Morgunblaðið - 11.07.2003, Síða 37

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 11. JÚLÍ 2003 37
✝ Kristín EmmaFinnbogadóttir
fæddist á Þorsteins-
stöðum 13. maí 1952.
Hún lést á Landspít-
alanum við Hring-
braut 29. júní síðast-
liðinn. Foreldrar
hennar eru Finnbogi
Margeir Stefánsson,
f. 6. feb. 1919, d. 12.
ágúst 1995, og Fríða
Emma Eðvarðsdótt-
ir, f. í Þýskalandi 31.
maí 1927, nú búsett á
Sauðárkróki. Systk-
ini Kristínar eru
Berta Margrét, f. 7. nóv. 1954,
Böðvar Hreinn, f. 24. maí 1957, og
Stefanía Fjóla, 2. feb. 1959.
Kristín giftist 9. júlí 1975 Guð-
birni Jósep Guðjónssyni, f. 9. júlí
1955, þau skildu. Börn þeirra eru:
1) Guðjón Eðvarð, f. 21. apríl
1975, sambýliskona
hans er Sandra
Björk Gunnarsdótt-
ir, f. 15. janúar 1976.
Hún á þrjú börn,
Daníel Ágúst, Ásdísi
Birtu og Örvar
Reyr. 2) Finnborg
Elsa, f. 29 mars
1978, gift Benedikt
Elvari Jónssyni, f.
14. okt. 1971, og eiga
þau börnin Eyjólf
Böðvar, Elvar Krist-
in og Eið Helga. 3)
Heimir Logi, f. 12
mars 1986.
Sambýlismaður Kristínar frá
1994 var Kristinn Valberg Gam-
alíelsson, f. 30. maí 1945, d. 8. maí
1998.
Útför Kristínar fer fram frá
Mælifellskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
Kæra systir.
Mig langar að minnast þín í
fáum orðum, en alltaf er erfitt að
skrifa á blað sem okkur langar til
að segja.
Snöggt fráfall þitt kom okkur
öllum á óvart og erfitt er að sætta
sig við að ung kona í blóma lífsins
sem við héldum að væri við ágæta
heilsu væri tekin svo snögglega frá
börnum sínum þrem, barnabörnum
og okkur öllum, oft er erfitt að
skilja tilgangin í lífinu, en ég held
þó að einhver sé hann.
Og bestu árin í lifi þínu tel ég
vera þau fáu ár sem þú bjóst með
Kristni, en því miður urðu þau allt
of fá, og þú sagðir einmitt við mig
þá að nú skildir þú mitt hjónaband.
Alltaf var gaman þegar fjöl-
skyldurnar okkar komu saman og
tekin var gítarinn og sungin öll
gömlu og góðu lögin sem voru allt-
af sungin í gamla daga heima hjá
okkur systkinunum og mamma
spilaði undir.
Ég veit þú vildir helst vera
frammi í dal á ættaróðalinu eins og
við kölluðum það en seinustu ár
gastu verið þar alltof lítið, vegna
mikillar vinnu, því þú þurftir að
vinna mikið til að ná endum sam-
an.
Ég trúi því að þú hafir verið
kölluð til annara starfa hinu megin
landamæranna.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Vald. Briem.)
Elsku Guðjón, Finnborg, Heimir
og fjölskyldur ykkar, Guð blessi
ykkur öll í sorg ykkar.
Stefanía Fjóla Finnbogadóttir.
Sunnudagsmorguninn 29. júní
var hringt í mig og mér tjáð að
Kristín systir mín væri dáin, þetta
var mér og fjölskyldu minni mikið
áfall og erfitt að sætta sig við,
enda þú á besta aldri,og vinskapur
okkar sérstaklega góður.
Það er smáhuggun að vita að nú
ertu laus undan þeim þrautum sem
þig hafa hrjáð undanfarin ár og þú
hafðir á orði í vor hvað þrekið væri
alltaf að minnka og augljóst í dag
hvað olli því.
Það er erfitt að sætta sig við að
sjúkdómsgreining þín skuli hafa
verið röng með alla þessa góðu
lækna og góða heilbrigðiskerfi sem
við búum við í dag.
Það er margs að minnast frá
liðnum árum en ekki hægt að telja
allt upp hér, og nú í þessari sorg
rifjast margt upp sem við höfðum
gert saman, ég minnist fjallaferða
sem við fórum í saman og þér þótti
alltaf svo gaman á fjöllum, þar
vildir þú helst vera, það var eins
og það færðist yfir þig sérstök ró
þegar komið var á fjöll.
Það er ótrúlegt að daginn áður
en þú áttir að fara í fyrstu ferðina
yfir Kjöl með Eldhestum þar sem
þú ætlaðir að vinna í sumar skyldir
þú enda ævina, en vonandi ertu
komin í ferðalag um þær slóðir
sem þú vildir helst vera.
Það er mér ómetanlegt að hafa
verið með þér á fimmtugsafmæli
þínu sem þú hélst svo myndarlega
upp á að Gljúfri í Ölfusi í maí á síð-
asta ári ásamt móður okkar, fjöl-
skyldum systkinabarna og nokkr-
um vina þinna, þú hafðir ætíð svo
gaman af söng og þarna sungum
við saman eina helgi sem er mér
og fjölskyldu minni ómetanlegt, þá
var oft tekið lagið þegar þú komst
hingað norður í tengslum við
Þorrablót eða heima í stofu við góð
tækifæri, Þar varst þú ómissandi.
Ég vil þakka þér fyrir þá mörgu
góðu pistla sem þú settir saman
fyrir mig um hin ýmsu mál og
fluttir voru á skemmtunum við
mikinn fögnuð. Þá eru til margar
skemmtilegar vísur og textar sem
þú hefur sett saman um ævina en
ekki komið fyrir almenningssjónir.
Þá vil ég þakka það sem þú hefur
fyrir mig gert á liðnum árum og
verður hlý minning um þig.
Alltaf lagðir þú þig fram um að
taka sem best á móti okkur þegar
við komum suður til þín og vildir
allt fyrir okkur gera.
Þá var alltaf svo auðvelt að ræða
við þig um hin ýmsu mál sem
manni lá á hjarta, þú varst alltaf
svo úrræðagóð og komst með við-
unandi niðurstöðu í flest mál.
Það var þér kappsmál að Heimir
sonur þinn héldi áfram skólagöngu
eftir að grunnskóla lyki og þú
lagðir mikið á þig til að hann gæti
verið á Laugarvatni síðasta vetur,
ég lofa því að ég mun hjálpa til
eins og ég get til að hann geti
haldið áfram þar næsta vetur.
Þá mun ég hlúa að börnum þín-
um og fjölskyldum eins og ég get í
þeirri miklu sorg sem þau og við
öll berjumst við þessa daga.
Ég votta börnum þínum og fjöl-
skyldum mína dýpstu samúð.
Böðvar Finnbogason.
Drottinn er minn hirðir, mig mun
ekkert bresta.
Á grænum grundum lætur hann mig
hvílast,
leiðir mig að vötnum,
þar sem ég má næðis njóta.
Hann hressir sál mína,
leiðir mig um rétta vegu
fyrir sakir nafns síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal,
óttast ég ekkert illt,
því að þú ert hjá mér,
sproti þinn og stafur hugga mig.
(Úr 23. Davíðssálmi.)
Það eru 32 ár liðin síðan við
kvöddumst, meyjarnar á Kvenna-
skóla Blönduóss, eftir veturinn
1970–1971. Þá féllu mörg tár. Nú
fellum við tár vegna skyndilegs
fráfalls skólasystur okkar, Krist-
ínar. Það eru ekki nema þrjár vik-
ur síðan að við hittumst nokkrar
skólasystur með Kristínu, við vor-
um að fagna með Binnu vinkonu í
tilefni afmælis hennar. Þá töluðum
við um það að við værum svo
heppnar að vera allar á lífi. Það
var margt rifjað upp af Kvennó
þetta kvöld, öll böllin og rúnturinn
með strákunum. Við vinkonurnar á
herbergi 3 (Lýdó) neðri hæð töl-
uðum oft langt fram á nótt. Ekki
má gleyma öllum spádómunum hjá
Kristínu, sama hvort það var í
bolla eða spil. Ég held hún hafi
spáð fyrir mig á hverju kvöldi.
Kristín bar ekki tilfinningar sín-
ar á torg. Hún var vinur vina sinna
og skemmtilegur félagi.
Nú þegar komið er að kveðju-
stund viljum við skólasystur henn-
ar þakka henni samfylgdina. Við
vottum móður, börnum, tengda-
börnum, barnabörnum og öðrum
ættingjum innilegar samúðar-
kveðjur.
Elsku Kristín, hittumst síðar.
F.h. skólasystra á Kvennaskól-
anum, Blönduósi 1970 til 1971,
Sólborg Þórarinsdóttir.
Í dag er til grafar borin vinkona
mín Kristín Emma Finnbogadóttir
og langar mjg að minnast hennar
með nokkrum orðum. Minningarn-
ar streyma fram frá liðnum árum
þegar við áttum báðar heima í
Lýtingsstaðahreppnum. Þó að við
Kristín höfum alist upp í sömu
sveit kynntist ég henni ekki fyrr
en við vorum orðnar fullorðnar er
við unnum saman í garðyrkjustöð-
inni hjá Jónínu í Laugarmýri og
varð það upphafið að mikilli og
góðri vináttu. Eftir að Kristín
kynntist Kristni Gamalíelssyni
flutti hún suður til hans að Þóru-
stöðum í Ölfusi ásamt Heimi syni
sínum. Ógleymanlegur er tíminn
þegar ég var hjá henni og Kristni
á Þórustöðum haustið 1994. Þá
skynjaði ég það mjög vel hvað
samband þeirra var gott. Einhvern
tímann sagði Kristín við mig að
það hefði enginn nema Kristinn
fengið hana til að flytja frá Þor-
steinsstöðum þar sem hún hafði
átt heima allt sitt líf. Eins og
nærri má geta var það mikið áfall
fyrir Kristínu þegar Kristinn lést
langt fyrir aldur fram í maí 1998.
Eftir fráfall Kristins fluttu þau
mæðgin aftur í Skagafjörðinn og
voru þar í einn vetur og fluttu þá í
Hveragerði. Þegar ég svo flutti í
Hveragerði fyrir tæpum tveimur
árum var það ómetanlegt fyrir mig
að hafa Kristínu til að leita til, hún
var alltaf til staðar þegar ég þurfti
á henni að halda, alltaf svo róleg
og notaleg sama hvað á gekk. Eig-
um við Björgvin henni og Heimi
mikið að þakka. Þegar ég læt hug-
ann reika til síðustu tveggja ára
kemur margt upp í hugann. Efst í
huga mér nú er ferð sem ég fór
með Kristínu suður Kjöl í fyrra-
sumar þar sem hún var ráðskona
fyrir ferðamenn á vegum Eld-
hesta. Kristín naut þess að vera
uppí óbyggðum, og talaði hún
stundum um að hún vildi helst allt-
af vera uppá fjöllum. Hún var enn
á ný búin að ráða sig hjá Eldhest-
um sem ráðskona í hestaferðum
um hálendið og átti fyrsta ferðin
norður Kjöl að hefjast 30. júní og
ákveðið var að ég færi með henni,
en okkur var ekki ætlað að fara
þessa ferð saman því Kristínu var
ætlað annað…Önnur ferð á aðrar
slóðir.
Við flöktandi logana falla nú tár,
það flýr enginn sorgina lengi.
Hún braut allar vonir, hún braut allar
þrár,
hún brýtur þá viðkvæmu strengi,
er blunda í hjarta og í brjósti hvers
manns.
Nú birtir, og friður er yfir,
því ljósið á kertinu lifir.
(Kristján Stefánsson frá Gilhaga.)
Að lokum vil ég þakka Kristínu
allar góðu samverustundirnar í
gegnum árin og votta aðstandend-
um hennar mína innilegustu sam-
úð.
Guðmunda Sigfúsdóttir.
Vinkona okkar og fyrrum ná-
granni, Kristín Finnbogadóttir, er
fallin frá. Fréttin um andlát henn-
ar kom eins og þruma úr heiðskíru
lofti. Kristín var nýkomin að norð-
an úr „vorferðinni“ og var full til-
hlökkunar að undirbúa ferð á fjöll
þar sem hún ætlaði að gegna hlut-
verki matráðskonu. En enginn veit
sína ævi fyrr en öll er.
Kristín var góður vinur, traust
og áreiðanleg. Hún var vinnusöm
með afbrigðum og bar umhyggju
fyrir velferð annarra, bæði manna
og málleysingja.
Kæra Kristín það er dapurlegt
til þess að hugsa að samverustund-
ir okkar verða ekki fleiri hér á
jörð. Gott er að eiga góðs að minn-
ast. Að leiðarlokum færum við
Kristínu alúðarþakkir fyrir trausta
vináttu og samfylgd um leið og við
vottum ættingjum og vinum samúð
á erfiðri stundu.
Fjölskyldan Kjarri.
Mig langar að minnast vinkonu
minnar Kristínar Emmu Finn-
bogadóttur.
Það var yndislegt að fá að kynn-
ast þér, kæra vinkona, gott að sjá
glaðvært andlit þitt þegar ég kom,
sem lýsti upp allt Hveragerði. Eins
og við gerðum að gamni okkar,
léttleikinn í fyrirrúmi eins og allt-
af, skröfuðum við langt fram á
nætur með kaffibolla.
Þegar þú hringdir í mig og varst
svo glöð hvað Heimir stóð sig á
meðan þú varðst fyrir norðan og
hvað þú varst búin að koma börn-
unum þínum vel til manns, og þeg-
ar þú sagðir mér hvað það var
gaman að fara norður á heimaslóð-
irnar í Skagafjörðinn sem átti stór-
an sess í hjarta þér, söngskemmt-
anirnar, þorrablótin, afmælin,
stemmningin sem myndaðist í
kringum það. Þegar þú komst aft-
ur og varst að segja frá, það kitlaði
hláturtaugarnar hjá okkur, þú sást
alltaf skoplegu hliðina, og höfðum
gaman af. Og hvað fallegur söngur
fyllti hjartað þitt af gleði og kær-
leik. Og hvað þú hlakkaðir til að
fara í fjallaferðirnar með Eldhest-
um sem voru þitt líf og yndi. Ég
veit að þú ert komin á góðan stað.
Ég bið góðan Guð að styrkja
börnin þín og fjölskyldur þeirra,
systkinin þín og mömmu, í þessari
miklu sorg, megi hann vaka yfir
ykkur öllum.
Inga Stefánsdóttir.
KRISTÍN EMMA
FINNBOGADÓTTIR
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og
amma,
ELÍNBORG INGVADÓTTIR,
Þórunnarstræti 136,
Akureyri,
áður til heimilis í Hlíð, Langanesi,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri mánu-
daginn 30. júní.
Útför hennar hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á lyflækningadeild I og II FSA og Heima-
hlynningar á Akureyri fyrir góða umönnun.
Páll Jónasson,
Þórhallur Kristjánsson, Zeynep Özcan,
Jónas Helgi Pálsson, Janne Kathrin Strømmmen
og barnabörn.
Við þökkum hlýhug og vinsemd við andlát og
útför móður okkar,
VIGDÍSAR GUÐJÓNSDÓTTUR,
áður til heimilis í
Stórholti 28,
Reykjavík.
Einnig þökkum við starfsfólki Droplaugarstaða
fyrir góða umönnun.
Fyrir hönd fjölskyldna okkar,
Þórir Sigurbjörnsson,
Auður Sigurbjörnsdóttir.
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
hlýhug og samúð við andlát og útför ástkærs
frænda okkar,
JÓHANNS BERGMANNS
GUÐMUNDSSONAR (frænda),
Melstað,
Klapparstíg 16,
Ytri-Njarðvík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á Garðvangi,
Garði.
Þórunn Magnúsdóttir,
Þórhanna og Hrefna Guðmundsdætur.