Morgunblaðið - 23.09.2001, Blaðsíða 50

FÓLK Í FRÉTTUM
50 SUNNUDAGUR 23. SEPTEMBER 2001 MORGUNBLAÐIÐ
Ocean Sea eftir Alessandro Baricco. 241
síðna kilja, gefin út af Vintage Int-
ernational árið 2000. Fæst í bókabúð
Máls og menningar og kostar 1.595
krónur.
ALESSANDRO Baricco er ef-
laust mörgum Íslendingum kunn-
ur, en bók hans „Silki“ hefur kom-
ið út í íslenskri þýðingu og hlaut
afar góðar viðtökur. Baricco er
margverðlaunaður fyrir verk sín,
en auk þess að skrifa skáldsögur
hefur hann skrifað leikverk og
greinar um tónvísindi. Eitt verka
hans, Noveccento, hefur verið
kvikmyndað og
sýnt m.a. í kvik-
myndahúsum hér-
lendis en það er
myndin The Leg-
end of 1900 sem
hiklaust má mæla
með.
Í bókinni Ocean
Sea fjallar Baricco
um sjóinn og
mannfólkið. Þær persónur sem
hann dregur til leiks eru allar á
einhvern hátt tengdar eða háðar
sjónum. Hafið hefur, ef svo má
segja, örlög þeirra í öldum sér. Í
því er fólginn lækningamáttur og
það getur líka hrifsað til sín líf.
Sögusviðið er lítið gistiheimili
við sjávarsíðuna. Þar er fólk úr
hinum ýmsu heimshornum, háir
sem lágir, sem eiga þangað erindi,
sem öll eru á einhvern hátt tengd
sjónum. Vísindamaðurinn rannsak-
ar hann, málarinn málar hann og
áfram mætti telja. Sagan er í
fyrstu dálítið losaraleg, þegar höf-
undur leiðir hinar ýmsu persónur
fram fyrir lesandann. Það er erfitt
að koma auga á samhengið milli
þeirra, saga hvers og eins er sjálf-
stæð eining, en um síðir verður
hinn sameiginlegi þráður ljós og
Baricco tekst að vefa örlög þessa
fólks saman af ótrúlegri færni. At-
burðirnir í bókinni gerast stundum
á mörkum þessa heims og annars
og hinn ljóðræni texti Bariccos
fellur yfirleitt vel að efninu, en á
stöku stað fer hann yfir mörkin og
verður væminn. Það mætti gera
margar bækur úr þessari einu, því
gestirnir á hótelinu hafa allir frá
svo miklu að segja, að hægt væri
að skrifa um hvern og einn heila
bók. Þeir, sem hafa gaman af sög-
um þar sem oft þarf að geta í eyð-
ur og flakka til og frá í tíma, ættu
að hafa gaman af þessum hafsjó af
ástríðum og ævintýrum.
Ingveldur Róbertsdóttir
Hafsjór af
ástríðum og
ævintýrum
Forvitnilegar bækur
EINN STÆRSTI ljósvakarisi Bandaríkjanna ClearChannel Communications, sem rekur á annað þúsundútvarpsstöðva vestanhafs, hefur sent til stjórnenda
þeirra lista með 150 lögum sem mælst er til að ekki verði leikin
að svo stöddu.
Lögin eiga það sameiginlegt að teljast, að mati yfirmanna ris-
ans, á einn eða annan hátt kunna að meiða fórnarlömb eða að-
standendur þeirra er létust í árásinni á New York og Wash-
ington. Ástæður að baki því að viðkomandi lög voru tekin út eru
misjafnlega langsóttar. Það má vel skilja að viðkvæmt sé að leika
lög eins og „You Dropped A Bomb on Me“ með Gap Band og
„Blow Up The Outside World“ með Soundgarden en erfiðara er
að átta sig á öðrum lögum sem á listanum eru. Meðal þeirra eru
„Ticket to Ride“ með Bítlunum, „On Broadway“ með The Drift-
ers og „Bennie and the Jets“ Eltons Johns. Enn undarlegri er
nærvera þjóðrembulaga á borð við „America“ með Neil Diamond
og bjartsýnissöngva eins og „What a Wonderful World“. Frið-
arsöngvar og ljúfsárar perlur sem taldar eru kunna að auka á
sorgina eru m.a. „Imagine“ eftir John Lennon, „Bridge Over
Troubled Water“ eftir Paul Simon, „Peace Train“ eftir Cat
Stevens og „A World Without Love“ sem Peter og Gordon fluttu.
Annað Peter og Gordon lag „I Go to Pieces“ þykir heldur ekki
ráðlegt að leika vegna þess að „það gæti komið þeim í uppnám
sem taka textann bókstaflega“. Meðal annarra laga á listanum
eru hin margfrægu „It’s The End of the World As We Know It“
með REM, „Tears in Heaven“ eftir Eric Clapton, „Stairway To
Heaven“ Led Zeppelin , „Walk Like An Egyptian“ með Bangles
og vitanlega „Burning Down the House“ með Talking Heads.
Sumar útvarpstöðvar í New York hafa lýst yfir að þær muni
alls ekki fara eftir þessum umdeilda lista og brugðust talsmenn
Clear Channel þannig við að segja útvarpsstöðvarnar á engan
hátt skyldugar til að fara eftir honum.Sumar einstakar stöðvar
hafa hins vegar tekið sig til og bannað ýmiss lög eða hreinlega öll
lög sumra hljómsveita. Þannig hefur lagið „Fly“ með Sugar Ray
víða verið tekið úr spilun og „American Pie“, með Don McLean
og Madonnu, einnig. Einna mestu athygli vekur þó að margar
stöðvar hafa sett blátt bann á hljómsveitina Rage Against The
Machine. Ástæðan fyrir því er sú að forsprakki hennar Tom
Morello hefur verið duglegur við að lýsa yfir skoðunum sínum á
hryðjuverkunum og að bandarísk yfirvöld yrðu ekkert betri en
þeir sem að ódæðisverkunum stóðu ef ráðist verður á heila þjóð
og þar með talið saklausa borgara sem ekkert hefðu haft með
árásirnar að gera.
Menn velta nú fyrir sér hversu lengi þarf að vernda almenning
fyrir hverju því sem kann að vísa til árásanna, á misjafnlega lang-
sóttan hátt. Bush forseti hefur varað fólk við að stríðið gegn
sökudólgunum geti staðið yfir um langa hríð og spurning er
hvort öll lög þar sem minnst er á flug, fall, sprengju, stríð, frið,
ást, sorg og jafnvel gleði verði látin safna ryki á meðan á því
stendur.
Banna vel kunn
dægurlög
Viðbrögð útvarpsstöðva við harmleiknum vestra