Morgunblaðið - 14.07.2003, Blaðsíða 7

FRÉTTIR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 14. JÚLÍ 2003 7
Í VEIÐIHÚSINU við Haffjarðará hafa síðustu
daga dvalið hjónin Sam og Susan Campbell
sem búa í bænum Chattanooga í Tennessee í
Bandaríkjunum. Þetta er 27. árið sem þau
koma til Íslands til að veiða í laxveiðiám en þau
hafa veitt í tíu ám vítt og breitt um landið.
,,Við byrjuðum að koma hingað í Haffjarð-
ará árið 1988 en áður veiddum við alltaf í Laxá
í Kjós eða í um 12 ár. Við höfum líkað prófað
ýmsar ár eins og Langá og Grímsá. Við skoð-
uðum Selá en ákváðum að við værum orðin of
gömul fyrir hana. Svo höfum við líka veitt laxa
í Noregi og Skotlandi og reyndar silung í Suð-
ur-Ameríku,“ segir Sue hlæjandi, ,,en ástæðan
var sú að við vorum ekki þar á réttum tíma til
laxveiða.“
Núna komu þau til landsins á mánudegi og
fóru þá beina leið vestur að Haffjarðará þar
sem þau verða fram yfir helgina. Þá tekur við
veiði í Laxá í Ásum í fjóra daga og að lokum í
Laxá í Kjós. ,,Það verður gaman að koma
þangað aftur því við höfum ekki verið þar í
mörg ár,“ segir Sue, ,,en dagskráin er fullþétt
fyrir minn smekk, aðeins einn dagur á milli í
frí frá laxveiðum.“
Verðið þið aldrei þreytt að standa við veið-
arnar ?
,,Jú, en þá leggjum við okkur,“ segir Sam.
,,Við erum ekki að neinu streði og keppumst
ekki við að veiða í fulla 12 klukkutíma, við
veiðum kannski í 4–5 tíma að morgni og aftur
4–5 síðdegis. Það borgar sig ekki að þreyta sig
um of við veiðarnar“.
Ekki hefur verið um mikla veiði að ræða
núna segja hjónin en sólarhringinn áður en
blaðamaður hitti þau fengust 7 laxar, þar af
veiddi Sue 5. Þau kenna því um að áin sé vatns-
lítil og að ekki sé mikið af laxi í henni.
En hvers vegna koma þau aftur og aftur til
Íslands?
Sam verður fyrri til svars: ,,Nú, við erum
sest í helgan stein, augljóslega, hættum að
vinna fyrir 6–7 árum en við höfum verið í þess-
um veiðibransa í allmörg ár, líka í Bandaríkj-
unum, þannig að við erum farin að þekkja
hann vel. Við njótum svalans á Íslandi í saman-
burði við hitann heima á þessum árstíma. Það
gefur okkur afsökun fyrir því að stunda
áhugamálið og njóta loftlagsins í þessu landi.
Við kunnum vel við veðrið, þó mætti stundum
vera minni vindur.“ Sue bætir við: ,,Við elskum
Íslendinga og höfum eignast nokkra dásam-
lega vini sem við hlökkum alltaf til að hitta aft-
ur á hverju ári.“
Sam og Sue eiga fleiri vini því með þeim í
ferðinni er vinafólk þeirra og nágrannar,
Yeates-hjónin, sem að sögn sýndu áhuga á að
koma til Íslands og eftir að þau buðu þeim með
fyrir 10–12 árum hafa þau komið árlega.
Endur skotnar þangað
til skotin eru búin
Spurð hvort þau eigi fleiri áhugamál svarar
Sam játandi: ,,Við veiðum endur í Kanada,
Bandaríkjunum og Suður-Ameríku og það er
líka tómstundagaman. ,,Við andaveiðarnar fer
maður mjög snemma á fætur,“ segir Sue,
,,borðar morgunverð kannski um hálffimm-
leytið, síðan er ekið í kolniðamyrki í örugglega
klukkutíma, áður en komið er á staðinn þar
sem á að skjóta. Þar fær maður kassa með
skothylkjum og svo eru endur skotnar þangað
til skotin eru búin. Þá er ekið aftur til baka í
búðirnar.“
Hvað gerið þið við bráðina?
,,Við borðum endurnar og við gefum þær
einnig. Síðustu tvö árin höfum við gefið svo
margar endur,“ segir Sue. ,,Það eru milljónir
anda þarna í Argentínu t.d., svo það er gott
fyrir bændurna að losna við eitthvað af þeim
því þær éta uppskeru þeirra.“ Sam segir að fá-
tækt og hungur sé mikið á þessum slóðum og
þegar fólk heyrir í skotveiðimönnum situr það
fyrir þeim í von um að fá eins og eina önd.
,,Við erum þarna oftast í maí eða júní, þá er
vetur og skólakrakkar koma með skólatösk-
urnar sínar og við gefum hverju barni eina
önd. Veitt er á sjö til tíu daga fresti og þá veit
maður að þau hafa eitthvað að borða næstu
daga, eða þar til næst.“
Hvað gerið þið heima í Tennesse?
,,Við skipuleggjum næsta ferðalag auðvitað
og svo vinn ég í garðinum og ég elska að elda
mat,“ segir Sue og Sam bætir við að þau heim-
sæki börnin og barnabörnin. ,,Við erum svo
lánsöm að börnin okkar þrjú ásamt tíu barna-
börnum búa öll nálægt okkur svo við getum
hitt þau oft.“
Vinsælar smákökur
Sam er 69 ára en Sue segist vera töluvert
yngri og hlær. ,,Við höfum verið gift í 46 ár, ég
er frá Detroit en fór og heimsótti vinkonu til
Tennessee, kynnstist Sam og hef verið búsett
þar síðan,“ segir Sue.
Ævistarf þeirra snérist um fyrirtækið
þeirra Chattanooga Bakery sem framleiðir
smákökur sem kallast Moon Pie og eru vinsæl-
ar um öll Bandaríkin. ,,Hérlendis fást þær
bara hjá hernum,“ segir Sam ,,og eru ekki ætl-
aðar fyrir Evrópumarkað. Við höfum prófað
að selja þær í Japan og það gengur vel.“
Ætla þau að koma aftur næsta sumar?
,,Ef guð lofar komum við aftur að ári,“ segir
Sue. ,,Við elskum Ísland og af mínum ferðalög-
um eru Íslandsferðirnar í mestu uppáhaldi.
Þótt ég hafi gaman að því að skjóta tek ég lax-
veiðarnar fram yfir“.
Bandarísk hjón hafa stundað veiðar víða um heim og hafa komið til laxveiða hér á landi í 27 ár
„Njótum
svalans
á Íslandi“
Morgunblaðið/Guðrún Vala
Hjónin Susan og Sam Campbell með lax sem þau veiddu í Haffjarðará.
Eyja- og Miklaholtshreppi. Morgunblaðið.