Morgunblaðið - 23.06.2003, Blaðsíða 26

26 MÁNUDAGUR 23. JÚNÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ






 
 


 
   
 
  
  

 
   !
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
Í STÆRSTA dagblaði Finnlands,
Helsingi Sanomat, birtist heilsíðu-
grein 15.6. sl. um það að Íslendingar
íhugi hvalveiðar
að nýju á næst-
unni, eftir margra
ára hlé. En með
greininni birtist
stór ljósmynd af
hvalveiðiskipun-
um við höfnina í
Reykjavík, sem
legið hafa þar við
bryggju frá árinu
1989. Það kom
fram að viðhaldið á skipunum hefur
verið gott öll árin, og þau séu tilbúin í
slaginn hvenær sem er. Í greininni
spjallar Mari Manninen bæði við
fylgjendur nýrra hvalveiða, sem og
andstæðinga þeirra. Fyrirsögn
greinarinnar hljóðar svona: „Hval-
veiðimenn bíða eftir brottfararleyfi í
Reykjavík. Íhugað er hvort eigi að
drepa hvalina eða sýna ferðamönn-
um“.
Ég er mjög fylgjandi seinni kost-
inum, og tel að Íslendingar eigi að
láta af dæmalausri þrjósku í þessu
máli. Það trúir enginn rökum ís-
lenskra stjórnvalda að hugsanlegar
veiðar á 250 hvölum geti stuðlað að
verndun fiskistofnanna, og enn síður
að slíkar veiðar séu í vísindalegum
tilgangi. Þess í stað væri skynsam-
legast að einbeita sér að áframhald-
andi hvalaskoðunarferðum fyrir
ferðamenn, og ef til vill væri hægt að
nýta hvalveiðiskipin í slíkar ferðir,
eða gera þau að fljótandi sjóminja-
söfnum.
Í grein Helsingi Sanomat er Guð-
mundur Gestsson með heilbrigð
sjónarmið í þessu máli. Hann benti
m.a. á að hvalaskoðunarferðir gæfu
nú þegar af sér helmingi meiri
tekjur, heldur en hvalveiðarnar um
árið. Og að hvalveiðar og hvalaskoð-
un ættu alls ekki saman, eins og
sumir reyndu að halda fram. Núorð-
ið væru hvalirnir óhræddir í ná-
munda við ferðamenn, sérstaklega
ungir hvalir, t.d. ungar hrefnur sem
af forvitni syntu alveg að hvalaskoð-
unarskipunum og hefðu ekkert að
óttast. En nýjar hvalveiðar settu
styggð að hvölunum og þar með
heyrðu hvalaskoðunarferðir líklega
sögunni til. Ég get alveg tekið undir
orð Guðmundar í sambandi við for-
vitni hvalanna, enda upplifði ég slíkt
sjálfur með finnskum ferðahóp, er ég
fór með hópinn í hvalaskoðunarferð
út frá Arnarstapa á Snæfellsnesinu
sumarið 1999.
Ég mæli eindregið með því að Ís-
lendingar láti af dæmalausri þrjósku
sinni í hvalveiðimálunum, enda lítur
umheimurinn Ísland hornauga, hefj-
ist veiðarnar að nýju.
Ef skynsemin fær að ráða ferðinni
þá velja Íslendingar auðvitað betri
kostinn, sem er áframhaldandi
hvalaskoðunarferðir í stað hvalveiða,
og viðhalda um leið jákvæðri ímynd
landsins.
BJÖRGVIN BJÖRGVINSSON,
myndlistarkennari,
Suður-Finnlandi.
Hvalveiðar eða
hvalaskoðun?
Frá Björgvini Björgvinssyni:
Björgvin
Björgvinsson
EINS og landsmenn vita hafa lands-
liðskonur okkar í knattspyrnu staðið
í ströngu undanfarin ár við að aug-
lýsa upp kvennaknattspyrnu með
óhefðbundnum auglýsingum auk
þess sem það er ókeypis inn á lands-
leiki kvenna. Ef Íslendingar væru
sjálfum sér samkvæmir myndu þeir
eflaust flykkjast á leiki kvennaliðs-
ins því að þær eru drjúgar að hala
inn stig í undankeppnum og hafa
komist í umspil um sæti í lokakeppn-
um landsliða.
Stuðningsmenn knattspyrnuliða
vilja að sín lið hali inn stig í þeim
keppnum sem tekið er þátt í. Þeir
vita sem er að ekki er spurt um leik-
skipulag, hvernig liðið lék, hvort það
var gróft eður ei eða hvort það lék
varnarleik eða sóknarleik þegar upp
er staðið. Spurt er hvort liðið varð
meistari, hvort því gekk vel, þ.e.a.s.
hvar varð það í röðinni þegar upp er
staðið. Þessu er vert að velta fyrir
sér með kvennaknattspyrnuna.
Landsliðið hefur staðið sig mjög vel
en fær einhverra hluta vegna ekki
sömu umfjöllun og karlaliðið í fjöl-
miðlum. Í deildarkeppninni er þetta
sama uppi á borðinu. Það eru t.d.
ekki gefnar einkunnir í Landsbanka-
deild kvenna og það er ekki einu
sinni boðið upp á úrslitaþjónustu í 1.
deild kvenna á textavarpinu. Þar er
þó boðið upp á úrslitaþjónustu í öll-
um deildum karla auk þess sem
flestar erlendar deildir karla eiga
þar vísan stað. Hverju svarar texta-
varpið? Jú það er svo erfitt að fá
upplýsingar um stöðu mála í þessari
deild en það er samt svo að sama
símanúmer er í vallarhúsum félag-
anna hvort heldur konur eða karlar
eru að spila.
Kannski eiga konur þetta skilið!
Æfa þær minna en karlar? Nei.
Skora þær færri mörk en karlar (en
það er eitt þeirra atriða sem áhorf-
endur koma til að sjá)? Nei þær
skora yfirleitt í hverjum leik. Hvern-
ig stendur þá á þessum mismun á
milli kvennaknattspyrnu og karlak-
nattspyrnu? Það skyldi þó ekki vera
vegna þess að í stjórnum knatt-
spyrnudeilda eru karlar í meirihluta
og í blaðamannastétt sem fjallar um
íþróttir eru karlar í meirihluta og
þegar ég hringdi í textavarpið þá
svaraði karlmaður.
Í dag er kvennadagurinn 19. júní
og jafnrétti mikið rætt í útvarpi og
sjónvarpi. Hvernig væri að íþrótta-
fréttamenn tækju nú aðra frétta-
menn í bakaríið og fjölluðu ekki um
íþróttir kvenna 19. júní heldur alla
daga til jafns við íþróttir karla.
SIGURÐUR F. SIGURÐARSON,
Tjarnarlöndum 13,
Egilsstöðum.
Kvennaknattspyrna
Frá Sigurði F. Sigurðarsyni: