Morgunblaðið - 26.06.2002, Side 35

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 26. JÚNÍ 2002 35
✝ Guðmundur Guð-mundsson fædd-
ist í Lækjargötu 10b
í Hafnarfirði 1. nóv-
ember 1924. Hann
lést á heimili sínu í
Hafnarfirði laugar-
daginn 8. júní síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru hjónin
Guðmundur Korts-
son, vélstjóri og út-
gerðarmaður, f. 26.
júlí 1895, d. 20. maí
1953, og Guðbjörg
Guðmundsdóttir,
húsmóðir, f. 8. sept.
1894, d. 10. febr. 1995. Guðmund-
ur var einkasonur þeirra hjóna.
Hann kvæntist 30. sept. 1950 eft-
irlifandi konu sinni, Sólveigu Jó-
hönnu Guðbjartsdóttur, f. 22.
mars 1929. Foreldr-
ar hennar voru
hjónin Guðbjartur
Ásgeirsson, mat-
sveinn og ljósmynd-
ari, og Herdís Guð-
mundsdóttir, ljós-
myndari. Synir Guð-
mundar og Sól-
veigar eru: Guð-
mundur Kort, f. 25.
júlí 1950, kvæntur
Sigrúnu Júlíusdótt-
ur, f. 5. ágúst 1953,
þau eiga fjórar dæt-
ur og fjögur barna-
börn; og Bragi Kort,
f. 22. ágúst 1963, sambýliskona
Sólveig Á. Ólafsdóttir, þau eiga
eina dóttur.
Útför Guðmundar fór fram í
kyrrþey að ósk hins látna 13. júní.
Mágur minn, Guðmundur Guð-
mundsson, andaðist 8. júní sl. á heim-
ili sínu. Systir mín Sólveig Jóhanna,
Veiga eins og hún er kölluð, sagði mér
að daginn fyrir andlát Mumma, en svo
var hann ávallt nefndur, hafi þau
hjónin átt afskaplega góðan dag sam-
an og setið í dagslok óvenju lengi og
horft á dagskrá tileinkaða afmæli
Bretadrottningar. Morguninn eftir
kvaddi vinur minn og mágur lífið og
sofnaði inn til austursins eilífa.
Guðmundur var sonur hjónanna
Guðbjargar Guðmundsdóttur og Guð-
mundar Kortssonar sem bjuggu í
Hafnarfirði á árunum 1921 til 1928 er
þau fluttu í Bræðrapart í Vogum á
Vatnsleystuströnd. Mummi var þá
fjögurra ára en hann var fæddur í
Lækjargötu 10b í Hafnarfirði. Það er
skemmtileg tilviljun að Veiga er fædd
í næsta húsi, Lækjargötu 12b.
Ungur reri Mummi með föður sín-
um á bátnum Dagnýju frá Vogunum
og alla tíð heillaði sjórinn og veiði-
skapur hann og síðar þau hjónin bæði.
Mummi lærði húsasmíði hjá Þor-
birni Klemenssyni sem rak smíða-
verkstæði í Lækjargötu 10 ásamt
sonum sínum.
Mummi og Veiga gengu í heilagt
hjónaband 30. sept. 1950 og voru alla
tíð einstaklega samhent. Þau áttu lítið
veiðihús í Vogunum og reru lengi á
eigin bát til fiskjar þegar stund gafst.
Oft fiskaðist vel og ávallt nutu vinir og
ættingjar þess í ríkum mæli. Húsið
Álfaskeið 60 byggðu þau saman og
deildu reyndar öllum frístundum
saman.
Áhugi fyrir stangveiði var um langt
árabil ofarlega á lista yfir áhugamál
þeirra hjóna þar sem sameinaðist
áhugi fyrir veiðiferðum og íslenskri
náttúrufegurð. Ég og Svana konan
mín fórum í margar slíkar ferðir sem
sumar urðu ógleymanlegar ævintýra-
ferðir. Oft voru með í för Bragi Kort
sonur þeirra og Katrín dóttir okkar
Svönu.
Ég og kona mín söknum góðs og
tryggs vinar og vottum Veigu systur,
Braga, Guðmundi og fjölskyldum
þeirra innilega samúð.
Blessuð sé minning látins vinar.
Sveinn Guðbjartsson.
GUÐMUNDUR
GUÐMUNDSSON
LEGSTEINAR
Komið og skoðið
í sýningarsal okkar eða
fáið sendan myndalista
MOSAIK
Hamarshöfði 4, 112 Reykjavík
sími: 587 1960, fax: 587 1986




 
 

 
 






:9$
,  + '!8*  F
% 

  3 % 
 

 <   "''#
9 8 #!
!' # !
.* '" , : ! # ! & !" (!  ) ("
! : ! # !
( !"!",

 $
 
 
$


 



$0
 $0
$ # !8  " $AA   ; 1!* ) ! 
!  8  ' 9!"!  ; 1!* ) ! 
   
 

 #  % 

  3


 



 /   "''#
"#! "#!3 (" -( !*" +, ." # !
"  ! "#!3 # ! 9!" !! " ("

 !*" "#!3 # ! (! 1! &"#!
 )' "#!3 # ! 7 ! !! " ("
!"!" ( !"!"!",
5 1 
)8

 
 

 
   4

 )$
 


 


.+ $0
$/


()) A!"! 
&! " F
+)"!) ! 
% 

  



 


 !   "''#
3+
 

 


!'!
8' # !
.8""
!!3 .8"" # !  !
"* ("
"#! .8"" (" !" / (! # # !
.8""
!!3 .8"" # ! "#! (!  ) (",
:

 ,




,

 8 
 
  8 %

    
 1
 $ 
 
$ 
.
)8
  +   = $
$:$ +$+
!) C
21 '1,
2 

 ,


 
$ 




;
 4

 %
 (
)
 
&!2"#' , +1 # !  )! , ""! ("
 D +1 # ! ." 7, ""! ("
' ;, +1 (" "8 ! -,  # !

())' .8"" # !
) " + ! ("
.8"" 9*  ("
&!  
H8 !""
( !",
5 1 
)8
 
 $
 
.
$


 



$0:$ &
 +7 ;G! F@H
-) '1
% 

  0
%
  

 <   "##
 ! "* ("
+! ! &!""
)" .8"" # !
.8""
 # (" .* '" ." # !
!"!" ( !"!"!",
Í lífsins ólgusjó eru
friðarhafnir, breysk-
um sálum vorum jafn
nauðsynlegar líkam-
legri næringu. Önnu
minni kæru vinkonu var gefin stór
gjöf af almættinu, þolinmæði til að
hlusta á armæðusögur hins
daglega lífs, sjá á þeim betri og
bjartari hliðina, beina hinni
beygðu sál á hinn ljósa veg
léttleikans, breyta grýttri fjalla-
slóð í blómum skreytta braut og
færa hinn daglega hafragraut í
sætsúpubúning. Gjafmildi af þessu
tagi er allt of sjaldgæf og gef-
andanum oft þyngri þraut en að
hann taki eftir sjálfur og gæti að
eigin heilsu hvort líkamleg eður
andleg er. Veröld vorri þarf ekki
að kvíða á meðan fæðast andleg
stórmenni á borð við Önnu sem
frjóvga gróðursnauðar sálir vorar
lífsins anda.
Samúðarkveðjur,
Bjarni Guðmundsson.
Í dag kveðjum við hana Önnu
vinkonu mína svo allt of snemma.
Við Anna vissum hvor af annarri
síðan við vorum sex og sjö ára. En
það var ekki fyrr en þrjátíu árum
seinna sem við kynntumst og urð-
um vinkonur. Það voru hundarnir
okkar, Emma og Nökkvi, sem
leiddu okkur saman. Ekki var ég
búin að spjalla lengi við Önnu þeg-
ar ég sá að þarna fór mikil mann-
kostamanneskja. Anna bar mikla
umhyggju fyrir þeim sem voru
minni máttar og það kom ekki síst
í ljós þegar dýr áttu í hlut. Hún
gat orðið bæði sár og reið við að
heyra um fólk sem ekki fór vel
með dýrin sín. Amma mín sagði
einu sinni við mig að besta fólkið
væri það sem færi vel með dýrin
sín og tæki þeirra málstað. Það
átti svo sannarlega við um hana
Önnu.
ANNA GUÐRÚN
HALLDÓRSDÓTTIR
✝ Anna GuðrúnHalldórsdóttir
fæddist í Reykjavík
28. júní 1952. Hún
andaðist á heimili
sínu 13. júní síðast-
liðinn og var útför
hennar gerð frá Frí-
kirkjunni í Reykja-
vík 25. júní.
Anna greindist með
illvígan sjúkdóm fyrir
nokkru og hún barðist
gegn honum eins og
hetja og var ákveðin í
því að sigra. En lífið
er ekki alltaf þannig
og annar okkur æðri
hefur síðasta orðið.
Síðast þegar ég hitti
Önnu var ég viss um
að hún fengi lengri
tíma hér fyrir sig og
með ástvinum sínum.
Hún var sjálfri sér
lík, hellti upp á kaffi
fyrir okkur og við
ræddum um innflutning á nýjum
hundi og margt fleira. Ekki datt
mér þá í hug að það yrði síðasta
skiptið sem við Anna hittumst, all-
tént í bili. En sárast er það fyrir
fjölskylduna hennar, sem nú miss-
ir svo mikið. Eiginmanninn sem
stóð með henni allt til enda, dótt-
urina sem Anna bar svo mikla um-
hyggju fyrir og aldraða móður sem
sér á eftir barninu sínu. Ég sam-
hryggist þeim svo innilega og bið
góðan Guð að vera með þeim. En
við þig, Anna mín, segi ég: Takk
fyrir vináttu þína og góða ferð
þangað sem þú heldur nú. Jesús
Kristur gaf okkur það fyrirheit er
hann fór héðan að hann færi á
undan og byggi okkur stað. Þess
vegna veit ég að þú ert í góðum
höndum.
Þín vinkona,
Arndís Hauksdóttir.
MIKIL áhersla er lögð á, að
handrit séu vel frá gengin,
vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt,
að disklingur fylgi útprent-
uninni. Það eykur öryggi í
textameðferð og kemur í veg
fyrir tvíverknað. Þá er enn
fremur unnt að senda grein-
arnar í símbréfi (569 1115) og
í tölvupósti (minning@mbl.-
is). Nauðsynlegt er, að síma-
númer höfundar/sendanda
fylgi.
Um hvern látinn einstak-
ling birtist formáli, ein uppi-
stöðugrein af hæfilegri lengd,
en aðrar greinar um sama
einstakling takmarkast við
eina örk, A-4, miðað við með-
allínubil og hæfilega línu-
lengd, - eða 2.200 slög (um 25
dálksentimetra í blaðinu). Til-
vitnanir í sálma eða ljóð tak-
markast við eitt til þrjú er-
indi. Greinarhöfundar eru
beðnir að hafa skírnarnöfn
sín en ekki stuttnefni undir
greinunum.
Frágangur
afmælis-
og minning-
argreina
ÆSKILEGT er að minningargreinum fylgi á sérblaði upplýsingar um
hvar og hvenær sá, sem fjallað er um, er fæddur, hvar og hvenær dáinn,
um foreldra hans, systkini, maka og börn, skólagöngu og störf og loks
hvaðan útför hans fer fram. Ætlast er til að þessar upplýsingar komi að-
eins fram í formálanum, sem er feitletraður, en ekki í greinunum sjálf-
um.
Formáli minningargreina