Morgunblaðið - 17.11.2002, Side 46

46 SUNNUDAGUR 17. NÓVEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
HALLÓ krakkar, halló krakkar, vel-
komin í dag. Það er búið að vera fjör í
skólanum okkar hér á Raufarhöfn í
vikunni, (eins og
reyndar alltaf). Í
tilefni af degi ís-
lenskrar tungu
hinn 16. nóv. nk.
höfum við kenn-
ararnir haft
kynningar á
skáldum og rit-
höfundum á
hverjum degi alla
vikuna og hefur
þetta farið fram í samverustundum
okkar á morgnana að mestu leyti.
Kynnt hafa verið: Guðrún Helga-
dóttir, Þórarinn Eldjárn, Astrid
Lindgren, Enid Blyton, Ólafur
Haukur Símonarson og Vigdís
Grímsdóttir en hún rekur ættir sínar
til Melrakkasléttu eins og flestir
vita. Skemmst er frá því að segja að
flestir virðast hafa haft af þessu bæði
gagn og gaman og nú mætir maður
nemendum og kennurum um allan
skólann, á göngum, kaffistofum,
tröppum og jafnvel á náðhúsum með
bók í hönd, í hljóði eða uppháttles-
andi, blaðurskellandi, yfirsigbros-
andi, hláturupprekandi, með tung-
unni talandi, spekingslega útskýr-
andi, gegnum hugsað gagnrýnandi,
alvarlega íhugandi og saman mörg
pælandi í bókum þessara höfunda
sem liggja frammi, gestum og gang-
andi til andlegs fóðurs.
Óhætt er að segja að þessi stór-
kostlegu viðbrögð hafi komið mér
pínulítið á óvart á þessum tímum
hinna nýju miðla (sjónvarps og
tölva), en eins og Þórarinn Eldjárn
kemst að orði í bréfi til okkar í skól-
anum eru bækur ekki tæknigræja
sem þarf að skipta um batterí í, held-
ur skipta þær um batterí í okkur.
Þegar allt hefur lent í ólestri hjá okk-
ur má lækna það með lestri. Í næstu
viku heldur svo fjörið áfram þegar
nemendur sjálfir kynna þær bækur
sem þeir hafa lesið í vikunni sem leið.
Einum nemenda minna þótti óvenju
gaman í tíma í vikunni og þegar ég
tjáði honum að tíminn væri að verða
búinn sagði hann eftir drykklanga
þögn: Tíminn er óþolandi. Hann líð-
ur svo fljótt. Og svo tekur hann ekk-
ert tillit til okkar. Þegar ég var að
alast upp einhvern tímann á síðustu
öld var t.d. bókin gjöf allra gjafa á
jólunum. Ég fékk einu sinni 20 bæk-
ur í jólagjöf, sokka frá afa og ömmu
og einn skriðdreka. Stríðstólið lét
reyndar líf sitt þegar á annan í jólum
í styrjöld, þegar lítill músarræfill
hafði villst inn á stofugólf og allt var
notað til að vinna á óargadýrinu. Og
sokkarnir eru löngu komnir í sokka-
kirkjugarðinn, þótt þeir hafi hlýjað
mér löngum á köldum vetrargólfum.
En bækurnar á ég allar ennþá. Ég
var náttúrulega algjört bókafrík, var
fastagestur í bókabúðinni í þorpinu
mínu og mér er sagt að ég hafi verið
orðinn fluglæs fjögurra ára. Ég sel
það ekki dýrara en ég keypti það.
Mamma var afskaplega dugleg að
lesa fyrir mig, Kisubörnin kátu, Línu
langsokk og ótal margt fleira. Bæk-
urnar halda áfram að auka mér
ánægju í lífinu. Góðir barnabókahöf-
undar hafa lag á því að skrifa fyrir
börn á öllum aldri (líka fullorðin
börn) og þess vegna ætti engum að
leiðast að lesa fyrir börnin sín. Það
skilar sér svo sannarlega síðar á æv-
inni, veriði viss.
Bergjum á lífinu … með bók í
hönd.
BERGUR ÞÓRÐARSON
THORBERG,
Myndlistarmaður og kennari,
Tjarnarholti 8,
Raufarhöfn.
Kveðja frá
Raufarhöfn
Frá Bergi Þórðarsyni Thorberg:
Bergur Þórðarson
Thorberg
EFTIR að hafa lesið grein Guð-
mundar Björnssonar frá Hólmavík,
„Veiðiþjófaplágan“, í Mbl. hinn 9.
nóv. sl. fann ég mig knúinn til að
leggja orð í belg.
Guðmundur kemur víða við í grein
sinni. Vegna plássleysis er aðeins
hægt að fjalla um eina staðhæfingu
hans eða þá að Skotvís hvetji ný-
græðinga á námskeiðum „að láta
reyna á hvað langt þeir komist í yf-
irgangi og lögbrotum gagnvart
bændum og öðrum landeigendum“.
Á þeim námskeiðum sem Skotvís
hefur staðið fyrir, svo sem um notkun
GPS-tækja, gæsaveiði o.fl., hefur
ekki verið rætt um eignarhald veiði-
landa. Á öðrum vettvangi hafa
stjórnendur Skotvíss hins vegar
hvatt sína félaga til að kynna sér fyr-
irhugaða veiðislóð og þá sérstaklega
með tilliti til eignarhalds. Félagar
hafa sérstaklega verið áminntir um
að leita leyfis hjá landeiganda sé um
eignarlönd að ræða. Komi hins vegar
til ágreinings milli veiðimanns og
meints landeiganda um hvort veiði-
maður sé á eignarlandi hefur Skotvís
hvatt sína félaga til eftirfarandi:
Veiðimaður og meintur landeigandi
komi sér saman um staðsetningu
sína á landakorti. Séu aðilar eftir það
enn á öndverðri skoðun um hvernig
eignarhaldi sé háttað sé kölluð til lög-
regla og tekin skýrsla.
Á undanförnum árum hefur Skot-
vís stutt sína félaga í málaferlum sem
sprottið hafa af málum sem þessum.
Alls hafa fallið 6 dómar í málum af
þessu tagi og hefur niðurstaðan alltaf
verið sú að meintur landeigandi gat
ekki sannað eignarhald sitt á viðkom-
andi landi. M.a. af þessum ástæðum
hefur Skotvís hvatt félaga sína til að
standa fast á því að láta ekki vísa sér
af landi sem þeir séu vissir um að öll-
um sé heimil veiði á nema af þar til
bærum yfirvöldum enda sé tekin um
það skýrsla svo hægt sé að fylgja
málinu eftir. Það hlýtur að vera öllum
heiðarlegum mönnum kappsmál að
farið sé að lögum í þessu sem öðru.
BJARNI JÓNSSON,
Bólstaðarhlíð 12,
Reykjavík.
„Veiðiþjóðaplágan“
Frá Bjarna Jónssyni: