Morgunblaðið - 24.04.2003, Blaðsíða 52

MINNINGAR
52 FIMMTUDAGUR 24. APRÍL 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Elsku mamma mín.
Þú varst burtkvödd úr
þessari jarðvist 12.
apríl síðastliðinn, eftir
að hafa veikst alvarlega þremur vik-
um áður. Þú varst búin að vera á
E-deild Sjúkrahúss Akraness síðast-
liðin ár í góðu yfirlæti hjá yndislegu
starfsfólki, sem ég vil þakka af alhug
frábæra umönnun og elskulegheit í
þinn garð. Þú varst mjög sterk kona
sem reyndir margt á þinni ævi. Sú
mikla sorg sem knúði dyra hjá þér
sex sinnum við missi barnanna
þinna, hlýtur að hafa verið mikið að
takast á við en þú lést ekki bugast þá
og stóðst þig eins og hetja með stolt-
inu sem þú hafðir alla tíð. Árið 1977
HELGA JÓNÍNA
ÁSGRÍMSDÓTTIR
✝ Helga Ásgríms-dóttir fæddist á
Stóra-Ási í Reyk-
holtsdal í Borgar-
firði hinn 5. mars
1912. Hún lést á
Sjúkrahúsi Akraness
12. apríl síðastliðinn
og var útför hennar
gerð frá Akranes-
kirkju 23. apríl.
lést faðir okkar systk-
ina eftir erfið veikindi,
eins var með það, það
bugaði þig ekki. Þú
varst kona sem var alla
tíð mikil snyrtimann-
eskja. Þegar við systk-
inin sextán vorum að
alast upp var allt í röð
og reglu, skóm og fatn-
aði var raðað eftir aldri
og aldrei sást á neinu.
Þú varst aldrei öðruvísi
en vel tilhöfð um hárið
og vildir seinni árin
eiga nóg af ilmvötnum
sem margir í fjölskyldunni þinni
færðu þér af mikilli gleði að gjöf. Í
mínum huga varstu hetja.
Elsku mamma ég kveð þig með
hjartans þakklæti fyrir allt og votta
systkinum mínum og fjölskyldum
þeirra samúðar.
Þótt ég sé látinn, harmið mig
ekki með tárum, hugsið ekki um
dauðann með harmi eða ótta. Ég er
svo nærri, að hvert eitt tár ykkar
snertir mig og kvelur, þótt látinn
mig haldið. En þegar þið hlæið og
syngið með glöðum hug, lyftist sál
mín upp í mót til ljóssins. Verið glöð
og þakklát fyrir allt sem lífið gefur
og ég, þótt látinn sé, tek þátt í gleði
ykkar yfir lífinu.
(Kahlil Gibran.)
Hvíl í friði.
Þinn sonur
Gylfi
Það er sárt að hugsa að þú ert ei
lengur hér meðal okkar.
Minningar um þig og hversu ynd-
isleg amma þú varst eru efst í huga
mínum um þessar mundir.
Megi guð geyma þig og veita
börnum þínum og fjölskyldum þeirra
styrk á þessum erfiðum tímum.
Ég veit í hjarta mínu að þú ert
komin á góðan stað.
Ég kveð þig nú, elsku amma. Megi
guð fylgja þér til afa og barnanna
þinna.
Þitt barnabarn,
Inga Dóra Halldórsdóttir.
Elsku amma mín, það er svo sárt
að þurfa að kveðja þig en ég veit að
það verður tekið vel á móti þér og að
þér mun líða vel. Það er mér svo mik-
ils virði að hafa getað verið hjá þér
seinustu sólarhringana, ég mun aldr-
ei greyma þeim stundum, elsku
amma mín. Ég á svo margar góðar
minningar um þig og þær mun ég
alltaf geyma.
Þegar ég var lítil stelpa fékk ég
alltaf að skoða í allar skúffur og þar
var sko margt að finna, tölur í hundr-
aða tali, lykla af öllum stærðum og
gerðum og svo skartið þitt sem ég
mátti alltaf leika mér að. Ég man líka
allar góðu kvöldstundirnar þegar ég
kom til þín og við horfðum saman á
sjónvarpið, Dallas eða Nágranna og
fleiri þætti sem okkur þótti svo gam-
an að horfa á. Alltaf fékk ég mjólk og
kex og við spjölluðum svo margt
saman. Svo kom ég í heilan vetur til
þín, þegar ég var í FVA, og borðaði
hjá þér hádegismat, þér þótti það al-
veg jafngott og mér, því ég vissi að ef
ég kæmi ekki, þá borðaðir þú bara
skyr og brauð. Ég fékk alltaf eitt-
hvað gott og ég hlakkaði alltaf til að
koma til þín. Frá því ég var átta ára
komum við til þín á aðfangadags-
kvöld og fengum smákökur og mjólk,
og eftir að þú fórst á E-deildina héld-
um við því áfram og þú beiðst með
jólagjafirnar og við hjálpuðum þér
að opna þær og að lesa jólakortin.
Líka eftir að við Steinar eignuðumst
syni okkar komum við öll til þín á að-
fangadagskvöld, það var alltaf jafn-
yndislegt.
Mér er það svo minnisstætt þegar
Mikael Máni fæddist og þú komst af
E-deildinni til að hitta okkur. Mikael
Máni var svo veikur og þú sast og
horfðir á hanni í hitakassanum og
sagðir síðan að hann væri að tala til
þín, aðeins nokkurra klukkustunda
gamall. Þér þótti svo vænt um hann
og hélst svo mikið upp á hann, það
voru alltaf sérstakir straumar á milli
ykkar. Hann teiknaði svo fallega
mynd til þín sem ég setti í kistuna
hjá þér. Þú varst alveg einstök
barnagæla, elsku amma, alltaf vildir
þú halda á og knúsa drengina mína,
þó þú ættir orðið erfitt með að halda
á þeim. Þeim þótti líka alltaf gaman
að koma til þín og Marvin Darri stóð
alltaf á stól við rúmið, eftir að þú
varst komin í rúmið, og hélt í hönd-
ina þína og kyssti þig. Þeir eiga góð-
ar minningar um þig sem þeir
geyma.
Elsku amma, þú kenndir mér svo
margar fallegar bænir, en vænst
þykir mér um eina sérstaka og nú er
mamma búin að kenna strákunum
mínum hana líka og þeim þykir hún
svo skemmtileg:
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Okkur þótti öllum svo ofurvænt
um þig og söknum þín sárt. Hvíl í
friði, elsku amma.
Vilborg og fjölskylda.
✝ Matthildur Guð-mundsdóttir fædd-
ist í Reykjavík 15.
október 1955. Hún
andaðist 3. apríl síðast-
liðinn. Foreldrar
hennar eru Sigríður
Kristjánsdóttir frá
Þorpum í Steingríms-
firði og Guðmundur
Fr. Guðmundsson fv.
bifreiðaeftirlitsmaður.
Hálfbræður Matthild-
ar, samfeðra, eru Þór
Guðmundsson og Karl
Guðmundsson.
Matthildur giftist Matthíasi
Mogensen og þau hófu búskap hér í
Reykjavík og eignuðust þrjú börn:
Pétur Mogensen, Sigríði Ösp Mog-
ensen og Guðmund
Frey Mogensen.
Matthildur hóf
stúdentsnám á Ís-
landi en þau hjón
fluttu til Svíþjóðar
og þar lauk hún því
námi sínu. Hún vann
við kennslu barna
nýbúa og flótta-
manna. Einnig var
hún þýðandi hjá
sænsku lögreglunni.
Matthildur og
Matthías slitu sam-
vistum en árið 2000
sneri hún til Íslands og eignaðist
heimili í Hátúni 10b í Reykjavík.
Útför Matthildar fór fram í kyrr-
þey 11. apríl.
Það var haustdaga árið 1937 að
hópur ungmenna gekk til náms í
héraðsskólanum á Núpi í Dýrafirði.
Það var heimavistarskóli, nemendur
sjálfir sáu um og unnu öll verk, ut-
an þess að elda matinn. Skólinn
stóð allan veturinn fram á vor í tvö
ár.
Þarna myndaðist sérstaklega gott
og skemmtilegt samfélag. Þótt leið-
ir skildu að vori lágu þær margar
nálægt á þeirri löngu leið sem síðan
hefur borið okkur. Foreldrar Matt-
hildar reistu sitt bú í Fellsmúla og
við hjón í Safamýri. Börnin okkar
gengu í Álftamýrarskóla. Þau voru
saman í bekk, Matthildur og sonur
minn, f. 11.4. 1955, d. 21.5. 1972.
Á afmælisdaginn hans var hún
borin til grafar. Hún dvaldi utan-
lands langan tíma, átti mann og
börn og lauk stúdentsnámi. Hún
kom heim til að glíma við veikindi
og þá lentum við hlið við hlið svo að
segja.
Við hittumst oft daglega og áttum
margt að tala um yfir kaffibolla.
Síðasta kvöldið sem hún lifði fór
hún heim til sín og kvaðst mæta að
morgni í kaffisopann.
En svona er nú komið. Það er yf-
ir langa leið að tína minningarnar.
Nú er allur tími ofraun, geisla-
brotin glóa á litlu andlitunum sem í
gleði sinni töltu um Safamýrina. Við
horfum fram en finnum engin svör,
allt verður svo tómt og óskiljanlegt.
Hallgrímur Pétursson sagði svo:
Í gegnum Jesú helgast hjarta
í heiminn upp ég líta má,
Guðs míns ástar birtu bjarta
bæði fæ ég að reyna og sjá,
hryggðar myrkrið sorgar svarta
sálu minni hverfur þá.
Kæra fjölskylda, ég bið að ykkur
megi hlotnast sú náð sem Jesú
veitti séra Hallgrími. Ég þakka alla
ykkar velvild og góðsemi. Við hitt-
umst framvegis og glímum undir
birtu vonarinnar.
Matta mín, vertu sæl.
Jónína Jónsdóttir.
MATTHILDUR
GUÐMUNDSDÓTTIR
Látin er elskuleg
tengdamóðir mín Jó-
hanna Guðrún Jónsdótt-
ir, en hún lést á Sólvangi
þann 11. apríl síðast lið-
inn. Þegar ég hugsa til
baka koma upp skemmtilegar og hlýj-
ar minningar í hennar garð og einnig
þakklæti fyrir allt sem hún gaf mér.
Okkar kynni hófust fyrir rúmlega
þrjátíu árum þegar við Símon eigin-
maður minn vorum að kynnast. Þá
bjuggu þau heiðurshjón Gulla, eins og
hún var alltaf kölluð og Óli tengdarf-
aðir minn á Melhaganum. Frá fyrstu
tíð var mér alltaf tekið með hlýju og
opnum örmum inn á heimili þeirra.
Ég hef alltaf dáðst að dugnaði og
ákveðni Gullu, en hún var húsmóðir
JÓHANNA GUÐRÚN
JÓNSDÓTTIR
✝ Jóhanna GuðrúnJónsdóttir var
fædd í Reykjavík 29.
júní 1924. Hún lést á
Hjúkrunarheimilinu
Sólvangi í Hafnar-
firði 11. apríl síðast-
liðinn og var útför
hennar gerð frá Foss-
vogskirkju 23. apríl.
fram í fingurgóma og
bar hennar glæsilega
heimili alla tíð vott um
það. Við fjölskyldan
gleymum aldrei þeim
tíma þegar við fengum
að búa á heimili þeirra
að Heiðvangi 7 er við
stóðum í húsabyggingu
á sínum tíma.
Það voru yndislegir
tímar og nutu synir
okkar umhyggju ömmu
Gullu sem hugsaði um
þá eins og eigin börn.
Þeir gleyma aldrei
hvað það var gott að
koma heim úr skólanum til ömmu og
fá „ömmu spes súpu“ eða heitt kakó
að hætti ömmu, en þannig var hennar
umhyggja alla tíð. Ég hef lært mikið
af henni og fengið góð ráð í gegnum
tíðina, en hún var húsmæðarskóla-
lærð frá Húsmæðraskólanum á Laug-
arvatni.
Alltaf var stutt í glens og grín hjá
Gullu og var alltaf jafn gaman að
hlusta á hana segja sögur frá því þeg-
ar hún var lítil stúlka á Þórsgötunni,
en þar fékk hún nafnið hasakerlingin
því hún þótti með afbrigðum dugn-
aðar stúlka, uppátektarsöm og fjörug.
Síðast liðin tvö ár hefur Gulla verið
vistmaður á Sólvangi eftir að heilsu
hennar fór að hraka eftir áföll sem
hún varð fyrir. Starfsfólki Sólvangs
verður aldrei nóg þökkuð sú um-
hyggja og hlýja sem hún naut þar. Að
leiðarlokum kveð ég tengdamóður
mína með þakklæti og söknuði. Bless-
uð sé minning hennar.
María Júlía Alfreðsdóttir.
Á fallegum vordegi lést elskuleg
mágkona mín Jóhanna Guðrún, alltaf
kölluð Gulla. Ég kynntist henni fyrir
tæpum 60 árum, er ég giftist bróður
hennar. Það bar aldrei skugga á okk-
ar vináttu. Gulla var glæsileg kona,
hún var skemmtileg, glaðsinna og
hafði mikinn húmor. Við vorum sex
vinkonur, sem stofnuðum sauma-
klúbb saman. Það var mikið hlegið,
talað og auðvitað saumað líka. Núna
erum við bara tvær eftir, Blía æsku-
vinkona Gullu og ég, svona er lífið. Nú
eru þau systkinin þrjú öll farin, Sím-
on, Diddi og Gulla. Eftir lifir í minn-
ingunni yndislegar hugsanir um heil-
steypt fólk, sem ekki mátti vamm sitt
vita í neinu. Með söknuði í hjarta kveð
ég þessa vinkonu mína, Gullu. Guð
blessi minningu hennar. Samúðar-
kveðjur til allra aðstanda.
Anna.
Faðir okkar og afi,
GUÐMUNDUR SIGURBERGSSON,
lést á Ljósheimum, Selfossi, mánudaginn 14. apríl.
Útförin fer fram frá Strandakirkju laugardaginn 26. apríl kl. 14.00.
Einar Guðmundsson,
Sigurbjörg Guðmundsdóttir,
Ólafía Erla Guðmundsdóttir,
Stefán Sigurður Guðmundsson
og barnabörn.
Ástkær eiginmaður minn,
ANDRÉS ANDRÉSSON
frá Hamri í Múlasveit,
Skagabraut 25,
Akranesi,
lést á Landspítalanum við Hringbraut þriðju-
daginn 22. apríl.
Kristgerður Þórðardóttir.
Móðir okkar,
VILHELMÍNA S. JÓNSDÓTTIR,
lést á Sjúkrahúsi Seyðisfjarðar þriðjudaginn
22. apríl.
Áslaug G. Nielsen,
Jónas Gunnlaugsson, Margrét Pétursdóttir,
Hallfríður Gunnlaugsdóttir, Bjarni Þorsteinsson,
Lárus Gunnlaugsson, Halla Gísladóttir,
Jón Gunnlaugsson, Pálína Karlsdóttir.
Ástkær móðir, tengdamóðir, amma og lang-
amma okkar,
STEINUNN JÚLÍUSDÓTTIR,
Hlaðhömrum,
áður í Gerði,
Mosfellsbæ,
andaðist á Reykjalundi sunnudaginn 13. apríl.
Útförin var gerð frá Lágafellskirkju í kyrrþey að
ósk hinnar látnu og var hún jarðsett í Lágafellskirkjugarði við hlið eigin-
manns síns, Runólfs Jónssonar, sem lést árið 1991.
Innilega þökk fyrir hlýhug og samúð.
Sveinn Erling Sigurðsson, Kolbrún Björk Hafliðadóttir,
Runólfur Bjarki Sveinsson, Guðrún Helga Brynjólfsdóttir,
Víðir Már Sveinsson,
Steinn Einir Sveinsson, Aina Björk Másdóttir,
Arnar Már Runólfsson, Sigrún Björk Runólfsdóttir.