Morgunblaðið - 16.05.2003, Blaðsíða 24
LISTIR
24 FÖSTUDAGUR 16. MAÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Vorhátíð LHÍ, Listasafn Reykja-
víkur - Hafnarhús kl. 14 Hljóð- og
video- uppákoma.
Port Hafnarhússins kl. 16 Tísku-
sýning – lokaverkefni útskrift-
arnemenda í textíl og fatahönnun.
Nemendaleikhúsið, Smiðjunni,
Sölvhólsgötu 13 kl. 20
Tvö Hús – hátíðarsýning.
Á MORGUN
Pétur Gautur Svavarsson opnar
formlega málverkasýningu í Galleríi
Landsbankans á vefnum og fer opn-
unin fram á Kaffi Sólon í Banka-
stræti kl. 17–19.
Höllin, Vestmannaeyjum, kl. 20
Skagfirska söngsveitin flytur bæði
erlend og innlend lög, m.a. eftir F.
Schubert, J. Brahms, E. Elgar, J.
Denever, Inga T. Lárusson og
Björgvin Þ. Valdimarsson. Þá verð-
ur sungin syrpa af íslenskum söng-
lögum í útsetningu söngstjórans,
Björgvins Þ. Valdimarssonar, m.a.
lög eftir Oddgeir Kristjánsson og
Ása í bæ.
Einsöngvarar eru Óskar Pétursson
tenór og kórfélagarnir Ragna
Bjarnadóttir, Lára Hrönn Péturs-
dóttir og Guðmundur Sigurðsson.
Undirleikari er Sigurður Marteins-
son.
Í DAG
DANSLEIKHÚSIÐ frumsýndi
fjögur dansverk á nýja sviði Borgar-
leikhússins miðvikudaginn síðastlið-
inn. Dansleikhúsið samanstendur af
ungum dönsurum og danshöfundum.
Því er ætlað að vera vettvangur fyrir
atvinnudansara og danshöfunda
framtíðarinnar. Það var Katrín
Ingvadóttir, liðsmaður Íslenska dans-
flokksins, sem reið á vaðið með verk
sitt Vita. Engar upplýsingar um verk-
ið fylgja í dagskránni en eftir því sem
undirrituð kemst næst fjallar það um
lífskraftinn. Kona með hring um sig
miðja sem minnti á blómum prýdda
og grösuga fjallshlíð, leið inn á sviðið.
Hún hreyfði efri hluta líkamans
mjúklega. Fleiri dansarar klæddir
dökkum kjólum bættust í hópinn og
hófst verkið með hægum teygðum
hreyfingum sem síðar færðust í
aukana með tilheyrandi snerpu og
flæði. Hringurinn eða brunnurinn var
miðpunkturinn í verkinu. Hann var
eins konar orkugjafi og var dansað út
frá honum. Það er dulúð og drungi í
verkinu og minntu dansararnir á
dökkálfa úr ævintýri. Hugmyndin að
verkinu var einföld og lífsbrunnurinn
ágætis útgangspunktur. Dansararnir
sem eru að stíga fram á sviðið sem at-
vinnudansarar stóðu sig ágætlega.
Þeir gáfu sig alla í dansinn en eiga
nokkuð í land hvað varðar flæði í
hreyfingum. Ágætis framtak hjá
hópnum.
Vision
Kammerdansverk þeirra Lovísu
Óskar Gunnarsdóttur og Sigurðar
Halldórssonar var næst á dagskrá.
Verkið er samkvæmt höfundum til-
raun til að vinna samkvæmt hinni
upprunalegu merkinu orðsins „mús-
ík“, það er hreyfing. Þau spyrja hvort
hljóðfæraleikur sé dans? Hvort dans-
ari geti skapað tónlistina? Hvar
mörkin milli dans og tónlistar liggja?
Hvort hægt sé að ná algeru jafnvægi í
samspili tveggja listforma? Hver
ræður för og hefur frumkvæðið?
Sellóleikarinn Sigurður Halldórsson
gefur tóninn. Lovísa, eini dansari
verksins, fikraði sig að honum klædd
bláum léttum og klæðilegum kjól.
Hún gerist nærgöngul og truflar tón-
listarflutninginn með því að skyggja á
nóturnar. Færir sig upp á skaftið og
fjarlægir nóturnar, endar síðar á því
að eiga beinan þátt í sellóleiknum með
eigin hreyfingum. Í verkinu er farið
alla leið í samspili tónlistar og dans.
Það er jafnframt útgangspunkturinn í
verkinu sem er einfalt í sniðum og vel
uppbyggt. Dans Lovísu er fagmann-
legur og hreyfingar hennar fallegar
og henni eðlilegar. Samspilið milli
Lovísu og Sigurðar var öruggt. Það er
óhætt að segja að vel hafi tekist til.
Verkið er athyglisvert því nálgunin
við spurningarnar sem þau kasta
fram er frumleg og hugmyndirnar vel
útfærðar. Þetta var vel lukkað dans-
verk.
Fló
Hvítt tjald hylur veggi nýja sviðs-
ins og gulri lýsingu er kastað á sviðið.
Svartklæddir dansarar tínast inn á
sviðið einn af öðrum. Þeir hreyfa sig
við hljóð sem minnir á þungan véla-
gný. Það er gjarnan teygja og snerpa
í hreyfingunum hans Jóhanns Freys.
Hann byggir upp stutta kóreógraf-
íska kafla sem eru athyglisverðir.
Opnun verksins var grípandi. Það
hafði stíganda og rann vel áfram.
Dansgerðin er ágætlega heilsteypt.
Það vantar nokkuð upp á hreyfifærni
dansaranna sem gerði það að verkum
að hreyfingarnar voru stundum fyr-
irsjáanlegar. Engu að síður hefur höf-
undur gott auga fyrir getu dansar-
anna til að útfæra hreyfingarnar og
virðist mér sem hann leitist við að
nýta það besta í hverjum og einum
dansara. Með öðrum orðum, hann
smíðar hreyfingarnar með tilliti til
getu þeirra sem varð til þess að dans-
ararnir áttu góða spretti í verkinu.
Viðutan
Í verkinu segir frá sirkusstjóra og
draumsýn hans. Dansarar eru á víð
og dreif um sviðið, sitjandi eða frosnir
í ýmsum stellingum. Þeir eru í skraut-
legum búningum og það ríkir nætur-
lífsstemning. Lýsingunni er beint að
sirkusstjóranum sem Ólafur Darri
Ólafsson leikur. Hann biður áhorf-
endur velkomna til að sjá og upplifa
gleðina og glauminn en einnig það
sem á bakvið hana býr. Ólíkar persón-
ur koma við sögu og er atburðarásin
leidd áfram af sirkusstjóranum. Höf-
undar leggja mikið í dansverkið.
Dramatíkin var á sínum stað og
minnti uppbyggingin á verkinu nokk-
uð á söngleik þó ekki væri mikið
sungið í því. Hreyfingarnar eru í anda
jazzballettsins og voru dansararnir á
heimavelli enda dansgerðin innan
þeirra hreyfigetu. Tónlistin ýtti undir
léttleikann og glamúrinn í verkinu.
Sirkusstjórinn var kröftugur og leið-
andi og skrautlegir búningarnir gáfu
persónunum líf. Dansararnir létu
ekki sitt eftir liggja og lögðu sig alla
fram. Verkið var auðvelt áhorfs og án
mikilla listrænna átaka. Það má segja
að það hafi runnið ljúflega frá upphafi
til enda.
Dansleikhúsið á þakkir skildar fyr-
ir framtakið. Að mínu mati eiga dans-
ararnir enn nokkuð í land en æfingin
skapar meistarann. Þeim, danshöf-
undum og öðrum aðstandendum sýn-
ingarinnar hefur verið skapaður vett-
vangur til að láta reyna á list sína og
það er gleðiefni.
Æfingin skapar meistarann
Morgunblaðið/Sverrir
Úr verkinu Fló eftir Jóhann Frey
Björgvinsson í Dansleikhúsinu.
DANSLEIKHÚS
Nýja svið Borgarleikhússins
Höfundur: Katrín Ingvadóttir. Tónlist:
Human body orchestra og Pan sonic.
Búningar/sviðsmynd: Katrín Ingvadóttir
og Anna Norðdahl. Lýsing: Kári Gíslason.
Dansarar: Ásdís Ingvadóttir, Ásta Bær-
ings Bjarnadóttir, Íris María Stef-
ánsdóttir, Sigyn Blöndal. Miðvikudagur
14. maí 2003.
VITA
Höfundur: Lovísa Ósk Gunnarsdóttir, Sig-
urður Halldórsson. Tónlist: Snorri S. Birg-
isson. Búningar: Stefanía Adolfsdóttir.
Lýsing: Kári Gíslason. Dansari: Lovísa
Ósk Gunnarsdóttir.
VISION
Lilja Ívarsdóttir
Höfundur: Jóhann Freyr Björgvinsson.
Tónlist: Worm is green.
Búningar/sviðsmynd: Jóhann Freyr
Björgvinsson. Lýsing: Kári Gíslason.
Dansarar: Anna Þóra Sveinsdóttir, Inga
Maren Rúnarsdóttir, Margrét Anna Ein-
arsdóttir, Sigríður Soffía Nielsdóttir,
Tinna Magnúsdóttir.
FLÓ
Höfundar: Irma Gunnarsdóttir, Jón Gunn-
ar Þórðarson. Texti: Jón Gunnar Þórð-
arson. Tónlist: Amón Tóbin. Búningar/
sviðsmynd: Irma Gunnarsdóttir, ráðgjöf:
Hlín Gunnarsdóttir. Lýsing: Kári Gíslason.
Dansarar og leikendur: Ólafur Darri Ólafs-
son, Ásdís Ingvadóttir, Ásgeir Helgi
Magnússon, Ásta Bærings Bjarnadóttir,
Íris María Stefánsdóttir, Sigyn Blöndal og
Ylfa Thordarson.
VIÐUTAN
FÆREYINGAFÉLAGIÐ í
Reykjavík er sextíu ára um
þessar mundir og verður af til-
efninu haldinn menningardag-
ur í Menningarhúsinu við
Fjörukrána í Hafnarfirði á
morgun, laugardag. Dagskráin
hefst kl. 14 með því að dr. Eyð-
un Andreassen prófessor í
þjóðháttafræði við Fróðskapar-
setur Föroya fjallar um fær-
eyska dansinn frá ýmsum sjón-
arhornum. Eyðun flytur mál
sitt á skandinavísku. Þá mun
Havnar dansifelag sýna ýmsa
dansa og gefst gestum tækifæri
á að taka þátt. Vésteinn Ólason
prófessor í þjóðháttafræði við
HÍ fjallar um þau kvæði á Ís-
landi sem hafa sama grunn og
færeysku kvæðin. Þá fjallar
Ragnvald Larsen um upphaf
flugsamgangna milli Færeyja
og Íslands. Að lokum verður
stiginn færeyskur dans með
þátttöku þeirra sem vilja.
Aðgangur er ókeypis.
Færeysk-
íslenskur
menning-
ardagur KLING & Bang nefnist nýtt gallerí
sem opnað verður á Laugavegi 23 í
dag kl. 17. Að galleríinu standa tíu
myndlistarmenn: Daníel Björnsson,
Erling Þ.V. Klingenberg, Guðrún
Benónýsdóttir, Hekla Dögg Jóns-
dóttir, Kristinn Pálmason, Nína
Magnúsdóttir, Sara Björnsdóttir,
Sirra Sigrún Sigurðardóttir, Snorri
Ásmundsson og Úlfur Grönvold.
Hópurinn á það sameiginlegt að
vera virkir myndlistarmenn sem
hafa menntast og /eða unnið bæði
hérlendis og erlendis.
„Markmiðið er að skapa lifandi
og leiftrandi vettvang fyrir fram-
sækna íslenska myndlist,“ segir
Sirra Sigrún. „Samstarf við erlenda
listamenn og gallerí er í burð-
arliðnum og er ætlunin að vera
stórtæk í því samstarfi. Við munum
verða djörf í verkefnavali og með
óvæntum nýjungum skapa spennu í
lista- og menningarlífið og lýsa eins
og kyndill í ljósaskiptunum.“
Þrjú myndbandsverk
Fyrstur til að sýna í hinu nýja
galleríi er Börkur Jónsson og er
það jafnframt hans fyrsta einkasýn-
ing. Hann sýnir þrjú myndbands-
verk. Börkur notar ýmiskonar sér-
smíðaðan útbúnað og tæki sem
„stjórna“ upptökutæki myndband-
anna. Listamaðurinn gefur for-
senduna fyrir verkunum en hefur
takmarkaða stjórn á útkomunni þar
sem ólíkur útbúnaðurinn lýtur ólík-
um lögmálum.
Börkur útskrifaðist á síðasta ári
með mastersgráðu í myndlist frá
Listaakademíunni í Helsinki og frá
Myndlista- og handíðaskólanum
1999.
Sýningin stendur til 1. júní. Gall-
erí Kling & Bang er opið miðviku-
daga til sunnudaga kl. 14-18.
Framsækin
list í nýju
sýningarrými
Úr myndbandsverki Barkar Jóns-
sonar í Galleríi Kling & Bang.
Í LISTASAFNI Íslands stend-
ur nú yfir viðamikil skráning á
verkum listakonunnar Júlíönu
Sveinsdóttur í tilefni yfirlits-
sýningar á verkum hennar sem
haldin verður í listasafninu
næsta haust. Listasafnið leitar
nú til almennings um upplýs-
ingar um verk Júlíönu í einka-
eign svo hægt sé að gera heild-
stæða skrá um listaverk hennar
hérlendis.
Júlíana Sveinsdóttir er einn
af frumkvöðlum íslenskrar
myndlistar og ein fyrsta konan
á Íslandi sem gerði myndlistina
að ævistarfi sínu. Júlíana starf-
aði mest í Danmörku en ís-
lenskt landslag, og þá sérstak-
lega æskustöðvar hennar í
Vestmannaeyjum, skipar
stærstan sess í verkum hennar.
Júlíana fékkst bæði við listmál-
un og listvefnað og verða list-
vefnaði hennar gerð góð skil á
yfirlitssýningunni.
Gefin verður út bók um
myndlist Júlíönu á íslensku og
ensku í tilefni sýningarinnar.
Skráninguna annast Harpa
Þórsdóttir listfræðingur.
Leitað að
verkum
Júlíönu
MEÐAN kvikmynda-hátíðin í Cannes er íheimsfréttum hefurbíólíf Parísarbúans
sinn gang, ósnortið af öðrum
kvikmyndahátíðum en þeirri sem
fer samfleytt fram í borginni.
Enn er byggt yfir kvikmyndir
í París. Fyrir um þremur mán-
uðum var opnað glæsilegt og
gagnsætt bíómusteri, MK 2 Bibl-
iotheque, við Bibliotheque nat-
ionale í þrettánda hverfi. Þangað
er greið leið í nýtískuneðanjarð-
arlest, línu 6, og stigið út á Quai
de la gare. Í miðbænum er
Châtelet ein af stöðvunum til að
komast á þessa línu.
Í bíómiðstöðinni nýju eru fjór-
tán salir, sem 2.700 manns kom-
ast fyrir í, og tekur sá stærsti
600 manns. Lögð er áhersla á að
sýna myndirnar á upprunalegu
tungumáli, v.o., og þurfa bíógest-
ir því til dæmis ekki að óttast
þann voða að sitja uppi með á
frönskumælandi Clint Eastwood.
Fjögur veitingahús eru í þess-
ari miðstöð og heitir það fínasta
„Jules et Jim“ eftir mynd Truff-
auts. Þarna eru líka verslanir og
sýningarsvæði, gata og torg með
eukalyptustrjám, þannig að gest-
urinn nýtur þess að vera úti í
sýndarveruleika.
Þótt nóg sé við að vera íþessari samstæðu heil-an dag þá er næstasamstæða enn meira
heillandi fyrir minn smekk,
bókasafnið sjálft, Bibliotheque
nationale, kennt við François
Mitterand. Safnið er í fjórum
skýjakljúfum sem hafa hlutföll
A4-blaðsíðu, galdraverk í stóru
og smáu, inni og úti. Jafnvel fyrir
þá sem eru frábitnir bókum en
hafa áhuga á hönnun, til dæmis
húsgagna og ljósa, er þetta góð-
ur staður, og ég mæli hástöfum
með því að það sé skoðað, já og
sest í stólana sem eru svo ný-
tískulegir að þeir virðast óþægi-
legir. En það er auðvitað ekki
rétt heldur eru þeir fullkomnir
til þess að gleyma sér í við lang-
an lestur.
Fyrir bókafólk er ekki bara
bækur að hafa á þessum ótrú-
lega stað, heldur er líka blómlegt
og lifandi starf í skýjakljúfunum
og höfundar kynntir við bestu
aðstæður sem ég hef séð. Ef það
verður fullt út úr dyrum tekur
nýr salur við og sjónvarpsskjáir
og ekki leyft að rápa inn á vett-
vang eftir að leikur hefst. Hér
eru líka vikulegir tónleikar og
sýningar af ýmsu tagi stöðugt í
gangi, enda nóg salarkynni og
það sem meira er, fjármagn til
þess að virkja þau.
Nú er svo komið aðhvergi í París ersamþjappaðra fram-boð af menningu en í
þrettánda hverfi, bókasafninu og
bíómiðstöðinni. Enda er svæðið í
tísku og engin skömm að láta sjá
sig þar.
Fyrir framan MK 2 bíómið-
stöðina er runa af veitingahúsum
þar sem hægt er að sitja úti á
stétt og horfa yfir lestarteina.
Það er af einhverjum ástæðum
sérlega upplífgandi, kannski
vegna þess að lestarteinar liggja
eitthvað, og eftir þeim er hægt
að komast í ný skemmtilegheit.
Ég mæli með ítölskum veit-
ingastað í þessari runu, sem læt-
ur lítið yfir sér en svíkur ekki.
Og þótt það komi þessari til-
teknu menningarferð í þrettánda
hverfi síst við er sérlega góður
kostur fyrir þá sem eru einir á
ferð og þurfa huggun, hvar sem
er í evrópskri borg, ekki síst rit-
höfunda, tónskáld eða óp-
erusöngvara eftir hljómleika, að
leita í staðgóðan ítalskan faðm
þar sem heitt pastahjarta slær.
B í ó k v ö l d í P a r í s
Bíó- og bóka-
musteri í þrett-
ánda hverfi
Eftir Steinunni Sigurðardóttur