Morgunblaðið - 25.01.2003, Blaðsíða 34

34 LAUGARDAGUR 25. JANÚAR 2003 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim, sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför elskulegrar móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
RAGNHEIÐAR GUÐMUNDSDÓTTUR
frá Heiðarbæ.
Sigríður Guðjónsdóttir, Ragnar Magnússon,
Hrólfur Guðjónsson, Gerður Pálsdóttir,
Halldóra Guðjónsdóttir,
Ágúst Guðjónsson, Sigrún Ingólfsdóttir,
Guðrún Guðjónsdóttir, Guðmundur B. Magnússon,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
ARNDÍS ÞORVALDSDÓTTIR
fyrrverandi kaupmaður,
Hæðargarði 29,
Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Sóltúni fimmtudaginn
23. janúar.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Haukur Benediktsson,
Erna Hauksdóttir, Júlíus Hafstein,
Þorvaldur Hauksson, Kolbrún Jónsdóttir,
Benedikt Hauksson, Guðlaug Sveinsdóttir,
Haukur Þór Hauksson, Ásta Möller,
Hörður Hauksson, Jóna Jakobsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu
okkur vináttu og samúð við andlát og útför
móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
ÞURÍÐAR JÓNSDÓTTUR EDWALD.
Jóhanna Halldóra Ásgeirsdóttir, Pétur Guðmundsson,
Samúel Ásgeirsson,
Gunnar Ásgeirsson, Fríða Á. Sigurðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför
ÖNNU VILMUNDARDÓTTUR
frá Löndum,
Grindavík.
Sérstakar þakkir sendum við starfsfólki á
hjúkrunarheimilinu Grund sem annaðist hana.
Steinólfur Jóhannesson,
Lúther Kristjánsson, Elín Káradóttir,
Halldór Kristjánsson, Guðný Guðjónsdóttir,
Ólafur Kristjánsson, Erla S. Ingólfsdóttir,
Anna Dóra Lúthersdóttir, Hreinn Líndal Jóhannsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma, langamma, systir og mágkona,
OLGA BETTY ANTONSDÓTTIR,
Tjarnarbóli 6,
Seltjarnarnesi,
sem lést föstudaginn 17. janúar, verður jarð-
sungin frá Fossvogskirkju þriðjudaginn
28. janúar kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en
þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á að láta líknardeild Land-
spítalans í Kópavogi eða Minningarsjóð hjúkrunarþjónustunnar Karítasar
njóta þess.
Páll Gestsson,
Anton Valur Pálsson, Ragnheiður Eggertsdóttir,
Rakel Guðný Pálsdóttir, Gunnlaugur Ingimundarson,
Svanbjörg Pálsdóttir, Mia Bergström,
Sjöfn Pálsdóttir, Þórhallur Sigurðsson,
Kristjana Pálsdóttir, Andrés Bjarnason,
Gestur Pálsson, Linda Guðlaugsdóttir,
Árni Valur Antonsson,
Anton Helgi Antonsson, Sólrún Aradóttir,
barnabörn og langömmubörn.
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elskuleg-
rar móður okkar og ástvinu minnar,
ODDLAUGAR VALDIMARSDÓTTUR.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Halldóra Ólafsdóttir,
Alda Jóna Ósk Ólafsdóttir,
Ragnheiður Ólafsdóttir,
Aðalsteinn Þórðarson.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
SIGRÍÐUR RÓSA MEYVANTSDÓTTIR,
andaðist á Landspítala Landakoti fimmtu-
daginn 23. janúar.
Útförin verður auglýst síðar.
Magnús Steingrímsson,
Magnús Þór Einarsson, Carmen Einarsson,
Sigurlín Einarsdóttir Prather,
Steindór Björnsson, Helga Jónsdóttir
og aðrir aðstandendur.
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
HILDUR KRISTÍN JAKOBSDÓTTIR,
Borgarsíðu 12,
Akureyri,
andaðist á Seli, hjúkrunardeild Fjórðungssjúkra-
hússins á Akureyri, fimmtudaginn 23. janúar.
Jarðarförin auglýst síðar.
Gunnar Valgeir Sigurðsson,
Þórdís Gunnarsdóttir,
Valur Gunnarsson, Hermína Gunnarsdóttir,
Örn Gunnarsson,
Sara Benediktsdóttir,
Ólöf Guðnadóttir,
Birgitta Maggý Valsdóttir,
Hildur Valsdóttir,
Gunnar Valsson,
Vikar Valsson,
Jóhann Sigurðsson,
Gunnar Máni Arnarsson.
✝ SveinnTryggvason
fæddist á Laugabóli
í Reykjadal 30. jan-
úar 1939. Hann lést
á heimili sínu 18.
janúar síðastliðinn.
Hann var sonur
hjónanna Unnar
Sigurjónsdóttur, f.
13. júlí 1896, d. 14.
mars 1993, og
Tryggva Sigtryggs-
sonar bónda á
Laugabóli, f. 20.
nóv. 1894, d. 1. des.
1986. Sveinn var
næstyngstur 11 systkina, en þau
eru: Ingi, f. 14. febrúar 1921,
lauk sveinsprófi í þeirri grein
1960, og meistararéttindi hlaut
hann 1963. Hann stundaði tré-
smíðar á Akureyri til ársins 1974
að hann flutti aftur í Reykjadal
og átti heimili á Laugabóli til
dauðadags.
Sveinn átti sæti í stjórn Tré-
smiðafélags Akureyrar í 7 ár,
þar af formaður í 4 ár. Ritari líf-
eyrissjóðs trésmiða frá stofnun
1965–1975. Formaður prófnefnd-
ar í húsgagnasmíði 1964–1975.
Eftir að hann flutti í Reykjadal
stundaði hann ásamt trésmíða-
vinnu, kennslu við Héraðsskól-
ann, síðar Framhaldsskólann, á
Laugum frá 1976–1988 og Litlu-
laugaskóla 1978–1988. Sveinn
var mjög áhugasamur bridsspil-
ari og hlaut ýmsar viðurkenn-
ingar á því sviði.
Útför Sveins verður gerð frá
Einarstaðakirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Haukur, f. 5. sept.
1922, d. 17. mars
1940, Eysteinn, f. 19.
júlí 1924, Ásgrímur,
f. 16. maí 1926,
Kristín, f. 16. júlí
1928, Helga, f. 26.
maí 1930, Hjörtur, f.
30. mars 1932, Ing-
unn, f. 9. desember
1933, Dagur, f. 21.
júlí 1937, og Haukur,
f. 20. ágúst 1941.
Sveinn var ókvænt-
ur og barnlaus.
Eftir gagnfræða-
próf frá Héraðsskól-
anum á Laugum hóf hann nám í
húsgagnasmíði á Akureyri og
Sveinn á Laugabóli, frændi
minn, lést skyndilega á laugardag-
inn var. Sveinn var næstyngsti
bróðir mömmu og sá fyrsti sem
deyr úr þessum stóra systkinahópi
fyrir utan Hauk sem lést af slys-
förum á unglingsaldri. Sveinn hafði
reyndar verið veikur undanfarna
daga en hann svaraði systkinum
sínum því til þegar þau hvöttu
hann til að leita læknis að hann
ætlaði að sjá til eftir helgi. Þetta
hlyti að lagast. Þetta var líkt
Sveini sem aldrei gerði neinar
kröfur fyrir sjálfan sig og vildi ekki
láta hafa fyrir sér. Sveinn giftist
ekki og eignaðist ekki börn en
hann var góður frændi. Þegar ég
var krakki og hann kom í heimsókn
spilaði hann við okkur krakkana og
sagði okkur frá ýmsu skemmtilegu.
Hann virtist aldrei skipta skapi,
alltaf rólegur, alltaf stutt í gam-
ansemina og oft sagði hann frá ein-
hverju grafalvarlegur á svip meðan
við veltumst um af hlátri. Sýnd-
armennska var ekki til í hans fari,
hann var einhvern veginn alltaf
hann sjálfur.
Hann flutti ungur til Akureyrar
en flutti fyrir nær þrjátíu árum aft-
ur á æskuslóðirnar, að Laugabóli í
Reykjadal og bjó þar með foreldr-
um sínum og síðan föður þar til
hann lést árið 1986. Þá flutti hann í
sína íbúð sem hann hafði innréttað
á loftinu fyrir ofan verkstæðið sem
hann byggði með Degi bróður sín-
um. Þar kunni hann vel við sig og
þar bauð hann upp á ber og rjóma
og sveppi sem hann hafði tínt,
kryddað og steikt, en hann hafði
óskaplega gaman af því að fara í
berjamó. Sveinn var smiður og
vann hann alla ævi við iðn sína en
var einnig smíðakennari við Lauga-
skóla í tíu ár. Þegar hann bjó á Ak-
ureyri var hann formaður Tré-
smiðafélags Akureyrar um tíma.
Það er skrýtið til þess að hugsa
að Sveinn sé ekki lengur á Lauga-
bóli. Ég sé hann fyrir mér í úlp-
unni sinni, gúmmístígvélum, með
pípuna í hendinni, stundum svolítið
kenndan, alltaf rólegan og alltaf
stutt í gamansemina.
Á seinni árum eyddi hann
löngum tíma hjá góðu vinafólki
sínu á Bakka í Vatnsdal og veit ég
að þar þótti honum mjög gott að
vera.
Nú sit ég hér hljóður og hugsi,
og horfi yfir gömul kynni,
og söknuður breytist í blessun
og bæn yfir minning þinni.
(S.F.)
Ég kveð Svein frænda minn með
þakklæti fyrir allt sem við áttum
saman að sælda og vona að honum
líði vel þar sem hann er nú.
Kannski hann sé að drekka kaffi og
spila brids, hver veit?
Unnur Harðardóttir.
Elskulegi bróðir minn! Það
hvarflaði ekki að mér að svona yrði
snöggt um þig. Ég talaði við þig í
síma daginn áður en þú kvaddir
þetta líf. Þú varst greinilega fár-
veikur en vildir bíða með að leita
læknis. Þegar læknirinn kom dag-
inn eftir var of seint að gera nokk-
uð.
Sorgin er sár. Vinátta okkar sem
aldrei brást, glaðlyndi sem átti
engin takmörk, umhyggja sem þú
sýndir foreldrum okkar sem gerði
þeim kleift að að búa í húsinu sínu
til elliára. Þú baðst aldrei um neitt
þér til handa, gleði þín var að gefa
öðrum. Við fórum oft í berjamó
saman og svo bauðst þú upp á ber
og rjóma er heim til þín var komið.
Þetta voru góðir dagar.
Þegar ég hugsa til æsku okkar
finnst mér alltaf hafa verið sólskin,
en auðvitað rigndi oft geri ég ráð
fyrir. Helsta sportið okkar og Dags
var að stelast niður að á og leika
okkur þar. En björgin voru há og
mamma var hrædd um okkur svo
þetta var ekki vinsælt hjá fullorðna
fólkinu. En það var alltaf gaman,
sérstaklega ef við sáum silung. Þið
losuðuð fiskana sem ég veiddi af
önglinum. Eftir að ég varð 15 ára
sögðuð þið að nú væri nóg komið.
Síðan hef ég látið allar veiðar eiga
sig. Nokkuð veitt nýlega, Inga?
sagðir þú oft og brostir út að eyr-
um. Og nú ert þú farinn og
Reykjadalur ekki sá sami og fyrr.
Þitt sæti verður erfitt að skipa.
En víst er það gott að geta
gefið þann tón í strengi,
sem eftir að ævin er liðin
ómar þar hlýtt og lengi.
Þín systir
Ingunn.
SVEINN
TRYGGVASON