Morgunblaðið - 25.01.2003, Blaðsíða 50

Mathilde Seigner fer með hlutverk stúlkunnar.
Í STÚLKAN frá París, sem á frummálinu
kallast ’Une hirondelle a fait le printemps,
er tekið á bitbeini sem kallast mætti sígilt.
Ungt borgarbarn ákveður að segja skilið við
firringuna sem í borginni þrífst, fer í bænda-
skóla hvar hún útskrifast með láði og gerist í
framhaldinu geitabóndi í afskekktu fjallahér-
aði nálægt Ölpunum. Þar tekur hún við búi
gamals bónda og leikur leikstjórinn sér að
gamalgróinni togstreitu þar sem bóndinn
dæsir yfir blávatninu úr borginni á meðan
stúlkan pirrar sig yfir stífleika karluglunnar.
Foreldrarnir bændur
„Já, ég hefði gjarnan viljað koma til Ís-
lands í tengslum við hátíðina en þangað hef
ég aldrei komið. Ég er því miður upptekinn
við að vinna að næstu mynd,“ segir leikstjóri
við blaðamann, þegar sá síðarnefndi segir
honum frá góðu gengi frönsku hátíðarinnar.
Blaðamaður fer svo í smá samanburðarleik.
Ég held að Íslendingar eigi gott með að
tengja sig við kaldranalegt umhverfi sveita-
býlisins í myndinni ...
„Einmitt það já,“ segir Carion og hlær.
Er einhver sérstök ástæða fyrir því að þú
ákvaðst að gera svona mynd?
„Ég var alinn upp í sveit þar sem for-
eldrar mínir stunduðu búskap. Mig langaði
því til að skrifa handrit um einhvern sem
myndi ákveða að gerast bóndi. Ástæðan er
sú að mig langaði til að skoða tilveru bónd-
ans, sérstaklega þeirra sem eldri eru, vegna
foreldra minna. Svo er ég mjög hrifinn af
Rónarhéruðum Frakklands, þar sem myndin
fer fram en þar getur veturinn verið ansi
harður.“
Myndir þú segja að myndin væri raun-
veruleg?
„Tjaa ... mig langaði ekki til að gera
hreina heimildarmynd um líf á bóndabæ.
Undirliggjandi eru pælingar um unga konu
sem gerir gagngera breytingu á lífi sínu og
einnig er þetta saga um gamlan mann sem á
erfitt með að sjá á eftir ævistarfinu. Þannig
að líf í sveit er ekki endilega í forgrunni.“
Gengu upptökur vel?
„Þetta var eiginlega tvíþætt. Það var erfitt
að hrinda myndinni úr vör þar sem enginn
fékkst til að leggja til fé í hana. En myndin
hefur gert talsverða lukku hér í Frakklandi
og ég er mjög hamingjusamur með það.
Andinn var nefnilega frekar þungbúinn hjá
okkur í upphafi. En sjálfar tökurnar gengu
eins og í sögu þar sem aðalleikararnir,
Mathilde Seigner og Michel Serrault, eru
fagmenn fram í fingurgóma. Það var indælt
að starfa með þeim við þetta.“
Breytingar
Getur þú sagt okkur aðeins frá nýju
myndinni sem þú ert að vinna að?
„Já. Hún fjallar um fyrri heimsstyrjöldina
og gerist á jóladag árið 1914. Þá nótt ákváðu
nokkrir breskir, þýskir og franskir hermenn
að gera hlé á skyldustörfunum, fögnuðu jól-
um og fóru saman í fótbolta! Mig langar til
að gera þessa mynd með frönskum, þýskum
og breskum leikurum. Ég ætla að reyna að
klára tökur á henni í enda þessa árs.“
Hefur frönsk kvikmyndagerð breyst eitt-
hvað undanfarin ár að þínu mati?
„Ég held að nýjasta kynslóð franskra
kvikmyndagerðarmanna hugsi meira til
væntanlegra áhorfenda en áður tíðkaðist ...
ég veit samt ekki nákvæmlega af hverju. Ég
held að þeir séu forvitnari um það en áður
hvort einhver hafi áhuga á því sem þeir eru
að gera.“
Franskar myndir hafa nefnilega oft verið
stimplaðar sem óþolandi listrænar ...
„(hlær) ... já, það er satt. Ég held að
breytingarnar núna felist m.a. í því að menn
fara ekki af stað með myndir nema þeir hafi
einhverja vissu fyrir því að það verði áhorf-
endur að þeim. Þar með er ég ekki að segja
að menn séu að reyna að gera markaðs-
myndir að hætti Hollywood. Pælingin er
bara að gera myndir sem geta vakið almenn-
an áhuga fólks, að myndirnar geti höfðað til
fleira fólks en eingöngu Frakka.“
Spjall við Christian Carion, leikstjóra Stúlkunnar frá París
Christian Carion við tökur.
Fjallagrös í stað
steinsteypu
Ein af athyglisverðari myndum frönsku kvikmyndahátíðarinnar
sem nú er að ljúka er Stúlkan frá París eftir Christian Carion.
Arnar Eggert Thoroddsen ræddi við leikstjórann um þessa
fyrstu mynd hans en hún sló óvænt í gegn á heimaslóðum.
Franskri kvikmyndahátíð lýkur
mánudaginn 27. janúar.
arnart@mbl.is
50 LAUGARDAGUR 25. JANÚAR 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Miðasala opnar kl. 13.30
EINI THX LÚXUSSALUR LANDSINS
Sýnd kl. 2, 4 og 8. B.i. 12.
FRÁ FRAMLEIÐENDUM
LEON OG LE FEMME NIKITA
Sýnd kl. 5.45 og 8.
STEVEN SEGAL MORRIS CNESTNOT AND JA RULE
HUGSAÐU STÓRT
Sýnd kl. 5.45, 8 og 10.15. B.i.16 ára
Sá góði. Sá
vondi...og sá hæt-
tulegi! Hrikalega
flottur spennutryllir
með
rapparanum Ja Rule
og
Steven Seagal
Sýnd kl. 1.50.
Suma vini losnar þú ekki við...hvort
sem þér líkar betur eða verr
Frábær gamanmynd um tvær vinkonur sem
hittast aftur eftir 20 ár.Með
Óskarsverðlaunaleikkonunum Goldie Hawn
og Susan Sarandon ásamt hinum
frábæra Óskarsverðlaunahafa Geoffrey Rush.
Sýnd kl. 3, 8 og 10. B.i.14 ára
YFIR 80.000 GESTIR
„Turnarnir gnæfa yfir
bestu myndir ársins“
SV. MBL
ÓHT Rás 2
Kvikmyndir.com



1/2HK DV
„Besta mynd ársins“
FBL
kl. 2, 5.30 og 9.30.
FRUMSÝND
FRUMSÝND
GRÚPPÍURNAR
Sýnd kl. 2, 5 og 10.15. B.i.12.
Sýnd kl. 3.40, 5.50, 8 og 10.10. B.i. 14.
Frábær mynd frá leikstjóra L.A.Confidential þar sem rapparinn
EMINEM fer á kostum í sínu fyrsta hlutverki.



Kvikmyndir.com



HJ. MBL



Radio X
Kvikmyndir.is
STEVEN SEGAL MORRIS CNESTNOT AND JA RULE
Sá góði. Sá vondi...og sá hættule-
gi! Hrikalega flottur spennutryllir
með
rapparanum Ja Rule og
Steven Seagal
Sýnd kl. 6.15, 8 og 10. B.i.16 ára
Sýnd kl. 3. B.i. 12.
Samskipti ókunnugra
(The Business of Strangers)
Spennumynd
Bandaríkin 2001. Bergvík. VHS (92 mín.) Bönnuð
innan 16 ára. Leikstjóri: Patrick Stettner. Aðal-
leikendur: Stockard Channing, Julia Stiles, Fred
Weller.
Í SAMSKIPTUM ókunnugra er skyggnst
inn í veröld farandsölumanna samtímans sem
er öllu grimmara umhverfi en fyrirrennar-
anna sem vöppuðu á milli
húsa með sýnishorn í pússi
sínu og þekktu ekki grófari
brögð en að pota tánni á
milli stafs og hurðar.
Julie (Channing) er sjó-
aður sölustjóri hugbúnað-
arfyrirtækis, á sífelldum
ferðalögum á milli mark-
aðssvæðanna. Julie er í
uppnámi því til viðbótar stressandi álags-
vinnu hefur aðalforstjórinn boðað hana á
óvæntan fund og Paula (Stiles), ný og óreynd
aðstoðarkona hennar, mætir of seint á áríð-
andi fund með viðskiptavinum. Julie rekur
Paulu en þegar hún er óvænt ráðinn forstjóri
fyrirtækisins síðar um daginn tekur hún gleði
sína að nýju og endurræður Paulu er þær
gista næturlangt á sama hóteli vegna tafa á
flugi. Því miður kemur þriðji vinnufélaginn
við sögu, karlremban Nick (Weller). Hans
þáttur er óljósari því tilgangurinn rennur út í
sandinn í mislukkuðu uppgjöri kynjanna í
nætursvalli á flughótelinu.
Fram að því og reyndar lengst af er mynd-
in óvenjuhnitmiðuð orrahríð á milli vel skrif-
aðra kvenpersónanna; tveggja eitilharðra
framapotara hvorrar af sinni kynslóðinni sem
eru hreint ekki allar þar sem þær sýnast. Til
viðbótar eru þær óaðfinnanlega leiknar af
virtum leikkonum sem flaka lögin hvor af
annarri uns þær standa skjóllausar eftir í eft-
irminnilegri persónuskoðun sem geldur að
vísu fyrir losaralegan endahnykk.  Sæbjörn Valdimarsson
Myndbönd
Köld eru
kvennaráð