Morgunblaðið - 06.11.2002, Blaðsíða 40

40 MIÐVIKUDAGUR 6. NÓVEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
FÁTT er meira rætt þessa dagana
en fákeppni, þó sérstaklega á mat-
vörumarkaði, og öll spjót beinast að
Baugi og Bónus og öllu sem því teng-
ist. Alltaf verð ég samt jafn hissa
þegar ég versla í Bónus hvað ég fæ
mikið fyrir peningana. Snýst ekki
málið annars um það og þó sérstak-
lega fyrir þá sem hafa lítið handa á
milli eins og t.d. öryrkja, ellilífeyr-
isþega og alla þá sem lifa undir fá-
tæktarmörkum í þessu landi? Af
hverju fer engin önnur fákeppni
svona í taugarnar á forsætisráðherra
þjóðarinnar? Það er kannski af því
Bónusfeðgar eiga ekki hlut að máli.
Fákeppni í sjávarútvegi
Hvað er hægt að tala um annað en
að það eigi sér stað fákeppni í sjávar-
útvegi á Íslandi? Af hverju ætli sú fá-
keppni fari ekki svona fyrir brjóstið
á forsætisráðherra? Er það kannski
af því að samstarfsráðherrar hans
eiga svo mikilla hagsmuna að gæta?
Ég gat ekki séð annað en eiginmaður
fyrrverandi heilbrigðisráðherra
brosti allan hringinn þegar Eimskip
var búið að kaupa í Haraldi Böðv-
arssyni um daginn, og ég er alveg
viss um að það tekur sig upp gamalt
bros á andliti utanríkisráðherra þeg-
ar kvótinn hennar Mömmu verður
seldur. Flokkast það kannski ekki
undir fákeppni þegar arfleifð þjóð-
arinnar, fiskurinn í sjónum, er orðin
eign örfárra fyrirtækja í landinu?
Ráðamenn þjóðarinnar láta eins og
allt sé í stakasta lagi þó það sé orðið
daglegt brauð að sjómenn missi
vinnuna vegna sameiningar eða hag-
ræðingar eða hvað menn vilja kalla
þetta kjaftæði allt saman. Sumir
þessara manna fara að reyna útgerð
sjálfir, aðrir fá kannski pláss á kvóta-
lausum skipum og koma aldrei til
með að hafa neitt upp úr því nema
kannski tryggingu. Enn öðrum er
haldið í heljargreipum með því að
kannski verði skipunum lagt og þá
verði öllum sagt upp, því þeim er
ekki tryggð nein önnur vinna hjá
þessum háu herrum, sama hversu
lengi þeir hafa starfað og skapað
mikinn auð fyrir fyrirtækið, þeir
geta bara farið út á guð og gaddinn.
Einu sinni talaði ég um allar þær
byggðir landsins sem er að blæða út
og þeim fjölgar frekar en hitt. Nýj-
asta dæmið er Sandgerði. Hvað
skyldi Sandgerði hafa skilað miklu til
þjóðarbúsins í gegnum tíðina?
Hverju eiga þeir rétt á í dag? Akk-
úrat engu. Við skulum rifja upp þá
staði þar sem sameining hefur skilið
eftir blóði drifna slóð, t.d. Sandgerði,
Bolungarvík, Hnífsdalur, Ísafjörður,
Þorlákshöfn, og svona mætti lengi
telja. Spurningin er, hverjir eru
næstir? Svo segir einn þingmaður
Sjálfstæðisflokksins á Suðurnesjum,
Kristján Pálsson, í viðtali við Víkur-
fréttir: ,,Alvarlegasta og nýjasta
dæmið er flutningur kvótans frá
Sandgerði, en þar er verk að vinna
að endurheimta hann til baka.“ Til-
vitnun lýkur. Hann vill kannski
fræða fólkið sem býr á stöðunum
sem er að blæða út um það hvernig
það á að ná lífsbjörginni til baka?
Áfellisdómur
Í DV um daginn las ég viðtal við
okkar virta skipherra Guðmund
Kjærnested sem barðist í þorska-
stríðunum á Íslandsmiðum. Það sem
þar kemur fram er þvílíkur dómur
yfir íslenskri fiskveiðistjórnun. Við-
talið hlýtur að vera mikill áfellisdóm-
ur yfir ráðamönnum þjóðarinnar,
sem hafa varið og lagt blessun sína
yfir allan þann viðbjóð sem við-
gengst í þessu öllu saman. Er nú
ekki kominn tími til að skipta um
kallinn í brúnni og alla áhöfn á þjóð-
arskútunni, enda er hún löngu orðin
kvótalaus.
KRISTÍN ÞÓRÐARDÓTTIR,
Dalbraut 3, 240 Grindavík.
Forsætisráðherra
og fákeppnin
Frá Kristínu Þórðardóttur:
NÚ þegar vetur er genginn í garð
rifjast upp fyrir mér umræður og
skrif frá síðasta hausti um kosti og
galla naglalausra og negldra hjól-
barða. Mikið af þessari umræðu kom
í kjölfarið af ágætum prófunum sem
gerðar voru af Rannsóknarstofnun
Byggingariðnaðarins (RB). Þessi
prófun sýndi það, að á markaðnum
eru til naglalaus dekk sem eru að
meðaltali betri en nagladekk í akstri
að vetrarlagi.
Undirritaður ók síðasta vetur,
ásamt fleiri hyggnum ökumönnum, á
naglalausum dekkjum frá Bridge-
stone, eða svokölluðum loftbólu-
dekkjum. Þau eru mjúk að aka á og
mín reynsla eftir veturinn er mjög
góð. Ég komst aldrei í vandræði á
bílnum, hvernig sem aðstæður voru.
Loftbóludekkin frá Bridgestone hafa
mjög gott veggrip í hálku, snjó og á
auðu malbikinu. Síðast en ekki síst
var ég laus við söng naglanna á auðu
malbikinu, eins og það er nú
skemmtilegur söngur.
Kostir naglalausra dekkja um-
fram nagladekk eru eftirfarandi: Í
fyrsta lagi er miklu minni loftmeng-
un við að nota óneglda hljólbarða,
minni hávaðamengun, loftbóludekk-
in halda eiginleikum sínum þangað
til munstrið er orðið niður slitið og
umfram allt skapa þau ekki falskt ör-
yggi. En falskt öryggi verður hjá bíl-
stjórum þegar naglarnir eru farnir
að tína tölunni úr dekkjunum eftir að
vera búnir að lemja snjólausa götuna
meiri hluta vetrar.
Umhverfis- og heilbrigðisnefnd
Reykjavíkur samþykkti á síðasta ári
tillögur frá gatnamálastjóra og heil-
brigðiseftirlitinu um að lagt verði
sérstakt gjald á nagladekk í höfuð-
borginni. Hvernig er með borgarráð,
er það ennþá að jafna sig eftir kosn-
ingarnar? Er ekki tími til kominn
fyrir borgarráð að vakna af þessum
þyrnirósarsvefni og taka ákvarðanir
um þessi mál.
KARL OTTÓ KARLSSON,
áhugamaður um akstur á
naglalausum vetrardekkjum.
Nagladekk! nei, takk
Karl Ottó Karlsson skrifar: