Morgunblaðið - 10.11.2002, Blaðsíða 19

urinn Brian Epstein deyr árið 1967
og fjórmenningarnir fara að kíkja á
peningamálin. Þeir áttuðu sig á því
að Epstein hafði, þrátt fyrir, allt alls
ekki verið góður fjármálamaður og
þrátt fyrir að hafa grætt á tá og
fingri, hefðu þeir getað grætt meira.
Lennon vildi ráða Allen Klein, sem
unnið hafði fyrir Rolling Stones, nýj-
an umboðsmann hljómsveitarinnar á
meðan McCartney vildi ráða tengda-
pabba sinn, lögmann af gyðingaætt-
um í New York.
Endalok sveitarinnar, sem urðu í
reynd í árslok 1969 þó að samstarfinu
hafi að forminu til ekki verið slitið
fyrr en í maí 1970, má fyrst og fremst
rekja til ósamkomulags. Það var ein-
faldlega komið að tímamótum því
strákarnir voru að þróast í ólíkar átt-
ir. Samstarfinu í lokin má líkja við
hjónaband þar sem hjónin höfðu vax-
ið hvort frá öðru í ólíkar áttir.“
Heilablóðfall í Hrísey
Ingólfur var að leggja síðustu
hönd á síðara bindi sögu AA-samtak-
anna, ásamt því að vinna að Bítlabók-
inni, í sumarhúsi sínu í Hrísey í
ágústlok í fyrra þegar hann varð fyr-
ir því óláni að fá heilablóðfall, sem
gerði engin boð á undan sér. Hann
var einn í húsinu ásamt hundinum
sínum Olla, en náði að hringja í eig-
inkonu sína, Jóhönnu Jónasdóttur,
sem stödd var í Reykjavík þar sem
hún starfar sem heimilislæknir, og
koma henni í skilning um að eitthvað
væri að. „Mér vafðist tunga um tönn í
orðsins fyllstu merkingu. Ég varð
hálfmállaus og leið eins og ég væri
drukkinn án þess þó að detta út.
Björgunarsveitarmenn komu fljót-
lega á vettvang og var ég fluttur suð-
ur með sjúkraflugi með viðkomu á
Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri
þar sem ég var myndaður. Fyrir
sunnan var ég svo drifinn í aðgerð og
lá meðvitundarlaus í öndunarvél í
viku á gjörgæsludeild. Þegar ég svo
fór að ranka við mér tók við níu mán-
aða endurhæfing á Grensásdeild.“
Afleiðingar heilablóðfallsins urðu
þær að Ingólfur lamaðist vinstra
megin í líkamanum og miðaðist end-
urhæfingin við að ná á ný fyrri styrk.
„Þetta er alls ekki búið og er ég enn á
fullu í ræktinni. Batinn er hægur, en
ég finn fyrir auknum styrk með
hverri vikunni sem líður,“ segir Ing-
ólfur, sem styðst við staf þegar hann
gengur um nýju íbúðina, sem fjöl-
skyldan er að koma sér fyrir í þessa
dagana. „Það var ótækt að vera uppi
á fjórðu hæð úr því að þetta varð að
koma fyrir svo að við fluttum okkur
um set í Vesturbænum og niður á
jarðhæð.“
Ný og betri forgangsröð
Að sögn Ingólfs, sem aðeins er 54
ára að aldri, hefur þessi lífsreynsla
kennt honum að stokka upp á nýtt
allri forgangsröð í lífinu. Það, sem
honum þótti áður bráðnauðsynlegt
og merkilegt er það bara alls ekki
lengur. „Nú skipta vinnuframi og
frægð engu máli lengur í mínu lífi.
Nú eru það fjölskyldan og vinirnir
sem skipta máli. Maður lærir að lifa
fyrir einn dag í einu eftir að hafa
fundið kaldan gust af dauðanum, sem
er svo nálægur okkur öllum, en þrátt
fyrir að hafa vitað að ég væri með
alltof háan blóðþrýsting, lifir maður
ætíð í þeirri blekkingu að ekkert geti
hent mann sjálfan. Þessi reynsla hef-
ur líka orðið til þess að ég óttast
dauðann ekki lengur eftir að hafa
staðið svo nálægt honum. Með réttu
hefði ég átt að drepast þrisvar sinn-
um þennan örlagaríka dag, en mér
var gefið lífið aftur og er fyrir það
ævarandi þakklátur. Ég hef alltaf
verið mjög lífsglaður maður og elsk-
að lífið meira en nokkuð annað, en
kannski aldrei meira en nú. Í kjölfar
alls þessa er ég svo farinn að taka
upp á ýmsu, sem mig hefur stundum
dreymt um að gera, en ekkert gert í
að framkvæma. Eftir að ég kom úr
endurhæfingunni, var mitt fyrsta
verk að skrá mig á vatnslitanámskeið
í Listaháskólanum sem ég hafði
svakalega gaman af og lauk í vor auk
þess sem ég stefni á að fara á lista-
námskeið til Bretlands næsta sumar.
Svo fór ég með eiginkonunni og syni
okkar, Jónasi Margeiri, 14 ára, í
skíðaferð til Austurríkis um síðustu
páska sem örugglega hefði í mínum
huga aldrei orðið að veruleika áður.
Auðvitað stóð ég ekki mikið á skíð-
um, enda var það ekki markmiðið í
sjálfu sér. Aðalatriðið var að vera
með fjölskyldunni og á meðan eig-
inkonan og sonurinn renndu sér nið-
ur brekkurnar fór ég með þeim í lyft-
urnar og upp á hæstu tinda með
minn kaffibrúsa og góðar bækur til
að lesa. Þetta var frábært.“
Pílagrímsferð til Liverpool
Ingólfur segist vera með mörg
járn í eldinum þrátt fyrir áfallið enda
hafi hann aldrei misst neitt minni og
því getað haldið áfram að skrifa, líkt
og hugur hans stefni áfram til. Síðara
bindi af sögu AA-samtakanna kemur
að öllum líkindum út um næstu
páska, en það fyrra, sem Ingólfur
skrifaði einnig, kom út árið 1994.
„Síðan er ég að vinna að nýrri bók,
sem byggist á minni eigin lífs-
reynslusögu sem sjúklingur. Rithöf-
undar eiga auðvitað að nýta alla þá
reynslu, sem þeir sjálfir upplifa og
verða fyrir. Ef sú bók verður til þess
að hjálpa einhverjum, sem kunna að
lenda í svipuðum aðstæðum, er
markmiðinu náð.“
Ingólfur hafði lengi alið með sér
þann draum að fara í pílagrímsferð
til Bítlaborgarinnar Liverpool, en lét
ekki verða að því fyrr en vorið 1999.
Hann hafði samband við breskan vin
sinn og jafnaldra sem dansað hafði í
Cavern-klúbbnum við undirleik Bítl-
anna á árum áður. Þeir félagarnir
þræddu allar bernskuslóðir Bítlanna
og fjallar fyrsti kafli bókarinnar um
þá skemmtilegu pílagrímsferð.
Nýju Bítlabókinni hans Ingólfs,
sem ber titilinn „Bylting Bítlanna“,
svipar mjög til hvíta tvöfalda albúms-
ins „The Beatles“ sem út kom árið
1968 og eru eintökin númeruð, líkt og
plötuumslagið var þá. „Það er því um
að gera fyrir aðdáendur að ná sér í
eintök með sem lægstum númerum,“
segir Ingó og brosir breitt að lokum.
Ingólfur Margeirsson í Cavern-klúbbnum í Liverpool vorið 1999. join@mbl.is
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 10. NÓVEMBER 2002 19
Sjálfstæði
Frelsi
Framtak
Prófkjör Sjálfstæðisflokksins
í Reykjavík 22. og 23. nóvember
Stefaníu í 6. sætið
hefur starfað ötullega að framgangi sjálfstæðis-
stefnunnar sem formaður Hvatar og jafnréttis-
nefndar flokksins.
Hún hefur stýrt verkefnum og starfshópum fyrir
ráðherra flokksins, auk þess að starfa sem háskóla-
kennari í stjórnmálafræði.
Stefanía hefur sýnt í störfum sínum að hún er fram-
kvæmdasöm, hugmyndarík og afkastamikil. Hún
er hreinskiptin og hefur hugrekki til að fylgja sann-
færingu sinni.
Kona með reynslu, menntun og mannkosti Stefaníu
Óskarsdóttur er þingflokki Sjálfstæðisflokksins
dýrmætur liðsmaður.
Stefanía Óskarsdóttir er:
Öflugur talsmaður neytenda og skattgreiðenda
Þrautreynd baráttukona í jafnréttismálum
Sérfræðingur í alþjóðastjórnmálum
Málsvari Reykvíkinga
Verðugur fulltrúi Sjálfstæðisflokksins á Alþingi
Stefanía
Óskarsdóttir
varaþingmaður og stjórnmálafræðingur
www.stefania.is