað til mál-
anna í umræðu dags-
ins.
Ég kynntist Amý og
fjölskyldu fyrir nærri
40 árum þegar foreldr-
ar mínir fluttu í sama
hús og þau Jói bjuggu
með börnunum sínum
sjö, dætrunum 6 og
einkasyninum Magga
Jóa, en hann lést fyrir
nokkrum árum og
kynntist þá fjölskyldan
mikilli sorg. Magný,
elsta barn þeirra Amý-
ar og Jóa, var á sama
aldri og ég og við urðum miklar vin-
konur, yngri systurnar voru mikið
með yngri systrum mínum, svo sam-
gangur á milli heimilanna var mikill
og er enn því Amý er ein af bestu
vinkonum mömmu.
Fjölskylda mín varð fyrir mikilli
sorg fyrir nokkrum árum, þá stóð
Amý þétt við bak okkar og fáum við
það seint fullþakkað. En svona var
Amý, alltaf til staðar, alltaf bauð hún
hjálparhönd.
Amý var búin að vera sjúklingur í
mörg ár, en hún var alltaf svo hress
og glaðleg að það var svo auðvelt að
gleyma því. Ég sá hana síðast fyrir
nokkrum dögum í eldhúsinu hjá
mömmu, þær voru að fara í afmæli til
Betu vinkonu þeirra beggja. Þá var
Amý glöð og fín og kallaði glaðlega
til mín: „Bless, Steinunn mín, góða
ferð norður.“
Ég ætla að minnast hennar Amý-
ar eins og ég sá hana síðast.
Bless Amý mín, góða ferð á góðan
stað til hans Magga þíns.
Ég sendi mínar dýpstu samúðar-
kveðjur til Jóa, Magnýar æskuvin-
konu minnar, Sæunnar, Sólveigar,
Svölu, Svanhildar, Sonju, eigin-
manna ykkar, barna og tengda-
barna.
Steinunn Steinþórsdóttir.
EIGI minningargrein að birt-
ast á útfarardegi (eða í sunnu-
dagsblaði ef útför er á mánu-
degi), er skilafrestur sem hér
segir: Í sunnudags- og þriðju-
dagsblað þarf grein að berast
fyrir hádegi á föstudag. Í mið-
vikudags-, fimmtudags-, föstu-
dags- og laugardagsblað þarf
greinin að berast fyrir hádegi
tveimur virkum dögum fyrir
birtingardag. Berist grein eftir
að skilafrestur er útrunninn
eða eftir að útför hefur farið
fram, er ekki unnt að lofa
ákveðnum birtingardegi. Þar
sem pláss er takmarkað getur
þurft að fresta birtingu greina,
enda þótt þær berist innan hins
tiltekna skilafrests.
Skilafrestur
minning-
argreina

 

 
  
  


  
  
      

  
 
 

  
  
 




 

   
  

  ! "  
#$ $#
 "   !     
$
$ "$  #
  
 % $ #&   "
' $ #$ ( #  & ) 
$ $
* "  

 

 



 
      

  

 
  


  

   
 
    !"  #$ "% &'& 
( #
)&% ''  (" *+,- . '& 
  /#*+,- ( '& 

  ( '' 



 
  
 

 






  
 
 

  

    

   !""#
  !"
 #$ 
%!&&  & ' # $ ( 
 
% (  ) &(* 
% ( 

"#
% (  %*  & *+ !&& 
 
% (   
%!&& 
 "
% (   #$ 
%" & !&& 
(#, , -

 
 


 




    
   ! "#
$ %&
 
     


  
    
 !""#
'
( )*   +( 
, - .( /(*)*

  !  ' +( 

(   * ' )*
.(  ' )*

)0 , - +( 
12  , - +( 

0)*.( , - )*3

  (*, - )*3



 
  
 

   



 




  

  

   
 

    


  
 !"#  


  $

  
!# # !%#%&#
'    

 (
    
 )


  *



#

  !" #$$
% !" #$$!
 $
$$   &$!' (
 ) $* *
 $




 $
+  ,$!
* 
-

-%   $
  &$!-$$$. **
/  0!
1  $

  ) $** 

1 $1/ $! !$1/ $0